نخستین روزهای سال 93 در سبزوار با یک رویداد ضد فرهنگی توسط گروهی از افراد ناشناس آغاز شد.
رویدادی که درست برخلاف شعار مقام معظم رهبری برای این سال بود که موضوع فرهنگ را مطرح کرده بودند و حتی در بیانات خود در حرم مطهر رضوی موضوع فرهنگ را از اقتصاد هم مهمتر دانستند.(منبع)

با این حال عده ای از افراد ناشناس که به نظر می رسد خود را در امر سیاست گزاری ، تصمیم گیری و اجرای تصمیمات خودسرانه شان، از همه دستگاه های قانونی و مقامات اجرایی شهرستان شایسته تر می دانند ، تنها یک روز پس از بیانات مقام معظم رهبری در مشهد ، به صورتی مخفیانه اقدام به جمع آوری بنرهای تبلیغی جدیدترین کتاب کاملا ادبی و غیرسیاسی محمود دولت آبادی نویسنده برجسته سبزواری کردند که این کتاب با مجوز رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توسط انتشارات فیروزی سبزوار به چاپ رسیده بود و طبیعتا حق تبلیغ آن برای انتشارات مذکور وجود داشت. اما افراد خودسر با جمع آوری بنرهای تبلیغاتی این کتاب مجاز از سطح شهر که هیچ گونه تفهیم اتهام و مبنای قانونی نیز برای کارشان وجود نداشت، باعث وارد آمدن خسارت های مالی و معنوی به بعضی افراد حقیقی و حقوقی (حق الناس) شدند و زمینه رنجش و دلخوری گروه زیادی از مردم و ایجاد اختلافات و دودستگی های اجتماعی را فراهم آورند و همچنین به صورت علنی از فرمایشات مقام معظم رهبری که در نخستین سخنرانی عمومی خود در سال 93 در مشهد مقدس فرمودند:«...در مورد تذکّرات، معتقدم باید با منطق محکم و با بیان روشن، نقطه نظرات صحیح را ارائه بدهند.با تهمت‌زنی و جنجال‌آفرینی، بنده موافق نیستم؛ با تکفیر کردن و متهم کردن این و آن، بنده موافق نیستم...(منبع) سرپیچی کردند.

این اقدام ضدفرهنگی از همان نخستین روزهای وقوع با واکنش های گسترده ای در محافل ادبی و اجتماعی سبزوار و برخی سایت ها و شبکه های اجتماعی موجود در اینترنت مواجه شد (منبع1) ، (منبع2)  ، اما در عین حال، هرچند اصل این اقدام یک عمل ضد فرهنگی بود که تا کنون هیچ کس حاضر نشده است مسئولیت آن را برعهده بگیرد، اما فرصت خوبی برای بحث و تبادل نظر منطقی و محترمانه در میان شهروندان سبزواری و دیگران پیرامون مسائل فرهنگی کشور و به ویژه شعار مقام معظم رهبری برای سال 93 فراهم آورد.

یکی از مباحث تحلیلی که در این زمینه مطرح می شود ، مقایسه نحوه برخورد افراد خودسر با یک نویسنده ادبی در سبزوار  با نحوه برخورد ائمه معصومین با مخالفان و منتقدان خود است.

بعضی افراد که مخالف سرسخت محمود دولت آبادی هستند ، با استناد به بعضی حاشیه ها  و انتقادات سیاسی در زندگی نویسنده کتاب های کلیدر ، روزگار سپری شده مردم سالخورده ، جای خالی سلوچ و ...، معتقدند جمع آوری بنرهای تبلیغاتی او از سطح شهر کاری صحیح و ارزشی!!! بوده است . این مخالفان دولت آبادی همچنین وی را یک فرد ضد انقلاب و کمونیست معرفی می کنند! اتهاماتی که هرگز در هیچ دادگاه صالحه ای در جمهوری اسلامی ایران اثبات نشده است.

همه این حرف ها در حالی است که علی رغم وجودبرخی رفتارهای کم تأثیر سیاسی در زندگی شخصی دولت آبادی ، شخصیت او در نظر همگان بیشتر یک شخصیت ادبی است و در حال حاضر آزادانه و بدون هیچ پیگرد قانونی در کشور زندگی می کند ، در محافل رسمی حضور می یابد(منبع) ، مقامات رسمی کشور درباره او و آثارش اظهار نظر می کنند (منبع) دانشگاه های کشور به نقد و بررسی آثار دولت آبادی می پردازند(منبع) رسانه های قانونی کشور اخبار دولت آبادی را منتشر می کنند.(منبع1) ، (منبع2) ، (منبع3) و اکثر کتاب هایش به جز مورد استثناء زوال کلنل در داخل کشور با مجوز رسمی از سوی دولت های مختلف اصول گرا ، اصلاح طلب ، اعتدال و ... منتشر می شود و در ردیف پرفروش ترین آثار ادبی ایران قرار می گیرد. (منبع)

بنابراین حتی اگر بعضی انتقادات سیاسی را برای محمود دولت آبادی بپذیریم ، بازهم وی در حال حاضر طبق هیچ منطق و قانونی  در زمره نویسندگان غیرمجاز کشور محسوب نمی شود و در نتیجه پاره کردن بنرهای تصویر این نویسنده در شهر زادگاهش که آثار ادبی او محبوبیت زیادی در میان ایرانیان دارد و حتی شهرت جهانی را برای وی به همراه آورده است ، اقدامی کاملا ضد فرهنگی و غیرارزشی بوده است که به منزله هتک حرمت به یکی از مفاخر ادبی ایران و تحریک احساسات و عواطف هواداران او و به ویژه همشهریانش بوده است.

البته ، کسانی که در سبزوار دست به چنین اقدامات خودسرانه ای زده اند ، اگر حتی هیچ شناخت و درکی از ارزش های ادبی آثار دولت آبادی نداشته باشند و به طور کل به مقوله کتاب و کتاب خوانی بی علاقه و نسبت به زبان و ادبیات فارسی بی اعتنا باشند و بخواهند فقط از بُعد سیاسی و عقیدتی به این نویسنده و آثارش نگاه کنند ، بازهم با نگاهی به سیره ائمه معصومین (ع) و پیشوایان بزرگ دین اسلام در برخورد با مخالفان و منتقدان خود ، بی درنگ پی خواهند برد، نه تنها پشتوانه قانونی ، بلکه هیچ مبنای شرعی و مذهبی هم در پس این رفتار آنان در ابراز احساسات به شدت خصمانه پیرامون یک نویسنده ادبی آن هم در شهر زادگاهش وجود نداشته و ندارد.

اینک برای حُسن ختام این مبحث، مناسبت است نگاهی داشته باشیم به حکایتی از زندگی حضرت امام محمدباقر(ع) در برخورد با یک مرد مسیحی که ایشان را مورد دشنام و هتاکی های شدیدی قرار داد ، اما در مقابل با رأفت اسلامی و بزرگی روح امام مسلمانان مواجه شد و پس از مدتی از دشمنی خود دست برداشت و به دین مقدس اسلام گروید.
حکایت زیر از وبسایت پایگاه اطلاع رسانی حوزه ، نقل می شود:

امام باقر و مرد مسیحی

امام باقر، محمد بن علی بن الحسین علیه السلام، لقبش «باقر» است. باقر یعنی شکافنده. به آن حضرت «باقر العلوم» می گفتند، یعنی شکافنده دانشها.
مردی مسیحی، به صورت سخریه و استهزاء، کلمه «باقر» را تصحیف کرد به کلمه «بقر» یعنی گاو، به آن حضرت گفت: «انت بقر» یعنی تو گاوی.
امام بدون آنکه از خود ناراحتی نشان بدهد و اظهار عصبانیت کند، با کمال سادگی گفت: «نه، من بقر نیستم، من باقرم.»
مسیحی: تو پسر زنی هستی که آشپز بود.
- شغلش این بود، عار و ننگی محسوب نمی شود.
- مادرت سیاه و بی شرم و بد زبان بود.
- اگر این نسبتها که به مادرم می دهی راست است خداوند او را بیامرزد و از گناهش بگذرد، و اگر دروغ است از گناه تو بگذرد که دروغ و افترا بستی.
مشاهده اینهمه حلم از مردی که قادر بود همه گونه موجبات آزار یک مرد خارج از دین اسلام را فراهم آورد، کافی بود که انقلابی در روحیه مرد مسیحی ایجاد نماید و او را به سوی اسلام بکشاند.
[208]
مرد مسیحی بعدا مسلمان شد(4).
4 - بحار الانوار، جلد 11، حالات امام باقر، صفحه 83.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

نویسنده : امید برومندی

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

شعار رهبر انقلاب برای سال 93 در سبزوار زیر پا گذاشته شد

ادامه واکنش ها به اقدام ضد فرهنگی افراد ناشناس در پاره کردن بنرهای محمود دولت آبادی