نردبان ها در جامعه ی ما !
محمد ابراهیم اکبری وبلاگ نویس و منتقد سبزواری در تازه ترین پستی که در وبلاگش با نام «ساده باز» منتشر کرده است، به ماجرای افشا شدن رسوایی های سیاسی، مالی و اخلاقی برخی شخصیت های مشهور کشور در مدت های اخیر اشاره کرده و نسبت به اجرا نشدن قاعده شایسته سالاری در جامعه ایران که منجر به قدرت یافتن موقت افرادی فاقد لیاقت کافی و سپس رسوایی آنان می شود، انتقاد کرده است.
اسرارنامه در ادامه متن کامل جدیدترین یادداشت اکبری را منتشر می کند:
نردبان ها در جامعه ی ما !
از گناه تنفر داشته باش نه از گناهکار . این کیمیایی است از گاندی رهبر فقید هند که بر مس مشکلات هر اجتماعی بزنی تبدیل به زر می شود . قبول کنیم یا نکنیم ؛ جوک بسازیم یا نسازیم ؛خبر گزاری ها بگویند یانه؛ در این ماهها و سال ها؛بیش از حد متعارف ؛ طشت های رسوایی از بام ها فرو می افتد . از بام اقتصاد ؛ سیاست؛ اخلاق و...
نردبان این جهان ما و منی است عاقبت این نردبان افتادنی است . لاجرم هر کس که بالاتر نشست استخوانش سخت تر خواهد شکست. به گمان این حقیر هر کس به فراخور مسولیت ؛ همه !نه یکنفر نه دو نفر هفتاد میلیون ایرانی که نر دبان را نگه می دارند و می گویند اقای الف اقای ب اقای جیم برو بالا ؛بالاتر ؛ سلام و صلوات هم می فرستند . می گویند : شما روی سر همه ی ما جا دارید باز هم بالاتر ! بعد به تقی نردبان را رها کرده و .... طبیعی است صدای شکستن استخوانهایش گوش همه ی دنیا را کر می کند. اری همه مسولیم.
تمام کسانی که در ایجاد فضای گناه نقش دارند شریک گناه هستند . باید اولا پایه های این نردبان بر دوش سیرت ها باشد نه صورت ها؛ دوما بالا رفتن از پله های این نردبان باید بر اساس شایسته سالاری باشد ان وقت است که افتادن ها کم می شود و انوقت است که افراد جامعه از گناه تنفر دارند نه از گناهکار . پایان
نظرت را بنویس
