واقعاً چه کسانی ارزشش را دارند ؟

دیگر کم کم باید شمارش معکوس را شروع کرد.کمتر از یک هفته تا انجام انتخابی سرنوشت ساز برای همه ایرانیان باقی است.و شور و هیجانات انتخاباتی همه جای کشور را فراگرفته است .

دیار دارالمومنین هم از این ماجرا مستثنی نیست.

حدود 25 نامزد انتخاباتی دراین خطه سرافراز با یکدیگر رقابت می کنند تا در روز 12 اسفند مشخص شود که کدام دو نفر از بین این جمع برای 4 سال حضور در نهمین دوره از مجلس شورای اسلامی انتخاب می شوند؟

اما یک بحث مهم بین همه مردم این روزها این است که چه کسانی ارزش این انتخاب را دارند.

البته یک نکته ضروری و مهم این است که بدانیم هرچند این نامزدهای فعلی همه تأیید شورای نگهبان قانون اساسی را به دست آورده و برای رسیدن به نمایندگی مردم صلاحیت دار تشخیص داده شده اند اما این به معنای آن نیست که همه این افراد می توانند نمایندگان موفقی باشند. چرا که تأیید شورای نگهبان به معنی برخورداری نامزدها از حداقل شرایط است . ولی انتخاب نامزدهایی که از حداکثر شرایط برخوردار باشند در روز 12 اسفند سال جاری به عهده ما مردم است.

اما وقتی صحبت از حداکثر شرایط می کنیم ، به وضوح منظورمان این است که مسلماً بعید به نظر می رسد بتوان کسی را پیدا کرد که تمامی شرایط مطلوب را به صورت تمام و کمال در خود داشته باشد. چرا که هریک از نامزدهای مورد نظر به حکم انسان بودن به هرحال ممکن است در برخی شاخص ها دارای نقاط ضعف و در برخی دیگر دارای نقاط قوت باشند.

در این میان مهم این است که ما بگردیم و کسی را از میان همه برگزینیم که اکثر شرایط را در خود داشته باشد.

اما قبل از این کار باید اصول و ملاک های انتخاب را مد نظر قرار دهیم. ملاک هایی که باید نامزد مورد انتخاب اگر از همه آنها در حد کامل برخوردار نیست ، اکثر این ملاک ها را در حد بالایی در وجود خود متجلی ساخته باشد.

ملاک های صحیح انتخاب و یک آسیب :

شاید این روزها خیلی از افراد ملاک هایی را برای انتخاب نماینده مناسب مطرح می کنند. و بحث های زیادی در این زمینه به راه می افتد . و قطعاً سرگرفتن این بحث ها و پرداختن مردم به ملاک های صحیح انتخاب بسیار خوب است . اما یک آسیب در این زمینه وجود دارد و آن هم اینکه گاهاً مشاهده می شود برخی افراد همه توجه شان را روی یک یا چند ملاک محدود قرار می دهند و بدین ترتیب از جامع نگری در زمینه همه ملاک های ضروری برای یک نماینده مطلوب باز می مانند.

ملاک های تعریف شده ای که در شهرستان های غرب خراسان رضوی اعم از سبزوار ، جوین ، جغتای و خوشاب به خاطر برخورداری از عینیت کافی ، بیشتر توسط مردم و محافل مختلف سیاسی مورد توجه قرا رمی گیرند از این قرارند : برخورداری از تجربه و تخصص کافی ، تعهد عملی به نظام جمهوری اسلامی ایران و ولایت فقیه ، عدم وابستگی به کانون های قدرت و ثروت ، تعلق داشتن یا نداشتن به جناح ها و حزب های سیاسی و اجتماعی مختلف در ایران (اصولگرا ، اصلاح طلب ، جبهه پایداری و ...) ، برخورداری از نفوذ سیاسی و اجتماعی و توان و تدبیر مدیریتی ، برخورداری از وجهه (پرستیژ) نمایندگی ،  برخورداری از اخلاق مناسب و توانایی برای حفظ وحدت و همدلی به وجود آمده در سطح مدیران ارشد شهرستان ، برخورداری از توان و پشتکار جوانی جوانان...

این ها ملاک هایی است که همه به جای خود ارزشمند هستند اما تمرکز بیش از اندازه روی یک یا چند مورد محدود از این موارد ممکن است باعث دور شدن انتخاب کنندگان از اصل جامع نگری در انتخابات شود.

یعنی اگر مثلاً فقط بر مبنای اصول گرا یا اصلاح طلب بودن یک فرد رأی بدهیم ممکن است جنبه های دیگری از توان مثبت مدیریتی و سوابق کاری و نیز انتقادات وارد آمده به عملکرد وی نادیده گرفته شود.

عیب جویی از نامزدها و ترویج کمال گرایی مطلق در انتخابات حربه دشمنان انقلاب :

دشمنان انقلاب اسلامی ایران درایام هر انتخاباتی دائماً برای ضربه زدن به نظام و دلسرد کردن مردم از شرکت در صحنه دو حربه را دنبال می کنند:

1-    اشکال تراشی و عیب جویی های واهی پیرامون هریک از نامزدهای انتخاباتی به ویژه چهره های سرشناس کشوری و منطقه ای.

2-    ترویج روحیه کمال گرایی مطلق دراذهان عمومی جامعه و عادت دادن مردم به اینکه دنبال نامزدهایی بگردند که صد در صد خالی از هر نقطه ضعف و به عبارتی دیگر «خوب مطلق» باشند. حال آنکه خوب مطلق در بین آدمیان یافت نمی شود.

بدیهی است از آنجایی که تنها وجود بی عیب و  نقص خداست و حاصل چنین جستجویی بین آدمیان و نامزدهای انتخاباتی برای مردم تنها نیافتن خواهد بود و دلسردی .

چندمثال عینی برای دور شدن از جامع نگری در انتخابات :

در همین انتخابات پیش رو نیز یکی از مسیرهایی که توسط عده ای از ناآگاهان یا مغرضین دنبال می شود تلاش برای مخدوش کردن چهره همه نامزدهای مطرح انتخابات با بزرگنمایی برخی نقاط ضعف پیرامون آنها و تمرکز روی همین نقاط ضعف و ممانعت از توجه به جنبه های مثبت .

مثلاً بسیار مشاهده می شود که برخی از افراد آقای سبحانی یکی از نامزدهای محترم انتخابات نهم مجلس شورای اسلامی را فقط از زاویه گرایش سیاسی وی که گرایش اصلاح طلبی است مورد بررسی قرار  می دهند و به همین خاطر به این نتیجه می رسند که چون در سال های اخیر اصلاح طلبان در عرصه فعالیت های سیاسی کشور  کارنامه چندان درخشانی از خود به نمایش نگذاشته اند در نتیجه آقای سبحانی به عنوان نامزد مورد تأیید این گروه نمی تواند نماینده مناسبی برای مجلس باشد.

اما این گروه به هوای همین نقطه ضعف از بررسی سایر ملاک های مثبت که ممکن است در شخصیت فردی  یا سیاسی و اجتماعی آقای سبحانی وجود داشته باشد ، غافل می مانند. ضمن اینکه همین ملاک اصلاح طلبی یا اصول گرایی نیز نمی تواند به طور کامل دلیل رد یا پذیرش یک نامزد انتخاباتی باشد. چرا که به هرحال اصلاح طلبان هم به عنوان یکی از تشکل های سیاسی شناخته شده در داخل نظام جمهوری اسلامی ایران هستند و هرچند بسیاری از روشهای ناصحیح آنان در  مسائل سیاسی مملکت تا کنون مورد نقد قرار گرفته است اما اصل حرکت اصلاحات از جانب نظام و رهبری رد نشده و بدیهی است که امکان دارد ، که بسیاری از چهره های این جنبش از صلاحیت کافی برای حضور در عرصه های مختلف مدیریتی و قانونگذاری کشور برخوردار باشند. چنان که علی سبحانی نیز درهر دو دوره گذشته انتخابات مجلس در سبزوار تأیید صلاحیت شد. و حتی در دور گذشته انتخابات به آرای بالایی هم دست یافت.

عده ای دیگر حاج علی بروغنی را مورد نقد قرار می دهند که  در دوره هشتم مجلس همیشه وابسته و پیرو تمام عیار دکتر محسنی ثانی بوده و از خود ابتکار عمل و حرکتی مستقل نشان نداده است.

این ها با تمرکز شدید روی این مسئله از دیدن روی دیگر سکه باز می مانند که همین همراهی و همدلی بی سابقه نمایندگان باعث شد منطقه سربداران در طول 4 سال گذشته برخی موفقیت ها را به دست بیاورد که در همه سالهای بعد از انقلاب تحقق نیافته بودند. و وجهه شهرستان سبزوار که تا قبل از این با دعوا و اختلاف مسئولین خدشه دار شده بود ، با اتحاد و وفاق نمایندگان فعلی ، مجدداً افزایش یافت .

در نتیجه شاید بتوان از این رفتار آقای بروغنی به جای وابستگی تعبیر حفظ وحدت کلمه و همبستگی نمایندگان را به عمل آورد. که البته قطعاً یک سردیگر این حفظ همبستگی دکتر محسنی ثانی دیگر نماینده مردم در مجلس هشتم بوده است.

یا یکی از نقد هایی که به آقایان محبی و داورزنی وارد می آورند ، این است که وابستگی آنان را به دولت فعلی مد نظر قرار می دهند. که این انتقادی است که در قالب وابستگی به کانون های قدرت مطرح می شود.

این گروه معتقدند اگر نامزد انتخاباتی به مجلس برود که به دولت فعلی وابستگی دارد نمی تواند در مجلس مستقل بوده و وظایف نمایندگی خود را به خوبی انجام دهد.

یک نقل رایج در این زمینه  این است که : مردم نماینده می خواهند نه دولت. و  به عبارتی دیگر نماینده وابسته به دولت در مجلس به جای اینکه وکیل مردم باشد ، بله قربان گوی دولت خواهد شد. آن هم در شرایطی که از عمر دولت فعلی بیش فعلی کمتر از یک سال و نیم دیگر باقی مانده است. لذا ممکن است با روی کار آمدن دولت بعدی این گونه نمایندگان به طور کلی در اقلیت قرار گرفته و هیچ کاری نتوانند انجام دهند.

اما همین گروه به این موضوع توجه نمی کنند که اصولاً نماینده لازم نیست حتماً با دولت غریبه و همیشه درگیر اختلافات باشد تا بتواند امور را به خوبی پیش ببرد. بلکه حتی ممکن است نماینده ای در ارتباط با دولت است بتواند یک درک بهتر از نقاط قوت و ضعف دولت به دست آورده باشد که در نتیجه آن قانون گذاری موفق تری انجام دهد. قانونی که چون با توجه به توان و علاقه دولت تنظیم شده ، احتمالاً ضمانت اجرایی بیشتری هم خواهد داشت.

گروهی دیگر آقای دکتر محسنی ثانی را مورد نقد و بررسی قرار می دهند . این عده رفاه نسبی دکتر محسنی ثانی را به عنوان انتقاد اصلی و دلیلی بر صلاحیت نداشتن ایشان برای ورود به مجلس شورای اسلامی می دانند.

در این زمینه به خصوص در یک ماه اخیر مطالب زیادی در برخی وبسایت های شهرستان منتشر شد. و متأسفانه دراین میان عده ای که به صورت مشخصی قصد تخریب این نماینده مردم را دارند از ثروت مندی ایشان افسانه سازی می کنند . در حالی که برای ادعاهای خود هیچ سند و مدرکی ارائه نمی کنند.

البته یک مسئله مهم در بعد ثروت مندی مسئولین نظام اسلامی این است که توصیه ای رایج برای این موضوع وجود دارد که مسئولان نظام نباید جزء ثروتمندان و مرفهین بی درد باشند. اما نباید در این زمینه مغالطه کاری کرد.

و مسائل بی ربط را به یکدیگر ارتباط داد.

 دکتر محسنی ثانی قبلاً توضیحات کاملی را در این زمینه ارائه داده اند. ایشان هیچگاه برخورداری خانوادگی خود را از رفاه نسبی رد نکرده است. اما بین داشتن رفاهی در حد متعارف جامعه و ثروت اندوزی کلان و ذخیره کردن گنج تفاوت قائل شده و اعلام کرده اند گنج اندوزی برای کسانی که می خواهند درجایگاه مسئولین جامعه قرار گیرند ناصواب است .

 اگرنه دین مقدس اسلام هیچگاه توانمندی مالی را نه تنها گناه نشمرده بلکه به آن از این منظر که به قدرت مسلمانان و جامعه اسلامی می انجامد به عنوان ارزش هم نگاه کرده است.

ضمن اینکه در بین ائمه معصومین و اهل بیتشان (ع) نیز با اینکه اغلب زندگی ساده ای داشتند اما تعدادی از آن بزرگواران نیز هستند که به فراخور زمان زندگی خود از رفاه مالی نسبتاً خوبی برخوردار بوده اند. نمونه این امر ، امام صادق (ع) موسس مکتب تشیع جعفری است. ایشان در بین ائمه از رفاه مالی خوبی برخوردار بوده اند و احادیثی هم دراین زمینه وجود دارد که حتی گاهی امام جعفر صادق (ع) به خاطر این رفاه مورد سرزنش برخی زاهد نمایان قرار می گرفته اند . اما ایشان همواره با ارائه پاسخ های قانع کننده شرعی این گونه انتقادها را رد می کرده اند. نمونه دیگر این موضوع حضرت خدیجه کبری (س) همسرگرامی نبی مکرم اسلام و مادر حضرت فاطمه زهرا (س) است که ایشان از زنان ثروتمند و به عبارتی از اشراف قریش محسوب می شد. اما این ثروتمندی و سرمایه داری خدیجه مانع از ایمان وی نشد و  تقوی و پاکدامنی این بانوی بزرگوار به حدی بود که توانست به همسری رسول اکرم (ص) در بیاید.

و تا آنجا پیش برود که در تاریخ ثروت این بانوی برگزیده را به عنوان یکی از پشتوانه های اقتصادی بسیار ضروری و مهم برای مسلمین در صدر اسلام به حساب آورند.

دکتر محسنی ثانی نیز در این زمینه ابراز عقیده کرده است که یکی از ویژگی های خوب انقلاب اسلامی ایران شرکت همه مردم و همه اقشار در شکل گیری و موفقیت این انقلاب بود.و هرچند محرومین همیشه یکی از سنگرداران اصلی انقلاب درجبهه ها یا سایر زمینه های نبرد بوده اند ، اما بازاریان معتمد و ثروتمندان دین دار نیز به سهم خود با حمایت های مالی از جبهه های جنگ ، حوزه علمیه و... سهم خود را نسبت به اسلام و انقلاب ادا کرده اند.

در نتیجه این موضوع نیز با وجود تمرکز شدیدی که برخی افراد  و گروه ها روی آن انجام می دهند ، نمی تواند نقدی صحیح محسوب شود ضمن اینکه اگر هم این نقد صحیح بود باز فقط یکی از ملاک های انتخاب نماینده اصلح بود و نمی توانست به تنهایی زمینه تصمیم گیری را فراهم کند.

یکی دیگر از مواردی که بیشتر حول نامزدهای جوان انتخابات مشاهده می شود این است که جوان و بی تجربه بودن برخی ازاین نامزدها را دلیلی بر ناشایستگی آنان می دانند. از جمله نامزدهایی که این انتقاد در مورد آنان زیاد شنیده می شود آقای نصرآبادی است . عده ای معتقدند اصولاً افرادی چون ایشان به خاطر تجربه کم مدیریتی و سن و سال جوان نمی توانند پختگی لازم را در تصمیم گیری ها و امور قانونگذاری صحیح برای مملکت داشته باشند. اما در پاسخ به این انتقاد باید گفت : آیا همه کسانی که الآن تجربه و سابقه ای طولانی در امور مدیریتی کشور دارند ، از ابتدا این سابقه را داشته اند . یا آنها هم بالاخره از یک جایی کار خود را شروع نموده اند ؟

آنچه به قدرت و قوام انقلاب اسلامی ایران کمک کرد اعتماد به جا و به موقع به جوانان بود . اینک نیز باید فضایی فراهم آید تا در عرصه رقابت برای حضور در مجلس شورای اسلامی نامزدهای جوان نیز فرصت دیده شدن و انتخاب شدن را داشته باشند.

لزوم جامع نگری و پرهیز از داشتن نگاه تک بعدی به نامزدهای انتخاباتی :

 نتیجه ای که اسرارنامه در پایان این متن به آن می رسد این است که در انتخاب یک نامزداصلح باید با دیدی جامع نگرانه در جستجوی فردی باشیم که که اکثر ملاک های مورد نظر در وی وجود داشته باشد. و از اینکه به دنبال فردی بگردیم که به طور کلی هیچ گونه نقطه ضعفی در اطراف وی موجود نباشد ، بپرهیزیم . چرا که جستجوی چنین فردی به معنای کمال گرایی مطلق است و جستجوی کمال مطلق بین آدمیان کاری عبث و محکوم به شکست خواهد بود.

لیست هایی که انتخاب را آسان می کنند :

دراین میان اگر پیدا کردن و شناخت دقیق نامزدهای دارای بیشترین صلاحیت برای انتخاب کنندگان سخت باشد ، می توانند از اشخاص و گروه های شناخته شده مورد اعتماد مشورت بگیرند.

اقدامی که جبهه های مختلف سیاسی واجتماعی با معرفی نامزدهای مورد حمایت خود انجام داده اند برای آسان سازی همین موضوع شناخت و انتخاب نامزدهای اصلح انتخاباتی است. به طوری که برخی از جبهه های شناخته شده مانند جبهه متحد اصولگرایان وجبهه پایداری ، جبهه ایستادگی ، جبهه اصلاح طلبان و... اقدام به معرفی نامزدهای مورد نظر خود در شهرهای مختلف کرده اند.

در این رابطه جبهه متحد اصول گرایان که زیر نظرجامعه مدرسین حوزه علمیه قم و روحانیت مبارز اداره می شود در سبزوار آقایان دکتر محمدرضا محسنی ثانی و حاج علی بروغنی را به عنوان نامزدهای مورد حمایت خود معرفی کرده اند.

جبهه متحد پایداری نیز در سبزوارآقایان بهروز محبی و عبدالله داورزنی را مورد حمایت قرار داده اند.

جبهه ایستادگی با انتخاب علی سبحانی و محسنی ثانی این دو نامزد را مورد تأیید خود قرار داده است.

 جبهه اصلاح طلبان نیز در سبزوار با علی سبحانی شناخته می شود

همچنین جبهه های دیگری نیز وجود دارند که هریک به معرفی نامزدهای خود پرداخته اند.

لازم به ذکر است مثال های استفاده شده در این متن ، پیرامون تعدادی از نامزدهای انتخابات به کار رفت که از دید اسرارنامه به نظر می رسد در شهرو روستاهای حوزه انتخابیه سبزوار ، جوین ، جغتای و خوشاب از بیشترین شانس های موفقیت نسبت به سایر نامزدهای انتخاباتی برخوردارند.

شما مخاطبان گرامی نیز می توانید نظرات خود را با مجله اینترنتی اسرارنامه در میان بگذارید.و از نامزدهای مورد علاقه خود و تخریب هاو تبلیغات شکل گرفته پیرامون این افراد سخن بگویید.

اسرارنامه در تلاش برای ایجاد فضای مناسبی برای بحث و گفتگوی آزاد و محترمانه بین تمامی مخاطبین و همشهریان گرامی است. در این مسیر ما را یاری کنید.