آشنایی با لباس سنتی زنان سبزوار ، جوین، جغتای، روداب و خوشاب

تنوع پوشش لباس در شهرستانهای سبزوار جوین جغتای روداب  و خوشاب  به فرهنگ مردم این دیار بر میگردد جوین تحت تاثیر فرهنگ  ترک و فارس و متاثر از اقلیم  تقریبا مشابه جغتای است منهای اینکه کردهای جغتای با طایفه های کیوانلو اینانلو زعفرانلو و غیره تقریبا متاثر از پوشش کرمانجی ست . و شهرستان خوشاب کردهای روستای عادل اباد  تقریبا مشابه کردهای جغتای و روداب است  .
 
در روداب تنوع پوشش لباس بلوچی را داریم در روستای  بیدک و ذوالفرخ پوشش لباس بلوچی بیشتر است . عنایتا به فرهنگ و اقلیم و گویش می توان تقسیم بندی زیر را منظور کرد :
 
 
پوشش ترکی
 
پوشش کردی شاخه کرمانجی
 
پوشش بلوچی
 
پوشش فارسی
 
"شوسر بندی "
 
بعضا ترک زبانان محترم به فارس زبانان " تات" می گویند بعضی ها " تات" را برای غروشمارها بکار می برند با این حال به پوشش سر که کلاهی است گرد بدون لبه و از جنس پارچه که روی ان را سکه در یک تا سه ردیف تزئین کرده اند "شو سر بندی " می گویند.
 
" شو سر بندی " در بین کردها هم استفاده می شود.
 
 "چهار قد"
 
نوعی سرپوش  پارچه ای که معمولا با تکنیک "فرد "بافته می شود و  هندسه ان مربع است ودر زیر  "شوسر بندی " قرار می گیرد و معمولا به شکل لوزی  زیر "شوسر بندی" قرار دارد.  این چهر قد با ایجاد سایه انداز در پشت و طرفین و جلو سر که بعنوان روبند است و  باعث جلوگیری  از برخورد افتاب باد و باران به سر می شود و خنکی متبوعی برای زن در زمستان و تابستان دارد در زیر چهار قد روسری به سر می بندند  و موها را می بافند تا از پریشانی انها جلوگیری شود.
 
"جلیقه"
 
پوششی ست بر روی پیراهن بلند که معمولا پیراهن تا زانوها  طولش می رسد این "جلیقه " از رنگهای شاد مانند قرمز . صورتی و لیموئی  ست که لبه ان با سکه تزئین شده و گل سینه روی ان کار کرده اند پوشش "جلیقه بیشتر در مجالس یا رفت و امد های رسمی استفاده می شود.
 
" دامن "
 
معمولا پر چین است و بلند و از دامنهای کوتاه بنام "شلیته" در مهمانیهای زنانه استفاده می کرده اند این دامنهای پر چین معمولا تا ساق پا امتداد دارد .
 
"پی تاوه "
 
پارچه ای دست بافت است با هندسه مستطیل که انتهای دو سوی پارچه دارای بند است "پی تاوه " از مچ پا به صورت دورانی تا نزدیکهای  زانو روی شلوار بسته می شود و پا را در مقابل سرما و گرما و دید نامحرم مصون نگه می دارد.
 
" چاروق "
 
نوعی کفش از جنس چرم است دارای پاشنه کم ارتفاع و بندهائی که روی چارق بسته می شود .
 
هر چند این پوشش امروزه معمول نیست لیکن هنوز بعضا سالخوردگان از همین پوشش استفاده می کنند و غالبا در صندوق خانه ها لباس مادر بزرگ ها را نگه داری می کنند .
 
پژوهشگر: محمد عبدالله زاده ثانی
منبع: وبلاگ تاریخ و تمدن سبزوار
 
 
کوچه پس کوچه پیوندها
کلیک کنید:
 
نظرت را بنویس
comments

قاسم بهمن آبادی

سلام بر دوستان فرهیخته و فرهنگ شناس در بوستان مجله اینترنتی اسرارنامه گشتی زدم و مانند همیشه لذت وافر بردم از سویی متأسف شدم از این که سنت های حسنه یکی یکی می میرند و ما با رفتن شان شادی و دست افشانی می کنیم.

مرسی جالب بود..
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما