چهارشنبه هفته گذشته هفدهم خردادماه اولین تجربه پرواز هواپیمای ATR در خطوط هواپیمایی کشور درمسیر تهران مشهد اتفاق افتاد تا امید تازه ای برای ایجاد رونق و افزایش بازدهی اقتصادی در همه فرودگاه های کشور به خصوص فرودگاه شهرهای کوچک و متوسط نظیر سبزوار باشد.(منبع)

 

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه هواپیماهای ATR که به تازگی و پس از برداشته شدن بخشی از تحریم های بین المللی علیه ایران، به کشورمان وارد شده است، دارای موتورهای توربوپراب است که منابع آگاه درباره ویژگی های این موتورها معتقدند، موتورهای توربوپراب برای هواپیماهایی با برد کم و سرعت زیر ۷۰۰ کیلومتر در ساعت مناسب و به دلیل مصرف سوخت و تعمیرات ارزان‌ترشان نسبت به موتورهای توربو فن دارای صرفه اقتصادی هستند. این هواپیماها معمولاً برای مسافت‌های زیر ۷۰۰ کیلومتر ( معادل مسافت هوایی سبزوار - تهران ،  سبزوار - گرگان، سبزوار - یزد و سبزوار - بیرجند) مناسب هستند. 

 

از مزیت های دیگر هواپیماهای ATR که اخیرا وارد کشور شده اند، این است که ظرفیت مسافری زیر 100 و حتی زیر 80 نفر دارند و بنابراین هر پروازی که با این هواپیماها در فرودگاه شهرهای کوچک و متوسط انجام شود، احتمالا بیشتر صندلی های آن پرخواهد شد و در نتیجه پروازهای زیان ده به پروازهای سودده تبدیل می شوند.

 

به طور مثال در حال حاضر فرودگاه سبزوار 5 روز در هفته پرواز رفت و برگشت به تهران دارد که در هر پرواز تعدادی صندلی خالی باقی می ماند که این وضعیت به دلیل زیان ده شدن، باعث کاهش رغبت شرکت های هواپیمایی جهت برقراری پروازهای بیشتر در همه روزهای هفته در این فرودگاه ها می شود. حال اگر هواپیماهایی کوچک تر در این فرودگاه مورد استفاده قرار گیرند، با پر شدن بیشتر ظرفیت صندلی ها، وضعیت زیان شرکت های هواپیمایی به سود تغییر کرده و رغبت آن ها برای برقراری پرواز در همه روزهای هفته و حتی دو یا چند پرواز در هر روز افزایش می یابد.

 

بدین ترتیب به نظر می رسد، فرودگاه های شهرهای کوچک و متوسط اکنون باید از فرصت ورود هواپیماهای ATR نهایت بهره را به نفع رونق حمل و نقل هوایی در مناطق تحت پوشش خود ببرند.

 

 

 

 آرمان بیات کارشناس حمل و نقل هوایی کشور نیز در وبسایت تین نیوز یادداشت زیر را در همین زمینه به رشته تحریر در آورده است:

 

نقش هواپیماهای ATR در تحقق هدف افزایش پروازهای کوتاه‌برد

 

آرمان بیات*:

 

هواپیماهای ATR، ماهیتا در دسته نوع هواپیماهای کوتاه‌برد یا منطقه‌ای هستند. از این نوع هواپیماها با هدف برقراری شبکه پروازی کوتاه و پرواز به فرودگاه‌های کوچک که بافت اجتماعی اقتصادی کم‌‌تراکمی دارد، استفاده می‌شود و نقش اتصالی از فرودگاه‌های بزرگتر به فرودگاه‌های کوچکتر را برعهده دارند. درحال حاضر، حدود ٥٤ فرودگاه توسط شرکت‌ فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران اداره می‌شوند که فقط از ١٥‌درصد ظرفیت آنها استفاده مفید می‌شود. در واقع ما نیاز داریم تعداد پرواز را درفرودگاه‌ها افزایش دهیم و لذا برای تحقق چنین هدفی با رویکرد گسترش شبکه پرواز، به‌طورحتم با توجه به متوسط شعاع عملیاتی داخل کشور، نیازمند هواپیمای کوتاه‌برد منطقه‌ای هستیم. فرودگاه‌هایی نظیر جهرم، لامرد، جیرفت، نوشهر و سبزوار نمی‌توانند به صورت روزانه پذیرای هواپیماهای باریک‌پیکری چون ایرباس باشند و نیازمند هواپیماهای کوتاه‌برد زیر ١٠٠نفره هستند تا از این طریق فرکانس پرواز هفتگی یا روزانه آنها افزایش توجیه‌پذیر داشته باشد.

 

 

هواپیماهای ATR‌ یکی از ایمن‌ترین هواپیماهای دنیا هستند

 

فارغ ازبررسی‌های عملیاتی، فنی و تجاری این هواپیما، نادیده‌گرفتن ایمنی حاصل ازتکنولوژی هواپیمای ATR، نوعی بی‌انصافی است.گرچه ازنظر نگارنده، هواپیماهای جت منطقه‌ای کوتاه‌برد، می‌توانست عملکرد بهتری برای کشور داشته باشد؛ اما اگر از هواپیمای ATR درشبکه پروازی مناسب نسبت به نیاز مناطق، بهره‌برداری مطلوب انجام شود، صرفه اقتصادی بالایی برای کشور خواهد داشت، چراکه این هواپیما نیازمند تجهیزات فرودگاهی آنچنانی نیستند و پذیرش و ترخیص مسافر و بار درحداقل زمان ممکن انجام می‌شود. درنظر داشته باشید، فرودگاه‌های کوچک کشورمان تجهیزات لازم عملیات فرودگاهی برای پذیرش هواپیماهای باریک‌پیکر یا پهن‌پیکر را ندارند و شرکت‌های هواپیمایی ناچارند برای چنین عملیاتی، خود آن خدمات را با تجهیز ایستگاه‌ها عرضه کنند. بنابراین بهترین گزینه استفاده از هواپیماهای کوچک و کوتاه‌برد منطقه‌ای است. البته درفرودگاه‌هایی که تجهیزات مستقر است، این هواپیما نیازی بدان نداشته که خود درهزینه تمام‌شده عملیاتی تأثیرگذار است و موجب افزایش بهره‌وری هواپیما می‌شود.

 

فراموش نکنیم قرارداد خرید هواپیمای ATR چون هواپیماهای بویینگ و ایرباس، حاصل عینی و غیرقابل انکار برجام هستند.

 

 

وقتی تحریم بودیم، قطعات هواپیما را  از بازار سیاه می‌گرفتیم

 

هواپیماهایی که ثبت غیرنظامی می‌شوند، دارای سند C of A هستند. سندی که صلاحیت پرواز آنها را تأیید می‌کند. این به این معناست که هرهواپیمایی که درکشور پرواز می‌کند، استاندارد‌های ایمنی لازم را دریافت کرده است. موضوعی که شاید کمتر به آن پرداخته می‌شود، اما درنظرگرفتن حداقل و حداکثر در ایمنی پرواز است. سن هواپیما گاهی می‌تواند استانداردهای ایمنی پرواز را به حداقل برساند. در روزهای تحریم عمر ناوگان هوایی ما بالا رفته بود و قطعات هواپیما مستهلک می‌شدند. درهواپیماهای با عمرطولانی یکی ازمشکلات اصلی، کمبود قطعات است. قطعات این هواپیماها تولید نمی‌شدند و تحریم‌ها موجب می‌شد که ارتباط ما با شرکت مادر قطع شود. طبعا این موضوعات موجب کیفیت، سوابق و مستهلک‌بودن قطعات را تحت‌تأثیر قرار می‌داد و این امر مستقیما، ضریب ایمنی پرواز را کاهش می‌داد.

 

منبع: تین نیوز