محمود دولت‌آبادی

معمولاً رسم بر این است که شاخه‌های مختلف هنری بر یکدیگر تأثیر گذارند و از یکدیگر تأثیر پذیرند یعنی هر حوزه هنری می‌تواند به رشته دیگر هنری ایده بدهد. اما در ایران فضا قدری متفاوت است و در مورد تأثیر فضاهای هنرهای تجسمی بر ادبیات و همسو بودن این دو رشته با یکدیگر باید بگویم که معمولاً این اتفاق نمی‌افتد و چرایی و توضیح این مسأله نیز در یک یا دو سطر نمی‌گنجد و نیازمند بررسی‌های همه‌جانبه است.
از سوی دیگر من خیلی کم از نمایشگاه‌های هنرهای تجسمی بازدید می‌کنم و نمایشگاه‌های نقاشی و مجسمه را معمولاً پیگیری نمی‌کنم، البته شاید این موضوع بیشتر به روحیه شخصی من برگردد که در کل هیچ چیز را پیگیری نمی‌کنم. اما به این معنی نیست که من نقاشی را دوست ندارم بلکه باید بگویم من نقاشی را دوست دارم و از تماشای آن لذت می‌برم. در مورد شاخه‌های هنرهای تجسمی نمی‌توانم نظر کارشناسانه بدهم چون فکر می‌کنم در هر حوزه باید اهل فن آن به اظهار نظر تخصصی بپردازد. زمانی باید در مورد یک شاخه هنری به شکل فنی صحبت کرد که اهل آن فن بود، در غیر این صورت این رفتار، یک رفتار غیرحرفه‌ای است. درباره نقاشی‌های حبیب فرج آبادی هم باید بگویم که از بازدید این نمایشگاه نیز پشیمان نیستم و به عنوان یک مخاطب که نقاشی می‌بیند، باید بگویم از دیدن بعضی تابلوهای او لذت نیز بردم.
گفتنی است نمایشگاه حبیب فرج‌آبادی تا 25 آذرماه در گالری هما برپا خواهد بود.

منبع: روزنامه ایران