امید برومندی / مجله اینترنتی اسرارنامه

 

دومین دانشگاه بزرگ شمال شرق کشور در شهر سبزوار هفته گذشته شاهد تحول ناگهانی و عمده ای بود. دکتر جواد حدادنیا رئیس سابق این دانشگاه ناگهان استعفای خود را اعلام کرد و بعد از پذیرش استعفای او، بلافاصله دکتر علی اصغر مولوی از دیگر اعضای هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری جایگزینش شد.

 

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه هر دو رئیس قبلی و فعلی تقریبا در یک رده ی سنی و به لحاظ علمی نیز طبق اطلاعات موجود در تحریریه اسرارنامه، هر دو از نوابغ زمینه های تحصیلی خود (برق و فیزیک)هستند.

 

دکتر حدادنیا در دوران 4 ساله ریاستش بر دانشگاه حکیم سبزواری موفق شد تحولی چشمگیر در اکثر حوزه های کاری مربوطه به وجود بیاورد. گسترش رشته های تحصیلات تکمیلی، تلاش برای رساندن دانشگاه حکیم سبزواری به جایگاه 22 دانشگاه جامع کشور، انجام و پیشرفت برخی پروژه های عمرانی نظیر ساخت سالن آمفی تئاتر 1100 نفره، محوطه سازی، احداث برخی ساختمان های جدید نظیر دانشکده علوم پایه، فعالیت های فرهنگی و علمی نظیر برپایی کنگره بزرگداشت هفتصدمین سال قیام سربداران، تأسیس مرکز آفرینش های فرهنگی، اجتماعی دانشگاه حکیم سبزواری، ایجاد فرصت های مطالعاتی خارج از کشور برای اساتید دانشگاه، برقراری روابط همکاری های علمی و عقد تفاهم نامه های همکاری بین دانشگاه حکیم سبزواری و برخی از دانشگاه های معتبر خارجی نظیر سوربن و لیون فرانسه و دانشگاه های ایتالیا و چند کشور دیگر و ... بخشی از دستاوردها و اقدامات دکتر حدادنیا در دوره 4 ساله مدیریتش بوده است.

 

یکی دیگر از جنبه های مثبت عملکرد دکتر حدادنیا، توجه مناسب او به حوزه رسانه بود که به شکل پاسخگویی همیشگی به خبرنگاران چه در قالب برگزاری مستمر نشست های خبری و چه انجام مصاحبه های اختصاصی حضوری و تلفنی با اصحاب رسانه و راه اندازی سامانه های سریع و با کیفیت اطلاع رسانی درباره اخبار و دستاوردهای دانشگاه حکیم سبزواری اعم از وبسایت، کانال تلگرامی، صفحه اینستاگرام، نشریات داخلی و ... ظهور می یافت.

 

همه مدیران موفق بدون شک از تاثیر رسانه ها با خبرند و در مسیر کاری خود از ظرفیت اثرگذاری آن ها بهره می برند و دکتر حدادنیا در سبک مدیریتی خود این مهم را نیز به خوبی مد نظر داشت و البته پر واضح است که در این موفقیت، وجود مجموعه قوی و با تجربه در روابط عمومی دانشگاه حکیم سبزواری نیز تاثیر بسزایی داشته است.

 

با همه این نقاط مثبت، عده ای از مرتبطین با دانشگاه حکیم سبزواری، بر دوران ریاست حدادنیا نقدهایی نیز وارد می آورند. برخی از آنان معتقدند رئیس پیشین دانشگاه حکیم سبزواری می توانست رفتار دوستانه تر و توأم با احترام و تواضع بیشتری با کارمندان زیردست، همکاران اداری، اساتید و دانشجویان خود داشته باشد.

 

به هرحال با همه ستایش ها و نقدهایی که بر عملکرد دکتر حدادنیا نظیر هر مدیر دیگری، وارد می شود، با توجه به اقتداری که در سبک مدیریتی وی مشاهده می شد، گمان می رفت ریاست وی بر دانشگاه حکیم سبزواری برای یک دوره 4 ساله دیگر ادامه یابد، اما تغییر سریع و ناگهانی او برای بسیاری از افرادی که اخبار دانشگاه حکیم سبزواری را دنبال می کنند، شوکه کننده بود.

 

البته از مدتی قبل برخی منتقدان حدادنیا برای عدم تمدید دوره مدیریتش بر دانشگاه حکیم سبزواری دست به کار شده بودند. شاید یکی از واضح ترین اشکال این تحرکات را بتوان نوشتن و انتشار مطلبی از سوی دکتر سید ابوالفضل حسینی عضو هیئت علمی گروه زیست شناسی این دانشگاه بر شمرد که در نامه طولانی خود علاوه بر معرفی همه رئسای سابق دانشگاه حکیم سبزواری و نیز علاوه بر تعاریفی مفصل از توانایی ها و دستاوردهای خود که کمی به خودستایی شبیه شده بود، به صورت شدیدالحنی عملکرد دکتر حدادنیا را مورد نقد قرار داده بود. متن کامل نامه دکتر حسینی در وبلاگ وی منتشر شده است.(منبع)

 

با این حال دکتر حدادنیا در متن نامه استعفای خود از تصمیمش برای استفاده از فرصت های مطالعاتی خارج از کشور خبر داده که باعث شده امکان به تعویق انداختن این سفر به زمان دیگری وجود نداشته باشد. از طرفی دیگر همسر و فرزندش بیش از یک سال است که در خارج از کشور ساکن شده اند و او در ایام تعطیلات سال نو میلادی و همان روزهایی که خبر استعفایش پخش شد، در صفحه اینستاگرام خود عکس هایی از سفرش به شهرهای مختلف آمریکا را منتشر کرده بود، بنابراین از برخی شواهد و قرائن چنین بر می آید که این تغییر در پایان دوره 4 ساله ریاست بر دانشگاه حکیم سبزواری، خواست خود او بوده و برخی سعایت های صورت گرفته، نقشی در این جابجایی نداشته است.(متن نامه استعفای دکتر حدادنیا)

 

به هرحال دکتر حدادنیا دانشگاهی را به رئیس جدید، تحویل می دهد که در 4 سال گذشته، وضعیت پویایی را تجربه کرده است. تقریبا هفته ای نبود که خبری از دستاوردهای ملموس و غیرقابل انکار این دانشگاه در حوزه های مختلف علمی، عمرانی، فرهنگی و ... در رسانه ها منتشر نشود و در این مدت برخی عرصه های جدید پیش پای این مجموعه بزرگ گشوده شد که به معنای واقعی جایگاه دومین دانشگاه معتبر ملی در شمال شرق ایران را برای حکیم سبزواری تثبیت کرد.

 

حالا دانشگاه حکیم سبزواری در کنار دانشگاه های فردوسی مشهد، سمنان، بجنورد و بیرجند که همگی دانشگاه های مراکز استان ها هستند، یکی از 5 دانشگاه معین منطقه 9 کشور محسوب می شود.(منبع)

 

به نوعی می توان گفت، دکتر حدادنیا علی رغم برخی انتقادات به عملکردش، جایگاه ریاست دانشگاه حکیم سبزواری را در یکی از نقاط اوج بزرگترین دانشگاه ملی نیمه غربی خراسان ترک می کند تا پذیرفتن این مسئولیت برای رئیس بعدی امری خطیر باشد.

 

اینک انتظار می رود، دکتر مولوی که از دانشمندان کشور در رشته فیزیک محسوب می شود، برای امتداد و گسترش خط موفقیت هایش از یک زمینه علمی خاص ، به ریاست یکی از دانشگاه های مهم کشور، با برنامه ای دقیق و همه جانبه، پرهیز از گرفتار شدن در هیچ یک از حاشیه های سیاسی و مدیریتی و خصوصا پرهیز از قرار گرفتن در باندهای سیاسی و جناحی، نیازسنجی و امکان سنجی دقیق از شرایط حاکم بر شهرستان و منطقه غرب خراسان و نیز یک روابط عمومی قوی و تیم رسانه ای کارآمد به میدان بیاید، تا ضمن تثبیت جایگاه ممتاز فعلی، بتواند زمینه ارتقاء هرچه بیشتر دانشگاه حکیم سبزواری در منطقه و کشور را در مدت ریاست خود فراهم آورد.

 

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید: