دراین حال وهوای نزدیک عید از گرانی اجناس وشلوغی بازار و خیابان ها که بگذریم.بازاریان دیگری در جبهه ی سرد زمستانی با تکیه بر دموکراسی دینی چه علم ها برافراشته اند و چه اجاق های داغی علم کرده اند تا شاید دست رهگذری را به لطف بفشارند و سلامی را پاسخ گویند تا بفهمانند که اینجا دیگر با هیچ نگاه سردی برخورد نخواهی کرد.

صاحبان این،ایستگاه های به شرط یک رای، آمده اند تا بگویند می خواهند بمب دروغ و ترور و تزویر را خنثی کنند.

آمده اند بگویند نمی خواهند،جز دسته ای باشند که جز تبعیض و بی عدالتی، جز «منیت به اسم ولایت»، جز «ماست مالی به اسم وحدت»، جز دروغ و حرف مفت و دعوا بر سر قدرت و هیاهو برای هیچ و پوچ، جبهه ای را به پاکنند.

آنهاآمده اند تاصحنه های بدیعی چون انقلاب را در انتخابات نهم رقم بزنند
آمده اند تا از این بی عدالتی، از این تبعیض، از این ظلم،همه ی ما رانجات دهند. پس مطمئن باش ای برادر و ای خواهر ،هیچ کس از غصه دق نمی کند.اگر رای تو و من «جبهه شهدا»باشد.

شهدایی که می گویند:

ما زخم خوردگان تیره ترین، سرد ترین، بلند ترین شب های جور بودیم. ما شلاق خوردگان یلدای ستم بودیم. اولین شعاع فجر را که دیدیم خیز گرفتیم. عاشقانه به سوی شفق دویدیم تا در چشمه خونین خورشید، زخم های استخوان گداز خویش را بشوییم؛ که ثابت کنیم: سرخی بالاترین رنگ است، نه سیاهی. که سیاهی می پوشد. سرخی می شوید و جلادان تاریخ را رسوا می کند. «ما زنده به آنیم که آرام نگیریم/ موجیم که آسودگی ما عدم ماست(وصیت نامه شهید اکبر قدیانی)

بیایید مردود نمانیم.مصداق بی بصیرتی،نباشیم.وثابت کنیم اینجا صحنه ی دفاع از ولایت است نه حب و بغض و منیت!

پس بیایید همگام با مادران وپدران شهید که زودتر ازآفتاب بر سر آرمان هایشان آفتاب زده اند،مسیر پرافتخاراستقلال ،آزادی ،جمهوری اسلامی را بپیماییم.که مبادا جبهه ی امروز زمین گیرمان کند وافسوس جبهه ی دیروزمانرا بخوریم که آسمانیشان کرد
منبع : وبسایت سبزوار فرهنگ