در روزهای اخیر رسانه های کشور نام 10 شهری را اعلام کردند که به صورت رسمی به عنوان نامزد پایتختی کتاب ایران معرفی شده اند که کاشان یکی از این شهرهاست.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه، کاشان یکی از شهرستان های استان اصفهان با جمعیتی تقریبا برابر با جمعیت شهر سبزوار (هر دو شهر در محدوده جمعیتی بین 200 تا 300 هزارنفر) است که از لحاظ تاریخ و فرهنگ و نیز وضعیت آب و هوایی نیز شباهت زیادی به سبزوار دارد.

شباهت های کاشان و سبزوار به حدی است که این دو شهر در سال 89 در زمان تصدی محمود عیدی بر شهرداری سبزوار با یکدیگر پیوند خواهر خواندگی برقرار کردند که این پیوند در بسیاری از رسانه های نیز اعلام شد.

خبرگزاری فارس: سبزوار و کاشان خواهرخوانده شدند

اما این طور که پیداست، پس از برقراری این خواهرخواندگی رئسای شهرداری ، اعضای شورای شهر، رئسای اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر مسئولان فرهنگی سبزوار پیوند خود با کاشان را از یاد بردند و آن را شکل صرفا یک اقدام نمادین غیرکاربردی نگریستند و فراموش کردند که به بهانه همین پیوند می توانند در بسیاری از زمینه ها با این شهر خواهرخوانده خود همکاری کرده، از تجربیات آن که انصافا در زمینه رونق صنعت گردشگری و معرفی جاذبه های فرهنگی و تاریخی خود به ایران و جهان موفق عمل کرده استفاده کنند و برخی پروژه های مشابه را در سبزوار نیز به اجرا درآورند.

البته ناگفته نماند که سبزوار نیز در بعضی زمینه ها از امکانات و ویژگی هایی برخوردار است که آن را جلوتر از کاشان قرار می دهد. به طور مثال سبزوار مهدهندبال ایران و یکی از شهرهای نام آشنا در چند رشته مهم ورزشی کشور است که چندین دوره قهرمانی ایران را به دست آورده و همچنین در زمینه امکانات زیرساختی سبزوار از فرودگاه مرزمجاز هوایی برخوردار است که تسهیل کننده خوبی برای جذب بسیاری از امتیازات دیگر و اجرای پروژه های با اهمیت است.

اما با این حال شرایط به تدریج به گونه ای پیش رفت که بین دو شهر خواهرخوانده سبزوار و کاشان که هنوز هم از بعضی جهات بسیار به هم شبیهند، فاصله افتاد تا آنجا که امروز کاشانی ها دارند خود را در ردیف 14 شهر نمونه گردشگری ایران قرار می دهند و در فهرست 10 نامزد پایتختی کتاب کشور هم قرار گرفته اند.

در حالی که سبزوار  به لطف همت و دوراندیشی مسئولان محلی به ویژه مسئولان حوزه فرهنگی و گردشگری از هردوی این امتیازات محروم شده است!

حالا نکته جالب اینجاست که وقتی حسن معافی معاون اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کاشان دلایلی را که کاشان توانسته در فهرست نامزدهای پایتختی کتاب ایران قرار گیرد را شرح می دهد، می بینیم اکثراً دلایلی را عنوان می کند که یا به عملکرد خلاقانه و همت بلند مسئولان محلی بر می گردد که در کاشان بوده و در سبزوار نیست و یا به پیشینه تاریخی و فرهنگی مربوط می شود که سبزوار در مقایسه با کاشان اگر بهتر از آن را نداشته باشد، حداقل برابر با آن را دارد با این تفاوت که ارزش های تاریخی و فرهنگی کاشان توسط مسئولان اجرایی آن شهر شناسایی شده و مورد توجه و رسیدگی و معرفی قرار گرفته اما ارزش های تاریخی و فرهنگی سبزوار مورد غفلت و بی توجهی مسئولان قرار گرفته است و اگر هم در پاره ای از موارد کارهایی صورت گرفته به صورت غیرمنسجم ، پراکنده و زودگذر بوده است.

مثلا معاون اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کاشان در این زمینه به خبرگزاری ایرنا گفته است:

ارایه ایده های خلاق و جدید در عرصه کتابخوانی توسط این اداره با مشارکت بخش خصوصی از دلایل قرارگرفتن کاشان در بین 10 نامزد نهایی انتخاب پایتخت کتاب ایران است.

معافی خاطرنشان کرد: پیشینه تاریخی و فرهنگی کاشان و داشتن مفاخر و مشاهیر زیادی همچون 'بابا افضل'، 'ملا احمد نراقی'، 'فیض کاشانی'، 'محتشم' و 'سهراب سپهری' و جمعیت بالای دانش آموزی و دانشجویی می تواند در معرفی این شهر بعنوان پایتخت کتاب ایران موثر باشد.

متن کامل مصاحبه معاون اداره فرهنگ و ارشاد  اسلامی کاشان را در اینجا مطالعه کنید.

حالا سئوال اینجاست اگر پیشینه تاریخی و فرهنگی کاشان و مفاخر و مشاهیر آن با همان شرحی که در بالا آمد یکی از ملاک های ورود این شهر به جمع نامزدهای پایتختی کتاب ایران بوده است، آیا سبزوار به عنوان دیار سربداران تشکیل دهنده اولین حکومت مردمی شیعه در ایران نیست که به واسطه مرکزیت سربداران نام سبزوار در ردیف 36 پایتخت تاریخی ایران قرار گرفته است؟ (منبع) آیا سبزوار از تمدن کهن حداقل 6000 ساله ای برخوردار نیست که در عصر مفرغ دارای ارتباطات فرهنگی با برخی دیگر از نواحی آسیا بوده است؟ (منبع) آیا سبزوار جزئی از منطقه رئونت باستان نیست که به دارنده شکوه و جلال معروف بوده (منبع) و آتشکده آذربرزین مهر به عنوان یکی از عبادتگاه های اصلی ایرانیان خداپرست قبل از ظهور اسلام در نزدیکی سبزوار _30 کیلومتری غرب این شهر – واقع شده است؟ (منبع1) ، (منبع2) آیا بعد از اسلام به گفته استاد پیرنیا از پژوهشگران برجسته معماری  ایران، قدیمی ترین مدرسه کشور با نام فخریه در سبزوار موجود نیست؟ (منبع1) ، (منبع2) آیا مشاهیر برجسته ای نظیر ابوالفضل بیهقی پدر نثرداستانی فارسی، ملاحسین واعظ کاشفی پدیدآورنده کتاب مشهور روضه الشهدا ، حکیم حاج ملاهادی سبزواری موسس مکتب فلسفی سبزوار(منبع)، دکتر علی شریعتی، محمود دولت آبادی ، آیت الله سیدعبدالاعلی سبزواری، فرزندان دیار سربداران نیستند که بیشترین انس و الفتشان با کتاب بوده و امروز هم از طریق کتاب هایشان در ایران و جهان شناخته می شوند؟

پس چرا سبزوار باید با داشتن چنین ظرفیت هایی تنها به این دلیل که مسئولان فرهنگی این شهر از توانایی اجرایی و دوراندیشی و بلندنظری لازم در حیطه کاری خود برخوردار نیستند و وظایف کاری خود را به سپری کردن امور روزمره ادارات تحت مدیریتشان محدود می دانند، از رسیدن به جایگاه های واقعی فرهنگی خود در ایران و جهان محروم شود؟

این سئوالی است که همه دست اندرکاران فرهنگی سبزوار باید نزد افکار عمومی  مردم شهر دیرینه های پایدار و نیز نزد وجدان خود، برای آن پاسخی بیاورند.

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

هفته پرسئوال برای فعالیت اداره کتابخانه های عمومی سبزوار