شناساندن مفاخر سبزوار، گامی در جهت برندسازی فرهنگی

امیرشاهی یکی از برند فرهنگی سبزوار بزرگ

الهام شبانی مقدم/ مجله اینترنت اسرارنامه

مدیر داخلی انتشارات فیروزی گفت: شناساندن مفاخر سبزوار گامی در جهت برندسازی فرهنگی برای سبزوار بزرگ است. کتاب نفیس «دیوان امیرشاهی سبزواری»، می تواند یکی از برندهای فرهنگی سبزوار باشد.

امیر مسکنی  در نشست خبری رویداد رونمایی از کتاب نفیس «دیوان امیرشاهی سبزواری» بعد از ۵۰ سال در سبزوار  اظهار کرد: متاسفانه موردی که جای خالی آن در دیار بیهق احساس می شود، نبود یک برند فرهنگی است. سبزوار از قدیم الایام مهد پرورش مفاخری چون حاج ملا هادی سبزواری، ابوالفضل بیهقی، دکتر شریعتی، عبد الاعلی سبزواری، امیر آق ملک معروف به امیر شاهی و .... است و وجود همین  ظرفیت های فرهنگی است که سبزوار را در سطح استان نسبت به دیگر شهرستان ها ممتازتر کرده است.

وی افزود: کتاب های مفاخر سبزوار در دیگر شهرها چاپ و به فروش می رسد، اما در شهر سبزوار هنوز به دلیل بی مهری که به عرصه فرهنگی صورت می گیرد حمایتی از مجموعه های فرهنگی نمی شود.

مسکنی با اشاره به فعالیت های مجموعه انتشارات فیروزی گفت: این مجموعه از سال 90 به صورت جدی کار خود را با انتشار کتاب «وزیری امیرحسنک» از محمود دولت آبادی نویسنده سبزواری آغاز کرد.

فعال فرهنگی سبزوار اضافه کرد:  انتشار کتاب "وزیری امیر حسنک" در زمره پر فروش ترین اثر به صورت اینترنتی تلقی میشود که قبل از چاپ، دو سوم تیراژ اولیه آن که 3 هزار نسخه بود به فروش رسید. انتشار این کتاب بازخوردهای سراسری بسیار خوبی در داخل و خارج از کشور داشت و همین عامل سبب ماندگاری این اقدام شد.

مسکنی گفت: انتشارات فیروزی که میراث به جای مانده از مرحوم «محمدتقی فیروزی»، خبرنگار و فرهنگی اهل ادب و هنر سبزواری است که توسط فرزندانش ایجاد گردیده و سعی دارد آثار مفاخر و بزرگان سبزوار را با بهترین کیفیت تهیه و چاپ نماید.

وی با تاکید بر اینکه هدف ما ایجاد یک برند فرهنگی ویژه سبزوار است، اظهار کرد: برند این شهر خلاصه شده در کلوچه زنجبیلی و زعفران و خشکبار. سبزوار نیازمند یک برند فرهنگی است که با انتشار کتاب  " وزیری امیر حسنک" اولین گام برداشته شد و 13 هزار نسخه از این کتاب چاپ و به فروش رسید.

وی گفت: پس از چند سال این مجموعه فرهنگی با توجه به المان هایی چون بحث فروش و شخصیت سبزواری را برای چاپ کتب مد نظر داشت در جمع بندی خود به کتاب "امیر شاهی" در سال 94 رسید و این شخصیت فرهنگی سبزوار به لحاظ اینکه کمترین حاشیه را داشت و از طرفی ۵۰ سال از چاپ آن می گذشت ما را ترغیب به انتشار دیوان امیر شاهی سبزواری کرد. طی  ارتباطاتی که با دکتر حمیدیان، بحث های ویرایشی و صفحه آرایی آن پیگیری و در سال 97 مجوز چاپ این کتاب گرفته و آماده چاپ شد اما  به دلیل بحران کاغذ چاپ آن با تاخیر مواجه شد.

مسکنی با ابراز گلایه از عدم همکاری مسئولان شهرستان در جهت حمایت از کتب، گفت: چون امیر شاهی یک شخصیت سبزواری و بی حاشیه بود برای چاپ آن توقع حمایت بالایی داشتیم. با تمام فراز و نشیب ها و بی مهری هایی که به حوزه فرهنگی در این شهر انجام می شود، انتشار کتاب "امیر شاهی" به عنوان نفیس ترین اثر که تمام استانداردهای چاپی در آن رعایت شده، انجام شد.هر چند چاپ این کتاب برای مجموعه خصوصی فیروزی هزینه هنگفتی در بر داشت.

وی با بیان اینکه انتشارات فیروزی تاکنون درخواست کمک مالی از فرد یا نهاد دولتی یا خصوصی را نداشته ، اظهار کرد: به عنوان یک مجموعه فرهنگی که هدف بالاتری برای فعالیت فرهنگی خود در شهرستان داریم توقع می رود تا مسئولان و مردم با خرید، حمایت خود را از کتب بویژه کتاب نفیس"امیر شاهی" داشته باشند تا رویای شیرین برند فرهنگی برای سبزوار عملی گردد

وی افزود:  امیدواریم بعد از رونمایی  کتاب " امیر شاهی"علاقه مندان فرهنگی سبزوار از آثار مفاخر خود استقبال ویژه تر داشته باشند و از آنجایی که هدف ایجاد برند فرهنگی ویژه سبزوار است کتاب "امیر شاهی"  به عنوان یک نماد سبزواری  ظرفیت مطرح شدن را دارد.

امیر شاهی غریب در زادگاه خود/  چاپ دیوان امیر شاهی سبزوار فتح باب آشتی با مفاخر شهر

 این فعال فرهنگی با بیان اینکه امیر شاهی سبزواری در زادگاه خود غریب واقع شده  اظهار کرد: امیدواریم چاپ دیوان امیر شاهی بعد از ۵۰ سال و حمایت هایی همه جانبه ای که از آثار بزرگان خود خواهیم داشت فتح باب آشتی با مفاخر شهرمان باشد.

مسکنی همچنین در معرفی امیر شاهی نیز گفت: امیر آق‌ملک یا امیرشاهی سبزواری از خاندان امرای سربداری سبزوار بود. وی آغاز جوانی خود را در هرات به آموختن دانش و هنر گذراند. سپس به دربار شاهزاده مشهور تیموری، بایسنقر میرزا پیوست. وی  به سال ۸۵۷ هجری قمری در استرآباد درگذشت و جنازه او را به سبزوار بردند و در آرامگاهی که نیاکانش برپا داشته بودند به خاک سپردند.

که به سبب ارادت به خاندان شاه ولایت، شاهی تخلص می کرده و با عنوان امیر شاهی از او یاد شده است. امیر شاهی از شاعران برجسته قرن نهم هجری است که بیشتر سروده هایش درباره عشق و عرفان است. وی علاوه بر شاعری در چند رشته هنری چون نقاشی، خطاطی و موسیقی‌ سرآمد عصر خود بوده  است

اما این شاعر برجسته علیرغم اینکه از  سرآمدان عصر خود بوده و جامی درباره اش می گوید " او را اشعار لطیف است، یکدست و هموار، با عبارات پاکیزه و پر چاشنی" و همچنین  امیر علی شیر نوایی از وزرای دوره تیموری که خود شاعر نیز بوده می گوید" شعر او در چاشنی سلامت و لطافت احتیاج به تالیف نیست". و دولت شاه سمرقندی نویسنده کتاب تذکره الشعراء که در این کتاب شعرای همان زمان و قبل  را معرفی می کند می گوید" سوز سخت امیر خسرو دهلوی و نازک خیالی خلاق المعانی و صفای سخن حافظ در امیر شاهی جمع است".

مسکنی اظهار کرد: در مجموع اشعار امیر شاهی سبزواری به دوازده هزار بیت می رسد که متاسفانه از این رقم فقط حدود هزار بیت آن باقی مانده است که برخی مدعی هستند بخشی را امیر شاهی دست چین کرده و بخشی نیز به دست ما نرسیده است.

کتاب امیر شاهی برای اولین بار به صورت مدرن در  سال 1348 توسط  دکتر سعید حمیدیان به عنوان پروژه دانشگاهی تصحیح و گرد آوری می شود و دیوان صرف نیست، یک کار تخصصی آکادمیک است. در این تحقیق دوره های مختلف  زندگی امیر شاهی مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین شاعران و حاکمان معاصر وی در این تحقیق معرفی کرده و تاثیر امیر شاهی از شعرای قبل و بعد از او را به لحاظ وزن و مفاهیم و محتوا در این کتاب آورده است

نسخه های خطی بسیاری از اشعار امیر شاهی  در موزه های ایران و جهان وجود دارد کتابخانه و موزه ملی ملک، کتابخانه مدرسه سپه سالار، موزه هنر متروپلیتن، کتابخانه ملی کنگره امریکا و .. میزبان  این گنجیه عظیم جهانی است.

نظرت را بنویس
comments
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما