در پی انتشار مطلب مرکز پژوهش های اداره میراث فرهنگی سبزوار درباره مالکیت روستای زعفرانیه بر آب و آبشار موجود در روستای نورآباد که روز گذشته در اسرارنامه منتشر شد(برای مطالعه آن مطلب هم اکنون روی اینجا کلیک کنید)، یکی از مخاطبان گرامی اسرارنامه با نام علیرضا پاسخ انتقادی زیر را به تحریریه ا ین مجله ارسال داشته است:

 

1- راستش ما از جزئيات ماجرا خبر نداريم اما تا جايي که ما ديده ايم اين آبشار ادامه رودخانه اي است که از چند روستاي بالاتر از جمله روستاهاي (طالبي، روکي، زرقي، فوجي و در نهايت نورآباد) سرچشمه مي گيرد. رودخانه از وسط دشت هاي اين روستاها عبور مي کند. به گونه اي که رودخانه دشت نورآباد را دقيقا به دو نصف تقسيم مي کند و آبشار دقيقا در انتهاي دشت نورآبادي و پاي کوه بلندي به نام کوه پير واقع است. بنابراين آبشار و کوه پير هر دو در محدوده اين روستا هستند. براي همين از قديم اين کوه و آبشار هر دو به آبشار نورآبادي معروفند. هيچ کدام از اهالي منطقه آبشار را به اسم زعفرانيه نمي شناسند. بنابراين بهتر است که بگوييم: "ابشار موسوم به زعفرانيه". چون هيچ کس اين آبشار را به اسم آن روستا نمي شناسد. اساسا زعفرانيه يک روستاي کويري است کوير چگونه ممکن است که آبشار داشته باشد؟؟؟ علاوه بر اين بر فرض که آن شخص آب رودخانه را هم خريده باشد (که چنين چيزي بعيد است)، آبشار بدون شک در محدوده روستاي نورآباد قرار دارد و مال اين روستا است. يعني آب با آبشار دو چيز کاملا متفاوت است؛‌حتي اگر آب رودخانه را آنها خريده باشند آبشار را که نمي توانند بخرند؟ مگر آنکه اهالي محترم زعفرانيه ادعاي عجيبي بکنند که آبشار و کوه را هم مي تواند خريد و آنها خريده و به اسم خودشان سند زده اند!!!! 

که اگر اين کار را بکنند سندسازي کردند.

 

2- اين آبشار ادامه رودخانه است. رودخانه الان آبي ندارد به جز همان آب اندکي که در نزديکي آبشار است. اما چگونه ممکن است کسي رودخانه را بخرد؟ 

 

3- در کنار اين روخانه، چند آسياب قديمي آبي هست که آن آسياب ها همه از قديم (بيش از 100) مال اهالي روستاي نورآباد بوده اند. و اهالي همه روستاهاي اطراف که در بالا ذکر شده گندم هاي شان را براي آرد کردن به اين آسياب ها مي آوردند. هنوز هستند پيرمردهايي که در اين آسياب ها گندم آرد کردند. برويد از آنها بپرسيد. با اوجود اين چطور ممکن است رودخانه و آبشار مال رعفرانيه باشد و اهالي نورآباد در آسيابهاي آن گندم آرد کنند؟ 

 

4- در همه مطالبي که تا کنون نوشته و منتشر شده است از اين آبشار به اسم آبشار نورآباد نام برده شده است. از جمله مطالب تحقيقي که آقاي آزاد نوشتند. در هيچ کدام از اين مطالب اسم "آبشار موسوم به زعفرانيه" نيامده است. اگر اين آبشار از آن روستا بود قطعا در آثار و مطالب محققان هم با اين اسم مي آمد. 

 

5- با همه اينها چون اقامتگاه روستاي زعفرانيه الحمدلله راه افتاده است و مسئولان رسمي از جمله مسئولان ميراث فرهنگي حمايت مي کنند دليل نمي شود که دوستان آثار طبيعي روستاي ديگري را به اسم خودشان بزنند؟ درست است که آنها از طريق مسئولان ميراث فرهنگي نفوذ دارند اما اينها دليل نمي شود اين طور در حق روستاي ديگر ظلم کرد؟ اي کاش اهالي روستاي نورآباد هم در ادارات دولتي نفوذي داشتند و اي کاش مسئولان ميراث از آنها هم حمايت مي کردند؟ 

 

ارسال شده توسط: علیرضا