یک گروهک شکست خورده سیاسی در غفلت مسوولان ارشد دارالمومنین سبزوار به تازگی قصد کرده است ، خود را به عنوان مدعی العموم همه مردم این شهر جا بزند و با سوءاستفاده از علائق و ارزش های مذهبی آنان ، به نفع اهداف سیاسی خود بهره برداری کند.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه ، این گروهک تندرو که به نظر می رسد ، درمسیر حرکات  زورگویانه خود هیچ مانعی را مشاهده نمی کند ، در هفته های اخیر گستاخی را به حدی رسانیده است که به خود اجازه می دهد درباره اعتقادات درونی دیگران نیز قضاوت کرده و با منشی که در فضای نرم رسانه ای هم -  که فرهنگ خاص خود را می طلبد- ، بیش از حد تصور «چماق به دست گونه» به نظر می رسد، دیگر بندگان خدا و شهروندان معمولی سبزوار را بدون هیچ محاکمه ای در یک دادگاه صالحه ، به همکاری با رسانه های معاند نظام متهم کرده و حتی به خود اجازه بدهد که دارندگان بیشترین رأی اعتماد مردم در شورای اسلامی شهر را نیز علناً موردسوءظن قرار بدهد!

اما به نظر می رسد ، دیگر آش تندروی های گروهک سیاسی مذکور در سبزوار، آن هم در ایام روی کار بودن دولت اعتدال و تدبیر و امید بیش از حد تحمل سبزواری ها شور شده و باعث رنجش خاطر گروه های کثیری از مردم نجیب و صبور این کهن شهر شیعه گردیده و به واکنش نسبت به این همه یکه تازی و یکه گویی های بی مورد واداشته است.

یکی از این واکنش ها امروز توسط مجله اینترنتی سبزواری ها نشان داده شده است و اسرارنامه در ادامه به انتشار متن کامل این مجله درواکنش به قلدرمآبی های یک جریان تندرو سیاسی در سبزوارمی پردازد:

شاکی را به زندان ببرید…

دوستی داشتم که اخلاق زورگویانه ای داشت و وقتی که بر خر شیطان سوار می‌شد، حرف حساب به گوشش نمی‌رفت که نمی‌رفت.

این دوست ما عادت داشت برادر کوچک خود را هر از چند گاهی کتک بزند، عجیب تر این بود که اگر این برادر کوچک گریه می‌کرد و یا به والدین خود شکایت می‌برد مستحق مجازات بیشتری می‌شد.به جرم اینکه چرا شکایت کرده است.

این روزها با دیدن مطالب برخی از سایت‌های همشهری یاد آن دوست و آن ماجراها می‌افتم.

—

در دوم فروردین ماه سال جاری گروهی ناشناس اقدام به تخریب بنرهای تبلیغاتی انتشارات فیروزی نموده و با اسپری بر روی شیشه‌های دفتر این اتشارات اقدام به نوشتن اخطار و تهدید کردند.

در حالی که این اقدام بر اساس ماده ی ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی جرم بوده و مستحق حبس از دو ماه تا دو سال و یا شلاق تا ۷۴ ضربه می‌باشد، رسانه‌های همیشه طلبکار، این کار را “ یک مورد نحوه برخورد اشتباه تعدادی که  قصد داشته اند نسبت به ترویج تفکرات و افراد منحرف شناخته شده در دارالمومنین سبزوار  اعتراض کنند” می‌دانند.

اخبار این خرابکاری و تعرض در همان ایام توسط رسانه‌های بومی‌و همشهریان فرهنگ دوست در فضای مجازی منتشر شد.

تمامی‌نقد و بررسی‌ها نشان از آن داشت که این حرکت تخریبی به هیچ عنوان جایگاهی در بین مردم و فرهیختگان شهر نداشته و حتی نیروهای مخالف با این انتشارات آن را به نوعی وهن بیانات رهبری در ابتدای سال جدید می‌دانند که فرمودند: با تهمت زنی، جنجال آفرینی، تکفیر کردن و متهم کردن مخالفم.+

در تاریخ ۲۹ فروردین ماه یکی از شبکه‌های فارسی زبان ماهواره ای اقدام به پخش گزارشی از این فعالیت‌ها کرده و با دو نفر از اعضای شورای اسلامی‌شهر سبزوار نیز مصاحبه نمود.

نکته ی جالب این گزارش، تایید فعالیت‌های گروه‌های تندرو توسط آقای ارغیانی بود که آن‌ها را دلسوز نظام و نگران ارزش‌ها می‌دانست.

این که چه کسی این ارزش‌ها را تعیین کرده است و اصلاً این ارزش‌ها کدام ارزش‌هاست که فقط در ذهن عده ای خاص وجود دارد و گویی گروه زیادی از مردم این شهر، یا به طور کل بی ارزشند و یا غریبه اند و قرار نیست اصلا بدانند این ارزش‌های مورد مناقشه گروهک‌های تندرو سیاسی چیست؛ که حتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌جمهوری اسلامی‌ایران هم آن چه را این افراد تندرو خودسر از ارزش‌ها می‌فهمند، نمی‌فهمد و در همه این سال‌ها و در دولت‌های مختلف سازندگی و اصلاحات و اصول گرا به همه کتاب‌های دولت آبادی (به جز زوال کلنل) اجازه انتشار داده، اما تندروهای سیاسی سبزوار به گونه ای که انگار حکومت خودمختاری را تشکیل داده اند و هیچ جایگاهی برای نظرات رهبری، دولت و قانون جمهوری اسلامی‌ایران قائل نمی‌شود، سنگ این ارزش‌های مبهم و اسرارآمیز را به سینه می‌زنند!و چرا افرادی فراتر از قانون‌های مصوب در همین نظام فعالیت می‌کنند و چرا نمایندگان مردم از آن‌ها حمایت می‌کنند بحثی جداگانه است.

اما، طلبکاری این افراد و رسانه‌های وابسته به آنان جای شگفتی دارد.

از آخرین ساعات شب گذشته رسانه‌هایی که خود را جزو جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی‌می‌دانند (و البته بیشتر از آنکه جبهه فرهنگی انقلاب باشند، به نظر می‌رسد اعضای تندروی سیاسی در جبهه پایداری! باشند که نه تنها خودجوش و نشأت گرفته از میان مردم نبوده و نیستند که برعکس از بالا و به صورت حلقه ای از حلقه‌های یک شبکه پر سر و صدای سیاسی و رسانه ای عمل می‌کنند + ) به صورت کاملاً سازمان یافته اقدام به تخریب سایت‌های سبزواریها.کام، اسرارنامه، انتشارات فیروزی و یکی از اعضای شورای اسلامی‌شهر کرده اند.
 

(ما همه انقلابی هستیم. شما راستش را بگویید: جبهه فرهنگی انقلاب یا جبهه سیاسی پایداری؟)

(منبع)

تنها شکایت این دوستان این است که چرا اخبار مربوط به هنرنمایی‌های دوستانشان را منتشر کرده ایم و چرا و چگونه این اخبار به آن سوی آب‌ها راه یافته است.

این مطلب نه دفاعیه است و نه شکوائیه، تنها یک روشنگری ساده است به کسانی که سر خود را همچون کبک در برف کرده اند.

کلیپ یک خواننده ی مجلسی در سبزوار، در کمتر از یک هفته در تمام شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.یکی از صفحات ایجاد شده توسط هوادارانش (تا لحظه ی نگارش متن) بیش از ۱۱۵ هزار لایک دارد+.

سایت رسمی‌هوادارانش ایجاد شده است + .چند شبکه ی ماهواره ای کلیپ‌های مختلفی از وی پخش کرده اند، روزنامه‌های رسمی‌و سراسری کشور در مطالب جداگانه از وی یاد کرده اند.حداقل ۳ خبرگزاری رسمی‌درباره ی وی مطلب منتشر کرده و چند کاریکاتوریست بزرگ کشور، طرح‌ها و انیمیشین‌هایی با محوریت وی طراحی کرده اند.

تمام این اتفاقات در کمتر از دو هفته به وقوع پیوسته است و هیچ رسانه ی رسمی‌نیز در ابتدا از آن حمایت نکرده است.

چرا این افراد فکر می‌کنند، موضوعات مربوط به بزرگترین نویسنده ی فارسی زبان در جهان کمتر از شاهکار ” دی جی حسین فسنقری” مخاطب دارد؟

چرا فکر می‌کنند مردم صمُ بکم ایستاده اند تا آن‌ها یک تنه با آجر و اسپری و تیغ از ارزش‌ها دفاع کنند؟

آقایان مگر نمی‌دانند اصل ۳۷ قانون اساسی “جمهوری اسلامی‌ایران” می‌گوید :

اصل، برائت است و هیچ‌کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.

پس بر اساس کدام مستندات یک نویسنده و یک هنرمند بزرگ این شهر را خلاف کار و فتنه گر می‌دانند و خود را محق می‌دانند تا در برابر وی جبهه گیری کنند؟

اگر فرض را بر گناهکار بودن تمامی‌افراد بگذاریم آیا دوستان نگاهی به اصل هشتم قانون اساسی کشور کرده اند که می‌گوید :

در جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ دعوت‏ به‏ خیر، امر به‏ معروف‏ و نهی‏ از منکر وظیفه‏ ای‏ است‏ همگانی‏ و متقابل‏ بر عهده‏ مردم‏ نسبت‏ به‏ یکدیگر، دولت‏ نسبت‏ به‏ مردم‏ و مردم‏ نسبت‏ به‏ دولت‏. شرایط و حدود و کیفیت‏ آن‏ را قانون‏ معین‏ می‏ کند. “والمؤمنون‏ و المؤمنات‏ بعضهم‏ اولیاء بعض‏ یأمرون‏ بالمعروف‏ و ینهون‏ عن‏ المنکر”.

گرچه در سایت‌های خود، خیلی از این اصل یاد می‌کنند.

دوستانی که امروز رگ‌های گردنشان باد کرده و دلسوز فرهنگ هستند چرا در برابر تعطیلی بیش از ۱۰ کتابفروشی (در کمتر از دو سال) سکوت کردند؟

چرا زمانی که رصدگران عزیز، غرفه‌های رایگانی را که از طرف نهادهای دولتی و به نام شهدا دریافت کرده بودند، با مبالغ بالا به دیگران اجاره می‌دادند و برای جلب توجه و جلب مشتری هر گونه موسیقی مجاز و غیر مجاز پخش می‌کردند کسی غیرتی نشد؟ +

—

افرادی که نام آنها در ذیل می‌آید کسانی هستند که در چند وقت اخیر با گزارشگر صدای آمریکا مصاحبه کرده اند، از رصدگران بصیر خواهشمندیم ارتباط این افراد را با سبزواریها.کام روشن کنند؛ و البته احکام افرادی همچون سردار کوثری را که به دفعات ( و آگاهانه و از روی شناخت) با این خبرنگاز مصاحبه کرده اند همپای آقایان مقصودی و ارغیانی اعلام نمایند :

۱- سردار اسماعیل کوثری، نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی‌/ ۱ / ۲

۲-احمد بخشایش، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی‌/ ۱ / ۲ / ۳ / ۴

۳-صفر نعیمی، عضو کمیسیون سیاست خارجی مجلس

۴-حجت‌الاسلام عباس رمضانی‌پور، امام جمعه رفسنجان

۵-محمود سالار کیا، معاونت دادستان تهران در امور زندان‌ها

۶-آیت الله حسن ممدوحی، عضو مجلس خبرگان رهبری

۷-آیت‌الله سیدهاشم حسینی بوشهری، عضو مجلس خبرگان رهبری

۸-حسین شیخ الاسلام، مشاور امور بین الملل مجلس شورای اسلامی

۹-آیت‌الله سید حسین موسوی تبریزی، دادستان کل کشور در دهه ۶۰

۱۰-قاسم احمدی‌، نماینده مردم نوشهر و چالوس در مجلس شورای اسلامی

۱۱-محسن صرامی، عضو کمیسیون اقتصادی و یکی از نمایندگان عضو فراکسیون رهروان ولایت در مجلس نهم شورای اسلامی

۱۲-سید علی‌محمد بزرگواری،نماینده مردم کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در مجلس شورای اسلامی

۱۳-سید علی طاهری، نماینده ی مردم گرگان و آق‌قلا در مجلس شورای اسلامی

۱۴-منصور حقیقت پور، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس

۱۵-سید حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس

منبع: مجله اینترنتی سبزواری ها

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

مقایسه رفتار امام حمد باقر(ع) با مرد مسیحی و رفتار گروه های خودسر تندرو با یک نویسنده ادبی در سبزوار