جواد دباغی مقدم که از خبرنگاران مطرح دیار سربداران است، و درماه های اخیر سردبیری وبسایت پرمخاطب سبزوار نیوز را برعهده گرفته، در روزهای گذشته و در آستانه برگزاری برنامه هنری شاهنامه خوانی توسط گروه داروگ، یادداشت عمیق و زیبایی را درباره جایگاه موسیقی سبزوار و فعالیت های ارزنده هنرمندان این شهر به ویژه اعضای گروه هنری داروگ پرداخته است که با استقبال خوبی از جانب مخاطبان مواجه شده و تا کنون ده ها نظر برای این مطلب ارسال گردیده است.

اسرارنامه درادامه به انتشار این مطلب وبسایت سبزوارنیوز که به تازگی در آستانه تبدیل به یک خبرگزاری محلی در دیار سربداران است ، می پردازد:

خلق حماسه ای نو توسط جوانان دیار رزمگاه اساطیری رستم و سهراب

داروگ می خواهد تمام انگاره های معاصر درباره شاهنامه را تحت تأثیر قرار دهد

زمستان 91 بود که دوستی از آن سوی مرزها که او هم به واسطه گزارش یک سایت کره ای، علاقه مند بود تا درباره داروگ بیشتر بداند، تمامی تخیلات و ذهنیت مرا درباره موسیقی نواحی ایران بخصوص سبزوار بر هم زد.
این گروه نماینده موسیقی و آواهای محلی ایران زمین در جشنواره سالروز استقلال کره جنوبی در میان بیش از 100 کشور دیگر بودند که طی آن برای 3 برنامه دعوت می شوند اما 8 برنامه ویژه اجرا می کنند!
شنیده بودم که سبزوار خود دارای آوا و نواهای ویژه و منحصر بفرد در موسیقی است و باخبر بودم که بیش از چهار تا پنج دهه پیش، منطقه ای خاص در جغرافیای موسیقی ایران زمین بوده ایم که متأسفانه با ورود موسیقی بزمی و توجه بیش از حد اواخر حکومت پهلوی، موسیقی فاخر این ناحیه کم کم رو به افول نهاد. به گونه ای که باز هم متأسفانه خبر دارم که بروبچه های موسیقی سبزوار از طرقی خاص و معنادار در جریان برگزاری جشنواره و رقابتهای مختلف آوایی و ریتمی حتی در داخل مرزهای همین کشور قرار می گیرند.
و باز هم اگر به شما هم برنخورد نیک می دانم که دیارمان از داشتن یک گروه منسجم تشکیلاتی و سیستماتیک در درون دستگاه اداره ارشاد شهرمان نیز بی بهره است! چرا که اگر چنین نبود، گامهای ارزنده گروه و یا بهتر است بگوییم گروههای سبزواری این قدر در حاشیه نبودند که به عنوان مثال از بروبچه های شهری همچون بردسکن در جریان اتفاقات هنری ایران زمین باخبر شوند چون با تأسی به همان تفکر نامناسب، سبزوار در بعد موسیقی یا بهتر است محروم و مهجور بماند یا بهتر است به زعم عده ای منفعل تر از گذشته باشد.
این تازه گوشه ای از آنچه که باید می گفتم است درباره موسیقی دیاری که سازهایش کوک آشنایی داشت و هنرش دست کمی از موسیقی و آواهای محلی و بومی دیگر نقاط ایران نیز نداشت یا به زبانی ساده تر بد نیست گفته شود، موسیقی قوچان و تربت و بجنورد، گوشه هایی از موسیقی سبزوار بوده است و بس!
اما از گروه داروگ می گفتم که این دوست عزیز و اهل هنر من، از من خواست درباره فعالیت این گروه مبتنی بر سازهای کوبه ای چیزهایی تازه بداند! به ایشان گفتم که آقای "سیدنیا" زیاد اهل صحبت و گفت وگو نیست و اگر فرصتی پیش آید قطعا شما را در جریان امور قرار خواهم داد تا اینکه انگار تازه متوجه درخواست این دوست شده باشم، متعجبانه پرسیدم کره جنوبی و حضور گروه سبزواری!؟ اینها یعنی چه!؟
او برایم توضیح داد که همزمان با پنجاهمین سالروز دوستی دو کشور، متولیان فرهنگی کره از سفارت ایران در کره می خواهند تا مقدمات یک گروه سنتی و آیینی از کشورمان را فراهم کند تا در جشن بزرگ سالروز استقلال این کشور، موسیقی و آواهای بیش از 100 کشور شرکت کنند، گروههایی از تقریبا تمامی کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا هم حضور دارند و در اینجا مسئولان ایرانی گروهی از ورزشکاران باستانی را همراه با داروگ به سئول اعزام می کند.

در ابتدا قرار است این گروه تنها 3 اجرا داشته باشند که از بخت بلند سفیر ایران، کار همشهریان ما از آنچنان استقبالی برخوردار می شود که این اجراها با 8 برنامه افزایش یافته و در کنار آن برای نخستین بار نوازنده های کره ای و ایرانی با هم اجرای برنامه زنده می کنند! این خبر آنچنان برق آسا در دنیای هنر موسیقی منتشر می شود که نگو و نپرس!
توضیح این دوست مرا وا می دارد تا درباره داروگ بیشتر تحقیق کنم! به واسطه سیدمجید نقیب زاده، مقدمات آشنایی با آقای سیدنیا فراهم می شود و ایشان نیز با تأیید این خبر، از من می خواهد در یکی از برنامه ها در کنارشان باشم که متأسفانه این اتفاق نمی افتد تا اینکه خبر اجرای آیینی ورزش باستانی، موسیقی، نمایش و شاهنامه خوانی همه در کنار هم منتشر می شود!!! آن هم از سوی گروه "داروگ"
این کار فوق العاده اگر در دوردست ترین روستایی در ژاپن، فرانسه، ایتالیا و یا هرکشوری اتفاق می افتاد، خبرش کمتر از انفجار بمب هسته ای منتشر نمی شد و اگر حتی آن نیز تحت تأثیر چنین خبری بازتاب نمی یافت کمتر هم نبود. اما چه کنیم که اینجا سبزوار است و دانشگاهها هم بی توجه به این اتفاق بزرگ، دست روی دست گذاشته اند تا یک معجزه رخ دهد و بخت ایشان به گونه ای باز شود و امور فرهنگی شان در صدر اخبار قرار گیرد!
اتفاق این است: تلفیق هنرهای نمایشی با ورزش باستانی، موسیقی و شاید از همه جالب تر توجه ویژه به شاهنامه فردوسی که معمولا هر 365 روز یک بار اتفاقی روزش از راه می رسد و همه متوجه می شویم شاهنامه ای بوده و حکیمی که سی سال رفته درون زندان و عجم زنده کرده بدین پارسی!
نه! کار آنقدر فاخر هست که اگر گوشه ای از آن در جایی مثل آب نشت کند، به روی سر و دست خواهندشان برد! مثل همیشه هیچ اسپانسری برای حمایت نیست، چون همیشه کسی متولی یافت نمی شود و همه مدیران و مسئولان این بخش بخاطر چشم و هم چشمی قول های مساعدی به آقارضا سیدنیا می دهند و چندشب سالن در اختیارشان قرار می گیرد و خدا را چه دیدی شاید اتفاقی مسئولی یا مدیری در سطح ارشد کشوری از شهرمان رد شد و برنامه را دید! آن وقت هزار تا مدعی پیدا می شود که اگر ما کمک نمی کردیم عمرا داداش رضا سیدنیا می توانست کاری اجرا کند و یا ادعا می کرد که پوست ضرب را آنها به با قیمت دلار توافقی در اختیارش گذاشته اند و با حمایت آنها، رضا سیدنیا و دوستانش موفق به کشف این فرم ها شده اند و چه و چه وچه!
با این همه، حضور همزمان داروگ با ورزش باستانی و عصاره جوان این ورزش همچون "سیدمجید نقیب زاده" در کنار او این فرصت را به وجود آورده است تا دو گروه جوان و خوشفکر چنین بر 30 بیت از شاهنامه گرانسنگ حکیم طوس داستان رستم و سهراب را از منظری دیگر و کاملا نو بازخوانی نمایند.
به سهم خودم و خبرگزاری سبزوار نیوز این اتفاق خجسته را به همه همولایتی های خودم در دیار سربداران تبریک می گویم و به داشتن چنین جوانانی بر خود می بالم.
داروگ روزهای 8 تا 25 اردی بهشت (روز ملی خالق شاهنامه)، این کار را در سبزوار به روی صحنه خواهد برد، باشد تا آن هنگام خبرهای خوبی را هم درباره حمایت از این اثر از سوی نیک اندیشان هنر موسیقی دیارمان بشنویم و ضمیمه اش کنیم.


قلمی شد 28 فروردین 93
جواد دباغی مقدم
 

منبع: خبرگزاری محلی سبزوارنیوز

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

شاهنامه خوانی با نگاهی نو به ورزش های پهلوانی ایران در سبزوار شهر دیرینه های پایدار