مصاحبه با مدیر عامل کارخانه رب دانه چین

بخشی از ظرفیت آماده به تولید کارخانه دانه چین سبزوار، بلااستفاده مانده است/ اداره دارایی ایران به هیچ عنوان روی اصول نیست

نفیسه بابائی/مجله اینترنتی اسرارنامه
 
مردی 62 ساله با سابقه فعالیت در سه عرصه: 20 سال در تجارت،35 سال در کشاورزی و 18 سال در صنعت. 
 
-شرکت تعاونی نوش آذر بیهق در چه سالی تاسیس و شروع به فعالیت کرد؟
شرکت تعاونی نوش آذر بیهق در سال 1378 تاسیس شد و در سال 79 فعالیت تولیدی خود را در زمینه ی تولید مواد غذایی از جمله کمپوت، رب، کنسرو آغاز کرد و در حال حاضر هم با طرح توسعه قند (تولید قند کله از شکر) به فعالیت خود ادامه می دهد. طرح توسعه را از سال 1392 پیگیری کردیم و هم اکنون کار فیزیکی و پروانه بهره برداری آن به اتمام رسیده است و انشالله تا افتتاح و تولید آن فاصله ای نمانده است.
تمام مواد غذایی شرکت ما با نام تجاری دانه چین برای مردم شناخته شده است. این برند هیچ شعبه ای دیگری ندارد و تنها برند دانه چین در سبزوار، در حال خدمت رسانی است.
 
 
-جنابعالی چند سال است که در شرکت حضور دارید؟
بنده خود، موسس شرکت هستم و از همان ابتدا مدیرعامل شرکت بودم و انجام وظیفه کردم، به طور کلی یک هیئت خانوداگی گرداننده ی شرکت هستند ولی مجمع و تغییرات شرکت را به طور منظم برگزار می کنیم.
 
 
-آیا به شهرهای دیگر کشور نیز ارسال دارید؟
ما در سالهای 79 تا84 به شهرهای کرمانشاه، کرج ، تهران و ارومیه و در خود استان نیز به شهرهای مشهد، کاشمر و اسفراین ارسال داشتیم، ولی متاسفانه به دلیل اینکه گوجه سبزوار تنها پاسخگوی خود شهرستان است دیگر قادر به ارسال نیستیم و فقط رب خود شهرستان را تامین می کنیم. خدارا شکراین برند و کیفیت در نزد مردم شهرستان نیز مورد قبول است.
 
 
-چه تعداد نیرو در شرکت تعاونی در حال فعالیت می باشند؟
شرکت تعاونی نوش آذر بیهق از همان ابتدا با 28 نفر شروع به کار کرد و هم اکنون هم با همان 28 نفر به فعالیت خود ادامه می دهد. البته این تعداد نیروها فصلی هستند، یعنی 2 الی 3 ماه فقط در بخش رب فعالیت می کنند. بخش های دیگری هم برای تولید آماده به کار هستند ولی متاسفانه در حال حاضر غیرفعال می باشند. به طور مثال در سال82 کمپوت گیلاس را در بخش تولید راه اندازی کردیم که از لحاظ کیفیت در سطح بالایی قرار داشت ولی متاسفانه از لحاظ قیمت نتوانست با دیگر واحدها در استان رقابت کند و ناخواسته با دادن ضرر قابل ملاحظه ای مجبور به توقف تولید آن شدیم.
با این حال همه ی دستگاه های تولید کمپوت و کنسرو و خیارشور موجود هستند ولی هم اکنون تولیدی صورت نمی گیرد.
 
 
شرکت تعاونی نوش آذر بیهق  چه اهدافی را در آینده پیش رو دارد؟
ما شرکت را با 28 نوع کالا به ثبت رسانده ایم. برند محصولات شرکت نوش آذر بیهق (دانه چین) یک برند کشوری و ملی است و ما سعی در بین المللی کردن این برند در همین سال را داریم. از برنامه های پیش رو انشالله این است که در آبان ماه یا دی ماه همین سال جاری محصولات با لاتین نام دانه چین تولید شوند و در اختیار مصرف کنندگان داخلی و انشالله خارجی قرار بگیرد.
 
 
-آیا شرکت از این نظر که یک کارخانه تولیدی است برای شما که یک تولیدکننده هستید از سود خوبی برخوردار است؟
خیر، سوددهی به هیچ عنوان برای تولیدکنندگان قابل قبول نیست. 
بنده 20 سال در تجارت آهن بودم ولی نتوانستم خود را قانع کنم که تا 40 سالگی به عنوان واسطه فعالیت کنم و می خواستم شخص مفیدی برای کشورم باشم. وعده های مسئولین مرا امیدوار کرد به همین خاطر وارد عرصه تولید شدم ولی این وعده ها گولمان زد و متاسفانه ضربه ی بزرگی خوردیم.
وقتی اسم تولید کننده و کارخانه دار را یدک می کشیم باعث اخذ مالیات های سنگین و ارزش افزوده می گردد و متاسفانه به سوددهی کارخانه نظری ندارند. به طور مثال حتی اگر مقدار بودجه یک مغازه دار ساده با من کارخانه دار برابری کند بخاطر اینکه نام کارخانه دار را ندارد از بعضی مالیات ها معاف می شود. سازمان دارایی ایران به هیچ عنوان روی اصول نیست، حتی کارشناسان این سازمان از دقت منصفانه برخوردار نیستند.
ما به عنوان یک کشور اسلامی که نام اسلام را یدک می کشیم باید الگوی دیگر کشورها در امر اقتصاد و عدالت  باشیم ولی متاسفانه این عدالت در کشورهای اروپایی بیشتر از کشور ما به چشم می خورد.
 
 
-آیا در این سالهای اخیر حمایت های مالی و معنوی از تولیدکنندگان صورت می گیرد؟
اصلا و ابدا. زمانی که بزرگان  اقتصاد کشور به این نتیجه می رسند که ثروتشان را به جای سرمایه گذاری در تولید و صادرات به حسابهای بانکی بسپارند و سود آن را استفاده کنند، یعنی بهره پول بانکی بهتر از تولید و صادرات در ایران است، دیگرامیدی برای یک تولیدکننده نمی ماند. این نشان می دهد که مردان اقتصاد ایران نیز خود به اقتصاد ایران امیدی ندارند. وقتی که خود اینگونه رفتار می کنند، ما به عنوان تولیدکننده دیگر چه امیدی می توانیم داشته باشیم؟ بنده تمام املاک خود را چه در سبزوار و نیشابور و دیگر مکان ها فروختم که به اقتصاد کشور کمک کنم و بتوانم چند نیروی جوان را مشغول به کار کنم ولی فقط وجدان من در این باب راحت شد. از جنبه معنوی این کار راضی هستم ولی جنبه مادی آن اصلا برایم رضایت بخش نیست.
البته باید از جناب آقای مختاری رییس اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی شهرستان سبزوار تشکر ویژه ای داشته باشم چرا که حمایت های معنوی ایشان برای همه تعاونگران و تولیدکنندگان قابل تقدیر است و امید به اینکه همه مسئولین کشور این گونه دلسوز باشند.
 
 
-اگر صحبتی مانده است که فکر می کنید باید گفته شود بفرمایید؟
از مسئولین می خواهم به فکر نسل جوان باشند البته ما دایه ی مهربانتر از مادر برای نسل جوان نیستیم ولی این نیروی نسل جوان در حال نابودی است. هم اکنون همه ی جوانان تحصیلات دارند، فرزندان بنده همه تحصیلات عالی دارند و در مقطع دکتری تحصیل کرده اند ولی هم اکنون بازار نمی تواند جوابگوی کار آنها باشد. سبزوار تقریبا100واحد در شهرک صنعتی دارد ولی متاسفانه فقط تعداد کمی از آنها در حال فعالیت هستند و چراغ های آنها روشن است و اکثر واحدها در خاموشی است که این یک فاجعه است.
هر دولتی که روی کار می آید دولت قبل را مقصر می داند و اقتصاد خراب ایران را تقصیر دولت قبل می اندازد ولی بدانند این روند کاملا اشتباه است و مصداق تیشه به ریشه خود زدن است. هیچ دولتی نمی تواند با متهم کردن دولت قبل وضع مملکت را بهتر کند.
 
برای مطالعه گزارش های بیشتر از نفیسه بابایی هم اکنون به آدرس زیر مراجعه کنید:
 
 
نظرت را بنویس
comments
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما