از آغاز انقلاب شکوهمند اسلامی آنچه بیشترین صدمه را برپیکر این نظام مقدس وارد نموده افراط و تفریط بوده است هرچند این لطمات نه تنها از جایگاه و وجاهت نظام نکاسته بلکه به دلیل ماهیت الهی آن و حمایت بی مثال مردم همیشه در صحنه بالنده تر و پویاتر به حیات طیبه خود ادامه داده است.اما ای کاش هیچوقت شاهد افراط و تفریط نمی بودیم. لکن این افراط و تفریط هم اینک نیز همچون دو تیغه قیچی عمل می کند که در ظاهر در خلاف جهت هم هستند لیکن یک عمل را انجام می دهند آنهم حمله به ریشه انقلاب عزیز اسلامی است.
مگر غیر ازاین است که افراط گران در زمان خلافت حضرت امیر(ع) در جنگ صفین نیز در برابر قرآن ناطق سینه سپرکردند و حکم خود را که به ظاهر بر کلام وحی قرار داده بودند بر حکم آن امام همام ترجیح دادند ؟

از سویی تفریط گرایان در صدر اسلام در زمان خلفای راشدین تا بدانجا پیش رفتند که کعب الاحبار یهودی به عنوان روشنفکر تازه مسلمان شده در برابر ابوذر این صحابی خاص حضرت رسول (ص) قرار می گرفت و پایه های تزویر را محکم می گردانید؟
در هراس باشیم از این افراط های جدید که در پوسته دین می کاوند وهر جوان و هرپاک اندیش را که درچهارچوب فکری آنان نمی گنجد به تهمت و افترا از دم تیغ زبان ، می رانند و اگر تازه مردم توفیق بیابند دچار عزلتی ناخواسته ویا خود خواسته می شوند.

 البته جای تعجب هم ندارد وقتی آنها به بزرگان خود رحم نمی کنند بر مردم بیچاره چرا شفقت بیاورند ؟ بی گمان مردم از نگاه آنان کسانی هستند که هر وقت فریاد کشند باید گوش به فرمان باشند و بعد آرام باشند سردرجیب . امروزه در انتخابات، این تفکر افراطی گری، کاندیدا و طرفداران کمی ندارد کافی است اندکی به کسانیکه حرف می زنند و حرف و حرف، و بعد همه را متهم می کنند و از دین مایه می گذارند توجه کنیم.
از طرفی تفریط گرایان ، آنچنان هستند که به اسم مردم وارد می شوند ، اما هروقت اقتضا می کند مردم ابزار می شوند برایشان و حتی به قومیت خود هم رحم نمی کنند.
پس بر نص صریح قرآن باشیم و اعتدال را با انتخاب اصلح خود درجامعه حاکم کنیم.

نویسنده : سید مجتبی سروستانی / سردبیر مجله اینترنتی اسرارنامه