برای اولین بار در خراسان رضوی:

گزارشی از موسسه خیریه دارالمحسنین سبزوار ویژه کودکان بدسرپرست 3 تا 5 سال

فاطمه خرم پور: در اولین روزهای ماه مبارک رمضان که همیشه با حال و هوای معنوی خاص خود همراه است، همان روزهای خوبی که ما مسلمان ها معتقدیم مهمان سفره آسمانی خدا هستیم، توسط یکی از خیرین محترم شهرستان برای شرکت در یک نشست خبری، به موسسه دارالمحسنین دعوت شدیم تا پای دردلها ی این عزیزان خیر بنشینیم و از نزدیک با این فضا آشنا شویم.

راستش را بخواهید لحظه ای که دعوتنامه به دستم رسید، رغبت چندانی به شرکت در این جلسه نداشتم زیرا با ضعف و بی حالی نخستین روز روزه داری، برایم سخت بود که در گرمای نزدیک به ظهر خردادماه به دنبال موسسه ای بگردم که تا آن زمان هیچ گونه اطلاعات اولیه ای درباره اش نداشتم.

به هرحال با هر سختی که بود باید می رفتم. ساعت موعود رسید و من آماده شدم و با آدرسی که در دست داشتم به سمت خیریه دارالمحسنین به راه افتادم وبا جستجوی کمی به محل رسیدم.

زنگ در را فشردم و بعد از چند ثانیه در باز شد هم زمان با من یک نفر دیگر از همکاران خبرنگار دیگر هم وارد شد.

حیاط آنجا پر از بچه هایی بود که در حال بازی بودند و با صدای باز شدن در به سمت میهمانان آمدند و با لبخندهای آسمانی شان به ما سلام می کردند. من متعجب از جایی که آمده بودم در همان حال توسط یکی از کارکنان موسسه به سمت محل جلسه راهنمایی شدم که ناگهان کودکی به سمتم آمد که از نگاهش پیدا بود، گمان کرده است، هدیه ای برایشان آورده ام اما من شرمنده از اینکه چرا از قبل تحقیق نکرده بودم که دارالمحسنین چگونه موسسه ای است و دست خالی و تنها برای شرکت در یک نشست خبری آمده ام حس بدی داشتم.

به داخل دفتر رفتم تا کم کم مدعویین دیگر هم از راه برسند. در همین حال چشمم به بچه هایی افتاد که گاهی برای ارضاء حس کنجکاوی سرک می کشیدند. پسر بچه ای کوچک که از همان اول موهای ریخته شده جلو سرش بد جوری خود نمایی می کرد توجهم را جلب کرد. با نگاه کردن به لبخند زیبایش سرش را از یاد بردم و غرق نگاه مظلوم و لبخند معصومانه اش شدم با لبخندی پاسخش را دادم ولی در دلم غوغایی به پا بود حس غریبی داشتم نا خود آگاه یاد مظلومیت رقیه سه ساله افتادم رقیه سه ساله ای که در خواب دیده بودم آنقدر مظلوم و دوست داشتنی که در خواب او را بغل کردم و بوییدم و بوسیدم یاد آیه ای افتادم که در خواب روی پیشانی و گلویش دیده بودم یاد مظلومیتش افتادم درست هم قد و قواره این بچه بود و عجیب حال مرا دگرگون کرد شاید امروز دوباره خدا می خواست چیزی به من نشان دهد رقیه ها و علی اصغر های زیادی هستند و ما غافلیم غافلیم ....

 

اما خوشبختانه همواره عده ای از انسانهای فرشته خوی وجود دارند که در حد توانشان این کودکان را مانند جوانه تازه روییده که در زیر بار سنگین دنیا در حال خورد شدن بوده اند، دوباره جان تاره ای می بخشند و به این فرشته کوچولوهای آسمانی کمک می کنند تا پا بگیرند و رشد کنند. درست است که از نعمت پدر و مادر محروم هستند ولی حداقل همین که بدانند تنها نیستند و می توانند مانند دیگر بچه های عادی سهمی از زندگی داشته باشند آنها را خوشحال می کند.

چه بسا که همین کودکان آینده سازان کشورمان باشند کاش ما بتوانیم قسمت کوچکی از این وظیفه را به دوش بکشیم. درست است که گاهی بی مبالاتی خانواده ها و بی توجهی هایشان باعث شده است آن ها سر از این موسسات در بیاورند ولی ما نمی توانیم نسبت به آنها بی تفاوت باشیم چرا که ما مسلمانیم و دین به ما توصیه اکید دارد به یتیم نوازی و کمک به محرومان.

و موسسه خیریه دارالمحسنین یکی از همان مراکزی است که در دارالمومنین سبزوار در چند ماه اخیر به خوبی وظیفه یتیم نوازی را برای کودکان بی سرپرست یا بد سرپرست 3 تا 5 ساله، انجام داده است.
از این رو برای آشنایی بیشتر مخاطبان گرامی با خیریه دارالمحسنین به پای صحبت های اعضای هیئت امنای این موسسه نشستیم.
لازم به ذکر است که توضیحاتی که در ادامه می آید، از جانب تعدادی از هیئت امنای موسسه دارالمحسنین خانم زهرا انارکی مدیر عامل، آقای علی آبادی نایب رییس، آقای فرزان پورعضو هیئت امنا، آقای ربیعی رئیس انجمن خیرین، خانم مهدیان روابط عمومی این مرکز خیریه، بیان شده است:


- در ابتدا به تعریف درستی از کودکان بد سر پرست و بی سر پرست در جامعه داشته باشید و تفاوت این دو را بیان کنید ؟
- ما در اینجا کودکان بی سر پرست داریم و کودکان بد سر پرست همانطور که از لغات پیداست بی سر پرست کودکی است که در حال حاضر والدینی ندارد و کسی از اقوام نیز حاضر به پذیرش کودک نیست و کودک به بهزیستی و موسسات خیریه تحویل داده می شود که ما در حال حاضر 2 کودک بی سر پرست داریم ،اما کودک بد سرپرست شرایطش متفاوت است. این گونه کودکان پدر و مادر دارند ولی والدینشان به دلایلی نظیر فقر یا طلاق از نگه داری آن ها سر باز می زنند یا این که به دلایل دیگری چون کودک آزاری یا حبس طولانی مدت، صلاحیت نگه داری از فرزندشان را ندارند و بنابراین کودکان این گونه خانواده ها به بهزیستی یا موسسات خیریه زیر نظر بهزیستی نظیر دارالمحسنین سپرده می شوند. به طور مثال ما در اینجا کودکی داریم که پدر به خاطر قاچاق مواد مخدر در زندان به سر می برد و مادر قاتل است و والدین به خاطر حبس طولانی مدت، نمی توانند از کودکشان نگه داری کنند. گاهی هم با حکم قضایی صلاحیت نگه داری فرزند از برخی سلب می شود. مثلا 2 مورد کودک آزاری داشتیم که در یکی از موارد مادر کودک به دلیل سوء استفاده جنسی و آدم ربایی محکوم شده و صلاحیت نگه داری فرزند از او صلب شده است و مورد دیگر اینکه اسید روی سر کودک ریخته شده است.



- در مورد تاریخچه تاسیس موسسه خیریه دارالمحسنین برایمان توضیح دهید؟ با چند کودک شروع کردید؟آیا همه کودکان سبزواری هستند ؟
- موسسه از تاریخ 14 مهر 1393 شروع به کار کرد. ابتدا به شیر خوارگاه علی اصغر مشهد مراجعه کردیم و توانستیم 11 نفر از کودکان را با پرونده هایشان به سبزوار منتقل کنیم. یکی از بچه ها به دلیل مشکلاتی که از لحاظ رفتاری داشت به مشهد برگردانده شد و 2 نفر از کودکان نیز به دلیل پی گیری های مکرر به خانواده برگردانده شدند و بعد از آنها 5 نفر اضافه کردیم. بچه ها در حال حاضر از شهرهای مختلفی از جمله از شهرستان های جوین، زاهدان ، سرخس، نیشابور، مشهد و استان گلستان هم وجود دارند.

- موسسه در حال حاضر برای چند نفر ظرفیت دارد ؟
- فعلا در حدود 15 نفر مجوز داریم اما اگر فضای بزرگتری در اختیار ما قرار بگیرد می توانیم تعداد بچه ها را زیاد تر کنیم به دلیل اینکه ما اولین موسسه ای هستیم که در این مقطع سنی فعالیت می کنیم و در حد بضاعتمان و با امکانات فعلی سعی کردیم تعداد کمتری کودک قبول کنیم.

- چطور نهاد اولیه موسسه شکل گرفت و آیا از لحاظ مالی مشکلی نداشتید ؟
- فکر اولیه آن توسط خانم انارکی و دوستان به وجود آمد، هیئت امنایی شکل گرفت و مجوز اخذ گردید و مهرماه 93 مجموعه کامل شد و بعد از برگزاری یک جشن، کار خود را آغاز کردیم و قسمتی را هیئت امنا و قسمتی را بهزیستی و قسمتی را هم خیرین کمک کردند تا یک محل استیجاری پیدا کردیم که صاحب آن با اجاره کمی، خانه را در اختیار ما قرار دادند.
تا این لحظه که دوام آورده ایم و باید از خیرین تشکر کرد که اگر نبودند و نباشند اینجا نمی توانست به این خوبی اداره شود

- کار در موسسه ای نظیر دارالمحسنین که به کودکان تعلق دارد با چه دشواریهایی مواجه است؟ ولطفا از تصمیمات خود برای آینده صحبت بفرمایید ؟
- اینجا با خانه سالمندان بسیار فرق دارد درست است که بزرگسالان احترام خاص خود را دارند اما این کودکان از آنجایی که در سن تربیت هستند و شخصیتشان هنوز شکل نگرفته است نیاز به توجه و مراقبت بیشتری دارند و در اول راه زندگی قرار دارند و آسیب پذیر هستند. از این رو ما سعی کردیم محیط خوبی را فراهم کنیم و قصد داریم مجوزی بگیریم که بتوانیم تا مقطع بزرگسالی از آنها نگه داری کنیم و نهاد شبه خانواده برایشان تشکیل دهیم هر چند در مرحله اول ما نیازهای مادی آنها را برطرف می کنیم زیرا که برآورده کردن نیازهای روحی و روانی که یک خانواده می تواند انجام دهد برای ما سخت است و تا جایی که بتوانیم تلاش خواهیم کرد که اگر خانواده ها حداقل امکانات مالی و صلاحیت را داشته باشند کودک به خانواده بازگردانده شود. چون در حال حاضر سیستم بهزیستی به نحوی است که بچه ها در مقطع سنی مختلف منتقل می شوند به واحد های دیگر و این می تواند از لحاظ روحی آسیب برساند و ما مخالفیم و در تلاشیم که بچه ها در یک مکان رشد کنند و منتقل نشوند.ما مطمئنیم که تا خانواده نهایی فاصله زیادی داریم ولی تلاش خود را خواهیم کرد.

- چرا شما در حال حاضر از همه شهرها و استان ها پذیرش دارید؟
- کودکان بد سر پرست ممکن است که به این دلیل در مکانی به غیر از محل تولد نگه داری شوند که محل جرم والدین، محدوده خراسان بوده و آن ها در زندانهای استان به سر می برند و ما هر چند وقت یک بار آنها را برای ملاقات با پدر و مادرشان می بریم.



- چرا خراسان بیشترین آمار کودکان بی سرپرست یا بد سرپرست را دارد ؟
- جدا از مسئله جرم و جنایت اگر بخواهیم به قضیه نگاهی بیندازیم خراسان رضوی به علت مجاورت با حرم امام رضا (ع) بیشترین آمار را دارد چرا که کودکان و حتی سالمندان زیادی در حرم رها می شوند به این دلیل که امن ترین مکان است و رها کنندگان مطمئن هستند که خدام آنها را تحویل بهزیستی خواهند داد.

- آیا مسئولین از اینجا بازدید کرده اند و کمکی از جانب آنها به این موسسه شده است ؟
- بله. تعدادی از مسئولین از اینجا بازدید کرده اند و فضای کوچک ما را دیده اند و قول مساعت داده اند و ما نیز نامه نگاری های لازم را انجام داده ایم ولی در حال حاضر به مرحله عمل نرسیده است.

- به غیر از فضای کوچک، از مشکلات دیگر این موسسه را برایمان بازگو کنید ؟
- مشکلات دیگر موسسه دارالمحسنین وسیله نقلیه برای جا به جایی بچه ها است و دیگری بحث حقوق کارمندان است که این ها پرسنلی هستند که باید حقوق دریافت کنند. در حال حاضر 10 نفر پرسنل داریم و نیاز به نیروهای متخصص داریم و همینک نمی توانیم نیروی متخصصی را با حقوق کم جذب کنیم و این باعث می شود ما نتوانیم در ردیف مهد های دیگر کار کنیم و بدین صورت بچه ها از هم سن و سال های خود عقب می افتند و دیگری بحث تبلیغات است که از لحاظ مالی به نفع ما نیست و هزینه بر است.

- آیا در حال حاضر از روانشناس و متخصص هم کمک می گیرید ؟ پرونده های خاصی برای بچه ها دارید ؟
- بله. همه بچه ها پرونده دارند و از همه لحاظ بررسی می شوند از نظر سلامت جسمانی پزشکان خیری داریم که هر زمان که تماسی با آن ها گرفته می شود سریع خود را به موسسه می رسانند ودرمانگاه امام حسین هم با ما همکاری خوبی دارد و از لحاظ دارویی آقای دلبری هزینه ها را تقبل کرده اند. کودکان در اینجا از لحاظ روحی هم بررسی می شوند و پرونده روانشناختی – مددکاری و اجتماعی نیز دارند . مددکار و روانشناس داریم که به صورت هفته ای می آیند و تست های مورد نظر را انجام می دهند نتیجه را به صورت گزارش هفتگی و ماهیانه ثبت می کنند که امکان بررسی توسط روان شناس دیگر نیز وجود داشته باشد و بتوانند به پرونده دسترسی داشته باشند.
3 نفر از بچه ها فوق العاده تیز هوشند و اگر در محیط خانواده پرورش می یافتند یقیناً می توانستند جایگاه خوبی را کسب کنند و بحث آموزش به این بچه ها نیز دغدغه بزرگی است و احساس می شود که بچه ها توانایی تکلمشان و توانایی ارتباط برقرار کردنشان کمتر از بچه های دیگر است چرا که کودکان دیگر در خانه معمولا با والدین و خواهر و برادرانشان کار می کنند و آموزش های زیادی می بینند و به آن ها کمک می شود تا به وسیله شعر و قصه و کتاب و... دایره واژگانشان بالا برود ولی ما چون در حال حاضر بیشتر نیازهای اولیه را تامین می کنیم شاید نتوانیم مانند خانواده و مهد های عادی عمل کنیم و همانطور که عرض شد ممکن است بچه ها از همسالان خود عقب بمانند.



- چه انتظاراتی از خیرین دارید ؟
- اولا باید از خیرین تشکر کرد که اگر نباشند چنین موسساتی نمی تواند شکل بگیرد. فقط یک نکته این است که افرادی که کمک می کنند، معمولا دوست دارند که مستقیما با این کودکان ارتباط برقرار کنند و هدایایشان را مستقیماً به بچه ها بدهند که این بالطبع هم آثار مثبت دارد و هم آثار منفی که زیاد برای شخصیت و آینده این کودک خوب نیست. زیرا به این ترتیب کودکان عادت می کنند هدیه بگیرند و به همه بگویند مامان و خاله و ... و این وقتی بزرگ می شوند در رفتار آنها تاثیر منفی می گذارد. اما از طرف دیگر خیرین دوست دارند که این بچه ها را ببینند و ارتباط برقرار کنند و وقتی خیرین بچه ها را می بینند تحت تاثیر قرار می گیرند و کمک های بهتری می کنند. مثلا روزی یکی از دوستان که از بازاریان محترم هستند به اینجا آمدند و چشمشان که به بچه های در حال بازی افتاد تحت تاثیر قرار گرفتند و به گریه افتادند و ... در نهایت ایشان قبول کردند که اجاره این موسسه را پرداخت کنند. خب ما نمی توانستیم خانه خالی را به او نشان دهیم و انتظار داشته باشیم که آن خیر درد بچه ها را حس کند. وقتی افراد خودشان از نزدیک بچه ها را می بیند و احساسات آنها را لمس می کنند خیلی فرق می کند و تاثیر زیادی می گذارد روی آن ها و حس اعتمادش به موسسه جلب می شود، اما باز متأسفانه روی بچه ها تاثیر منفی می گذارد که باید خیرین محترم حتی اگر به دیدار کودکان می آیند اما از اینکه مستقیما به خود بچه ها هدیه بدهند بپرهیزند و اجازه ندهند کودکان با آن ها ارتباط عمیق عاطفی برقرار کنند، زیرا این گونه بچه ها در مقابل محبت بسیار حساسند و زود انس می گیرند و بعدا اگر همیشه شرایط ادامه ارتباط وجود نداشته باشد، ضربه روحی می خورند.

عکس های این گزارش از وبلاگ موسسه خیریه دارالمحسنین برگرفته شده است.

آدرس: سبزوار - میدان کارگر - خیابان فیاض - فیاض 4 - پلاک 3

تلفن : 44238303-051 و 09379417078
 

 

برای مطالعه گزارش های بیشتر از فاطمه خرم پور هم اکنون روی اینجا کلیک کنید.

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

آسایشگاه خیریه معلولان ذهنی امیرالمومنین سبزوار در شبکه تلویزیونی جام جم

نظرت را بنویس
comments

مهسا حسینی

سلام ..من ۱۶سالمه ایا میتونم بیام موسسه و به بچه ها تو کارشون کمک کنم؟

نجمه

سلام.خسته نباشید میگم بهتون بخاطر کارتون. راستش من الان دانشجو هستم و از موقع دبیرستانم خیلی روی بچه های بی سرپرست و بچه های کار دقیق و حساس شدم.همیشه دلم میخواس یجوری کمکشون کنم.ولی خودم وضع مالی خوبی ندارم.خیلی دوست دارم به صورت داوطلب اونجا کار کنم و بین بچه ها باشم.ممنون میشم. به موسسه سر خواهم زد. موفق باشید.خدا همراهتان

معصومه

سلام من معصومه کیوانلو هستم لیسانس علوم تربیتی گرایش پیش دبستان هستم کمی هم سابقه مربی گری نیز دارم طی یک پیامی متوجه شدم که شمامربی برای کودکان بی سرپرست میخواهید من بیکار هستم به کارهم نیازمند هستم اگرمربی خواستید بامن تماس بگیرید لطفا جواب من رابدهیدباتشکر09158019734...05145323676

emir

سلام ممنون از متن خوبتون ولی مطمئن هستین عکس ها مال اونجاست؟ اگه عکس ها از منابع دیگه ای تامین شدن لطفاً بنویسین. چون نه تخت ها و نه ساختمون ربطی به موسسه نداره (تا اونجایی که من دیدم)

H@med

سلام بله عکس ها درسته و مربوط به همین موسسه هست. ابتدای کار تخت ها دوطبقه بوده که بعد از اون هیئت مدیره تصمیم میگیرن به خاطر کوچک بودن بچه ها اونها رو یک نفره کنند، اون عکس آخری هم مربوط به 13 بدر امسال بوده که بچه ها به بیرون شهر رفتند... عکس اول هم که خوب مشخص هست داخل موسسه هست و جشن تولده. موفق باشید

همشهری

با سلام خدمت آقای نورابادی خبرنگار محترم ممنونم بابت این مطلب عالی با بیشتر بندهای نوشته شما موافقم فقط یک بند را قبول ندارم انجا که فرمودید ......................................................................................

امید گلباز

با تشکر از بچه هاای یابت اسرار نامه که همیشه در این موارد جزو پیشگامان هسستن..........
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما