براي قدرداني از زحمات سيد رضوي / سيد هم «هنرمند» بود و هم «مدير»

* علي نورآبادي

"آقاي رضوي بازنشسته شد. " اين خبر هفته گذشته در رسانه ها آمد. سيد نورا... رضوي کسي نيست که در شهرستان و حتي استان ناشناخته باشد. دست کم در دو سه دهه گذشته هر جا صحبت از فرهنگ و هنر شهرستان به ميان آيد، بدون شک ذکر خيري هم از اين سيد خواهد شد. همه او را مي شناسند و از کارها و کارنامه اش خبر دارند و نياز به گفتن چون مني که کمتر از نزديک با او کار کرده ام، نيست. اما جفاست اگر به اندازه خودم چند جمله اي درباره اين سيد ننويسم. سيد رضوي دو ويژگي داشت که در کمتر کسي پيدا مي شود:

1- سيد خودش هنرمند و از جنس فرهنگ و هنر بود. اين مسئله خيلي مهم است که مديري "فرهنگ " را بفهمد. فهم فرهنگ و هنر با مدير فرهنگي بودن فرسنگ ها فاصله دارد. ممکن است کسي ده يا بيست سال و حتي کل عمرش مدير فرهنگي باشد اما هنوز فرهنگ و هنر را نفهمد. مدير فرهنگي ابتدا بايد جنسش فرهنگي باشد. چه انبوه مديران فرهنگي در کشور داريم که سال هاست مديرند اما جنس شان فرهنگي نيست؛ براي همين هيچ کاري نمي توانند بکنند. فرهنگ و هنر را نمي فهمند که بخواهند کاري بکنند. اساسا يکي از مشکلات عمده حوزه فرهنگ و هنر ما همين مسئله است که بسياري از مديران فرهنگي ما از جنس فرهنگ و هنر نيستند. به قول جلال آل احمد: در اين مملکت بيکاره ترين افراد، مديران فرهنگي هستند.
اما سيد رضوي خوشبختانه خودش هنرمند و از جنس فرهنگ و هنر بود.

2- سيد رضوي همچنين "مدير" بود. براي فعاليت در پست هاي مديريتي حوزه فرهنگ و هنر تنها هنرمند بودن کافي نيست بايد "مدير" هم باشي تا بتواني اصحاب فرهنگ را مديريت کني. مديريت اصحاب فرهنگ از سخت ترين کارهاست. ممکن است کسي هنرمند خوبي باشد اما مدير خوبي نباشد. همچنين ممکن است کسي مدير خوبي باشد اما از جنس فرهنگ و هنر نباشد. چه بسيار هنرمندان خوبي که وقتي مدير شده اند خوب عمل نکردند و به اصطلاح خراب کرده اند. براي موفقيت در اين حوزه بايد هر دو را با هم داشت. بسيار بسيار نادرند افرادي که هر دو را داشته باشند. اما سيد علاوه بر هنرمند بودن، مدير خوبي هم بود. به عبارت ديگر سيد از معدود افرادي بود که هر دو را با هم داشت.

3- اشتباه نشود، اين ها به معناي آن نيست که مديري خطا و اشتباهي نداشته باشد. هر کسي و هر مديري ممکن است اشتباه کند. مگر سرسخت ترين منتقدان سيد، خطا و اشتباه نمي کنند.


4-  سيد رضوي سه دهه از خادمان فرهنگي شهرستان بوده است و بر گردن فرهنگ و هنر شهرستان حق قابل توجهي دارد. بنابراين مديريت شهري سبزوار بايد از باب "من لم يشکر المخلوق لم يشکر الخالق" و از باب حق شناسي، حتما در نشست ويژه اي از او قدرداني کند.

5- شک نداريم که سيد همچنان خادم فرهنگ و هنر سبزوار خواهد بود

و براي پيشرفت و رشد شهرستان به فعاليت هاي فرهنگي خود ادامه خواهد داد. اتفاقا با بازنشستگي، تازه قيد و بندهاي اداري و رسمي و بروکراسي از دست و پاي او باز شده است و بهتر و آزادتر مي تواند در حوزه فرهنگ فعاليت کند. اميدواريم در آينده آثار اين فعاليت ها را در شهرستان بيشتر ببينيم. کارمندي بازنشستگي دارد اما هنرمندي قطعا بازنشستگي ندارد.

6- و بالاخره اين که با بازنشستگي آقاي رضوي، دانشگاه حکيم سبزواري مدير فرهنگي خوبي را از دست داد  اما بايد مدير بهتر و قوي تري را پيدا کند. با توجه به افق هاي بلندي که مسئولان دانشگاه حکيم سبزواري براي اين دانشگاه مشخص کرده اند ضروري است که مديري با برد ملي در دانشگاه بکار گيرند. بر اساس برنامه هاي اعلام شده قرار است دانشگاه حکيم سبزواري در پنج سال آينده جزو ده تا پانزده دانشگاه برتر کشور باشد بنابراين بايد مديراني قوي و کارآمدي نيز داشته باشد. اگر دانشگاه مديري با برد شهرستاني و استاني استخدام کند قطعا پسرفت کرده است. و اگر دانشگاه مي خواهد در سطح ملي حرفي براي گفتن داشته باشد بايد مديرانش هم برد ملي و سطح کشوري داشته باشند. والسلام.

*     *     *

برای مطالعه یادداشت های بیشتر به قلم علی نورآبادی هم اکنون روی اینجا کلیک کنید.

 

گفتنی است جمعی از کارمندان حوزه فرهنگی دانشگاه حکیم سبزواری نیز هفته گذشته همزمان با انتشار خبر بازنشستگی سیدنورالله رضوی، یادداشتی به احترام زحمات چندین ساله وی در مدیریت فرهنگی دانشگاه به رشته تحریر در آوردند و برای انتشار در اختیار مجله اسرارنامه قرار دادند: 

به احترام مردی که افق های دور در روشنی نگاهش موج می زند

 

نظرت را بنویس
comments

عدالتی

من خیلی با ایشون سروکار نداشتم اما همان مدت کوتاهی که ایشان سرپرست دانشکده ما بودند واقعا مدیریت ایشان را به خوبی درک کردم ایشان در عین حالیکه با اخلاق خوب و منش مهرورزی با پرسنل و دانشجویان برخورد میکردند در همان حال بسیار قوی دانشکده تازه تاسیس و بدون امکانات علوم قرآنی رو مدیریت کردند تا جایی که حتی تا چند ترم مدیریت ایشان در رونق بخشیدن به دانشکده رو میتوان دید.

کمتر مدیری را دیده ایم که هنگام بازنشستگی چنین تجلیلی از سوی افراد مختلف از او به عمل بیاید. بازنشستگی روال معمولی در همه ادارات و برای همه کارمندان است که بالاخره هرکدام یک روز بازنشسته میشوند اما خیلی مهم است که یک مدیر طوری رفتار کند که بعد از بازنشستگی اقداماتش مورد تقدیر و ستایش قرارگیرد

- دقيقا آقاي رضوي مدير خوبي بود اما بردش تا مرکز استان بود و حالا دانشگاه حکيم اگر مي خواهد با ارتقاي سطح علمي پژوهشي و فرهنگي خود در رديف دانشگاه ملي قرار بگيرد بايد مديراني با برد ملي و کشوري انتخاب کند. آوردن مديران در طراز شهرستاني و استاني پسرفت و در بهترين حالت جا زدن است.

سلام برادر شما که می فرمایید برد آقای رضوی تا مرکز استان بود حتما از چندین و چند برنامه و جشنواره ملی و یک برنامه بین المللی که در زمان حضور ایشون در مدیریت فرهنگی دانشگاه تربیت معلم و یا در اداره ارشاد خبر ندارید کنگره بین المللی عبدالعلی سبزواری - نکوداشت حمید سبزواری - جشنواره تئاتر تک رضوی - چندین مقام و افتخار که انجمن های علمی و کانون های فرهنگی دانشگاه در زمان ایشان در سطح ملی به دست اوردند نشان دهنده برد ملی اقای رضوی است که واقعا برای من همواره شخصیت محترمی بوه و هستند
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما