تاغزاری در محاصره قاچاقچیان چوب، چرای بی رویه و کارخانه کمپوست

حارث آباد سبزوار زادگاه ابوالفضل بیهقی از عرش تا فرش

حارث آباد روستایی در ده کلیومتری جنوب سبزوار و هم مرز با حاشیه های کویر مرکزی ایران است که در جوار رودخانه فصلی کال شور واقع شده است.

حارث آباد هرچند در یک کلام روستایی کویری است، اما نه چنان کویری که در تصور عوام سرزمینی یک دست خشک و لم یزرع است.

کویر حارث آباد رویشگاه درختان تاغ است که حالا دیگر از پس سال های طولانی به جنگل های تاغ در جنوب شهر سبزوار تبدیل شده اند. درختانی که اقلیم خشک کویر با همه سرسختی و خشونتش مجبور است در مقابل صبر آن ها ، سر فرود آورد.

کویر حتی گاهی خیلی بیشتر از رویشگاه گز و تاغ است. همچون کویرهای اطراف سبزواربزرگ که پدید آور شماری از بزرگترین ادیبان و  دانشمندان و پژوهشگران ایران هستند و از استعداد بالقوه ای برای تبدیل شدن به مقاصد مهم گردشگری در جوار بزرگراه آسیایی تهران- سبزوار- مشهد برخوردارند.

مانند کویر مزینان در محدوده شهرستان داورزن که دکتر علی شریعتی را پدید آورد و یا روستای کویری باشتین که پهلوان عبدالرزاق باشتینی رهبر سیاسی و نظامی سربداران را در خود پرورش داد و یا کویر دولت آباد که خاستگاه استاد محمود دولت آبادی بزرگترین نویسنده معاصر ایران است . و البته کویر حارث آباد خواجه ابوالفضل بیهقی که یکی از بزرگترین مورخان ادیب و ادیبان مورخ ایران و جهان را به تاریخ و ادبیات ایران هدیه کرد.

خواجه ابوالفضل بیهقی ، همو که اگر نبود نگارش صادقانه اش درباره وقایع دوران غزنویان ، شاید بخش مهمی از آگاهی امروز ما از تاریخ ایران در قرون چهارم و پنجم هجری مخدوش و بی اعتبار بود. و شاید نثر فارسی هرگز به چنان تکامل و بلوغی نمی رسید که چند قرن بعد شاعر و نویسنده بزرگی نظیر سعدی شیرازی ، در کتاب گلستان آن را به اوج اعتلای خود برساند!

اما امروز حکایت حارث آباد ، همان روستایی که قرن ها ایستاد و تسلیم کویر نشد ، حکایت غم باری است.

حکایتی که از محاصره چند جانبه روستای زادگاه ابوالفضل بیهقی توسط آلودگی ها و ضایعات کارخانه کمپوست و نیز تعرض دائمی قاچاقچیان تهیه زغال و چرای بی رویه دام در تاغزارهای اطراف این روستا خبر می دهد.

حارث آباد که این استعداد را داشت که در صورت دریافت رسیدگی کافی از سوی دستگاه ها و مسوولان فرهنگی خراسان و با ساخت بنایی درخور شأن شخصیت ابوالفضل بیهقی و کتاب تاریخش ، به یکی از جاذبه ها و توقف گاه های مهم گردشگری ادبی در نزدیکی جاده آسیایی تهران- سبزوار – مشهد تبدیل شود که مسافران صاحب دل و گردشگران ادبیات دوست و ادبیات شناس ایرانی و خارجی را ساعاتی چند به توقف و اقامت در کنار یادمان یکی از بزرگترین نویسندگان ادبیات فارسی دعوت کند، و زمینه ساز جذب درآمدهای گردشگری برای مردم بلند طبع و پرسخاوت کویر شود، امروز در سایه بی توجهی ها و بی تدبیری های صورت گرفته از جانب بعضی مسوولان محلی و دستگاه های مربوطه ، از عرشی که می توانست جایگاه واقعیش باشد ، به فرشی سقوط کرده است ، که در معرض آلودگی و تخریب و نابودی منابع ارزشمند طبیعی در اراضی اطراف آن است!

وبلاگ ابوالفضل بیهقی استاد مسلم نثر فارسی که متعلق به روستای حارث آباد است و توسط یکی از همشهریان فرهیخته و دلسوز سبزواری به نام رضا حارث آبادی اداره می شود ، به تازگی در مطلبی مفصل به شرح ابعاد مختلف و نگران کننده روند تخریب جنگ های تاغ جنوب سبزوار پرداخته است ، که اسرارنامه در ادامه به انتشار  متن کامل این مطلب می پردازد:

 

جنگل حارث آباد در آستانه نابودی با بی تدبیری مسئولین محترم شهرستان

 

جنگل حارث آباد مهمترین قربانی هنرنمایی مسئولین معزز منابع طبیعی ، محیط زیست ،   شهرداری سبزوار  و سودجویان تهیه ذغال می باشد .

بی تدبیری مسئولین محترم شهرستان سبزوارمخصوصا منابع طبیعی ، محیط زیست و البته شهرداری باعث تبدیل شدن جنگل حارث آباد به محلی جهت ساخت ذغالهای باکیفیت و پخش و دپو انواع زباله و مخصوصا پخش انواع کیسه های پلاستیکی غیر قابل تجزیه پذیری ناشی از کارخانه کمپوست شهرداری ( در مجاورت کال شور در جاده حارث آباد و حاشیه جنگل ) در داخل این عرصه شده است .

 

 پیشینه جنگل های تاغ

از دهه ۱۳۴۰ روند ایجاد جنگل های «دست کاشت» در استان با اعتبارات بسیار زیادی شروع شد. در حال حاضر استان خراسان رضوی نیز با داشتن بیش از ۳۵۰ هزار هکتار جنگل طبیعی و بیابانی با پوشش های گیاهی مختلف از میان ۲ میلیون هکتار در کل کشور (که بیشترین سطح را نسبت به مناطق دیگر در بر می گیرد) بستر مناسبی برای رشد و توسعه کشاورزی، صنعت و خدمات فراهم کرده است. به همین سبب حفظ و حراست از این میراث گران بها باید مورد توجه جدی مسئولان شهری و منطقه ای باشد.

آب و هوای خشک و نیمه خشک در خراسان رضوی باعث شده است معدود جنگل های موجود با پوشش گیاهی ویژه این مناطق اهمیت فوق العاده زیادی داشته باشد. جنگل های طبیعی تاغ در حاشیه منطقه بیابانی شهرستان سبزوار، هر بیننده ای را به شگفتی و تحسین وا می دارد( که البته  باید می گفت وا می داشت ) . به این دلیل که شرایط طبیعی این منطقه، چنان سخت و خشن است که حضور درختانی بعضا پرشاخ و برگ و تنومند تاغ که توانسته اند در مقابل عوامل نامساعد طبیعی پایدار بمانند و به حیات خود ادامه دهند، خارج از تصور است. یکی از این عرصه ها جنگل های تاغ حارث آباد است که جزو بزرگ ترین عرصه های جنگلی استان قرار دارد .گویا گرمای سوزان منطقه، خشکی و کم آبی، فرسایش و ضربات خرد کننده شن و هم چنین، سرمای سخت زمستان ، هیچ کدام توانایی در هم کوبیدن، تسلیم و ریشه  کن کردن تاغ را نداشته اند زیرا این کویر است که در برابر تاغ سر فرود آورده ، اما متأسفانه روند تخریب جنگل های حارث آباد در جنوب سبزوار، به گونه ای است که شاید تا چند سال دیگر اثری از آن باقی نماند. بطوری که این جنگل در معرض نابودیست و نفسش به شماره افتاده ، دریغ از یک مسئول دلسوز ؟

شهرداری سبزوار با ایجاد کارخانه کمپوست و عدم مدیریت بهینه در اداره اصولی این محل موجبات پخش گسترده انواع کیسه های پلاستیکی در بستر جنگل در حاشیه کال شور و داخل جنگل حارث آباد و همچنین متاسفانه پخش انواع بوهای متعفن در فضای دلپذیر جنگل می باشد ، بطوری که این محل ضربات مهلک و جبران ناپذیری را به این جنگل وارد نموده و کارشناسان محترم محیط زیست نیز به سان تماشاگران یک مسابقه مهیج فوتبال فقط تماشاگر هستند و دریغ از یک بازدید و حداقل یک اخطار و برخورد پیشگیرانه .

اداره منابع طبیعی سبزوار در طی سالیان گذشته  با هرس ، برش نا آگاهانه درختان به نظر اغلب کارشناسان منابع طبیعی ، گامی بس بزرگ را در جهت نابودی این عرصه برداشته و متاسفانه  قاچاق چیان ذغال نیز به آسانی و بدون هیچ گونه مزاحمتی درحال تهیه ذغال و نابودی جنگل می باشند

نهایا باید گفت در یک همکاری و کم کاری چند سویه این ادارات محترم تیشه برداشته وبه ریشه این میراث طبیعی می زند ؟

امید داریم کارشناس محترم ادارات منابع طبیعی و اداره حفاظت محیط زیست شهرستان کمی از خواب غفلت بیرون آمده و سری به این جنگل در حال نابودی بزند شاید دلشان کمی بسوزد و قدمی در جهت توقف این تخریب ها بردارند .و شهرداری هم به جای تخریب این بستر طبیعی غیر قایل جایگزین که با زحمات شبانه روزی سالهای متمادی مهندسان و کارگران زحمتکش این منطقه و کشور آماده شده ، کمی در جهت توسعه و احیای این محل اقدام نماید .

 

 عامل تخریب جنگل های تاغ

دلیل روند تخریب جنگل های تاغ، تاخت و تاز انسان در عرصه طبیعت است که به طور مستقیم و غیرمستقیم، جنگل های تاغ را طی سال ها مورد بهره برداری ویرانگرانه خود قرار می دهد.  تجاوزهای مداوم و بی وقفه به تاغ زارهای «دست کاشت»، در دهه های اخیر، با افزایش مکانیزاسیون کشاورزی رشدی چند برابر یافته است. علاوه بر این، رشد توسعه جوامع روستایی و شهری نیز باعث روند فزاینده و رو به رشد انهدام و نابودی درخت تاغ بوده است.

 

وقتی تخریب تاغ زارها شتاب می گیرد

 

متأسفانه نابودی این جنگل ها هم اکنون چنان شتابی به خود گرفته است که به نظر نمی رسد با ادامه این روند، طی چند سال آینده دیگر اثری از آن باقی بماند. این در حالی است که تاکنون کمتر نهادی اقدامی جدی و موثر، برای جلوگیری از این فاجعه بزرگ و حفظ این جنگل ها انجام داده است. به نظر می رسد در فاجعه نابودی این جنگل ها، دو عامل انسانی و طبیعی نیز دست به دست هم داده است. یعنی هم چرای همیشگی دام در میان درختان و هم قطع درختان توسط مردم برای مصارف گوناگون (عمدتا تهیه زغال)، از جمله عوامل موثر و مهم در تخریب این جنگل هاست.

 

تاغ زارها یکی از مهمترین عوامل بیابان زدایی هستند

روزی ما قدر این نعمت را می داینم که شاید مجبور شویم مثل کشورهای عربی از جمله عراق و عربستان برای مقابله با ریزگردها میلیاردها تومان هزینه کنیم .

یکی مهتمرین کوتاهی صورت گرفته ، متاسفانه استفاده از محیط بانی بعضا غیر متعهد و بی تعصب غیر بومی محل است که اصلا قدر و منزلت این منابع ر ا درک نمی کنند که البته بنده خود  این موضوع را چندین بار به مسئولین محترم منابع طبیعی اعلام کردم و حتی امادگی خود را برای انجام این وظیفه اعلام کردم ولی کو گوش  شنوا ؟

چه زمانی مسئولین محترم محیط زیست از خواب زمستانی بیدار می شوند ؟

 

مدیران محترم شهرداری به چه قیمتی حاضر به تهیه کمپوست می باشند ؟

مدیران محترم منابع طبیعی شهرستان خواهشمندیم با توجه به اینکه حفاظت از جنگل ها جزو وظایف اصلی شما محسوب نمی شود کمی بزرگواری نموده و سری به جنگل حارث آباد بزنند ( اینجانب  که ساکن تهران هستم و سالی یکی دوبار به حارث آباد می آیم نابودی روز به روز این جنگل را توسط قاچاقچیان ذغال به عینه می بینم اما در عجبم چطور این مسئولین محترم نمی توانند این واقعیت را ببینند ؟)

 

مسئولین  محترم و دلسوز ، افکار عمومی ، رسانه های محترم ، خبرنگاران عزیز به داد جنگل حارث آباد برسید .

 

در پایان از مسئولین محترم شهرستان می پرسم ؟ چه شخص یا سازمانی مسئول جلوگیری از تخریب و قطع درختان وبرخورد با قاچاق چیان تهیه ذغال می باشد ؟ چه نهادی باید جلوی فعالیت کارخانه کمپوست شهرداری را بگیرد .

 

منبع: وبلاگ ابوالفضل بیهقی (روستای حارث اباد)

 

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

روستای حارث آباد قطب اول تولید پسته در شهرستان سبزوار

آشنایی با زادگاه خواجه ابوالفضل بیهقی

نظرت را بنویس
comments

مرد مرده

در سال ۱۳۴۰ اولین پروژه بیابان زدایی در ایران زمین در دورانِ پهلوی، توسطِ تاغ کاری به مساحتِ چند هزار متر مربع در حارث آباد سبزوار انجام گرفت. توسط عکس هایِ هوایی که هنوز در کارگاه های سنجش از دور و جغرافیایی و کارتوگرافی از آن عکس ها برایِ آموزش استفاده میشود... باشد تا آیندگان قدرِ طبیعتشان را بدانند...

haresabadi2@

واقعا چیزی نمیشه گفت امیدوارم مسئولین تووووووووجه کنند

عباس هیت ابادی

در جواب اقای محمد برازنده باید گفت که غرو را با جاهلیت تشبیه نکند

خدمت آقارضا عرض کنم که مکان مربوط به شهرداری اسمش ایستگاه انتقال زباله میباشد نه کارخانه کمپوست.

حسین خسروجردی

نه ، این غمناله و آژیر جنگلی رها شده و بی سرپرستی است که به تلخی و از سر درد بیان شده است . زاری های جان یک وبلاگ نویس که مهر آویز مردم و شهر و دیار شور بخت خویش است و بر آن است تا جنگل پایداری که چنین دلیر و سر سخت در برابر کویر و گرما و شن و ماسه و کم آبی طاقت آورده است ، بر آن بدارد تا به تعبیر زیبای نویسنده ، این کویر باشد که سر دربرابر تاغزارِ سر سبز فرود می آورد. باشد که در گذرگاهی چنین ستبر و دلیر به خود آییم و کمی بیندیشیم : حسین خسروجردی

رضا حارث آبادی

با سپاس فراوان از مجله اینترنتی سبزوار که در جهت حمایت از منابع طبیعی و اطلاع رسانی به مسئولین محترم سنگ تمام گذاشتند . و الحق که همیشه در جهت حفظ منافع ملی و عمومی پیشرو بوده اند به امید موفقیت روز افزون شما بزرگواران طبیعت دوست . کاش که چشم ، گوش و دلسوزی مسئولین محترم شهرمان نیز به سان شما باز ، شنوا و مهربان به حال طبیعت و محیط زیست باشد .
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما