محمود دولت آبادی از بزرگترین نویسندگان معاصر ایران و از افتخارات کم نظیر سبزوار دیار سربداران است که متأسفانه در شهر زادگاه خود در حدود یک دهه اخیر به دلیل برخی تندروی های غیرموجه و با اتهاماتی واهی و اثبات نشده نظیر ضد انقلاب بودن! مهجور واقع شده است.

به گزارش مجله اینترنتی اسرارنامه، با این حال برجستگی های ادبی محمود دولت آبادی بسیار بیشتر از آن است که برخی متعصبان خشک اندیش و یا مغرضان سیاسی بتوانند با افکار ارتجاعی خود این نویسنده شهیر را به معنای واقعی در مهجوریت قرار دهند.

چرا که دولت آبادی که هرگز به هیچ دلیلی در هیچ دادگاه صالحه ای در نظام جمهوری اسلامی ایران مورد محاکمه قرار نگرفته و اتهامی برای او اثبات نشده است،  به صورت آزادانه در داخل کشور زندگی کرده و همواره در شهرهای مختلف در مراسم ها و محافل گوناگون ادبی، هنری و فرهنگی به صورت آشکار حضور می یابد و رسانه های پرمخاطب کشوری با نگاهی احترام آمیز اخبار و گزارش های مربوط به این نویسنده سبزواری را انعکاس می دهند.

در واقع به نظر می رسد، اندک مخالفت های بی مبنایی که با محمود دولت آبادی صورت می گیرد ناشی از نوعی سوءتفاهم و  یا افراط در حس انقلابی گری، از سوی یک برخی اقلیت های سیاسی کشور است که متأسفانه یکی از قوی ترین جلوه های این جریان افراطی در زادگاه آقای رمان ایران جلوه گر شده و حتی به برخی نهادهای مهم شهری نیز راه یافته است.

همان جریانی که دو سال پیاپی در ایام نوروز با ممانعت از نصب بنرها یا المان های قانونی متعلق به محمود دولت آبادی در زادگاهش مخالفت کرده تا به گمان خود نام و یاد این نویسنده برجسته را از سبزوار محو کنند غافل از اینکه همین رفتارها اتفاقا حساسیت شهروندان سبزواری را افزایش داده و سبب محبوبیت بیشتر این نویسنده در میان همشهریانش شده و او را برای مدت های طولانی در صدر اخبار رسانه های محلی قرار می دهد.

در واقع آن دسته از طرفداران و دوستداران بی شمار محمود دولت آبادی که هیچ مخالفت و ضدیتی نیز با آرمان های ارزشمند نظام جمهوری اسلامی ایران ندارند و حتی خود را متعهد به حفظ آن می دانند، مخالفت های صورت گرفته با استاد دولت آبادی را از آنجایی که از سوی منابع و مراجع رسمی و صالح در جمهوری اسلامی مورد تایید قرار نگرفته، به رسمیت نمی شناسند و آن را اقدامی تندروانه می دانند که می بایست درمقابل این گونه تندروی ها برای جلوگیری از گسترش آن ها ایستادگی کرد.

یکی از جلوه های تناقض در برخورد با محمود دولت آبادی این است که هرچند برخی از رسانه های متعلق به یک جریان خاص سیاسی  دائما این نویسنده سبزواری را به خاطر اتهامات ثابت نشده ای نظیر ضدانقلاب بودن مورد سرزنش قرار می دهند، بسیاری دیگر از رسانه های پرمخاطب کشور و حتی رسانه های ارزشی، دولت آبادی را در زمره بزرگان فرهنگ و ادب ایران قرار داده و می ستایند.

نمونه بارز چنین رویکرد احترام آمیزی نسبت به دولت آبادی مطلبی است که اخیرا در پایگاه خبری بولتن نیوز منتشر شده است. بولتن نیوز یکی از رسانه هایی است که اصطلاحاً در دسته سایت های ارزشی ایران جای میگیرد (منبع) این پایگاه خبری به تازگی به مناسبت فرارسیدن سال نو،  طی انتشار مطلب مفصلی به سراغ  محمود دولت آبادی و سه تن دیگر از چهره های پیشکسوت و برجسته هنری ایران از جمله محمدعلی کشاورز، علی نصیریان و جمشید مشایخی رفته که هرسه از چهره های معتبر سینمایی ایران هستند و البته محمود دولت آبادی نیز به خاطر فعالیت هایی که در ایام جوانیش در تئاتر و سینما داشته است، چندان با این جمع سینمایی بیگانه نیست.

اسرارنامه در ادامه متن کامل مطلب سایت ارزشی بولتن نیوز را درباره این چهار بزرگ هنری کشور منتشر می کند:

با بزرگان فرهنگ و هنر در آستانه فرارسیدن سال نو؛
از نزدیک با دولت آبادی، مشایخی، کشاورز و ارجمند

هر سال با فرارسیدن تعطیلات نوروز، یکی از زیباترین سنت هایی که از دیرباز مورد توجه ایرانیان بوده و هست، سر زدن به بزرگترها و احوال پرسی از آنان بوده است.

به گزارش بولتن نیوز، در دنیای فرهنگ و هنر نیز همواره چنین مناسبت هایی فرصتی مناسب ایجاد می کند برای دید و بازدید و پی جویی حال و احوال بزرگان و پیشکستان عرصه فرهنگ و هنر و ما نیز از امروز قصد داریم، در بخشی مجزا هر روز به سراغ تعدادی از این بزرگان فرهنگ و هنر و ادب رفته و ضمن پوشش آخرین اخبار درخصوص فعالیت های آنان، یادشان را در آستانه سال نو بار دیگر زنده کنیم.


به این منظور در این نخستین ویژه نامه «با بزرگان فرهنگ و هنر» به سراغ اساتید محترم «محمود دولت آبادی»، «جمشید مشایخی»، «محمدعلی کشاورز» و «داریوش ارجمند» رفته ایم و ضمن پیگیری آخرین اخبار درخصوص آنان، در حد توان و بضاعت ناچیزمان، یادشان را گرامی داشته ایم.

تاکید «محمود دولت آبادی» بر دوست داشتن سرزمین و مردم در کار هنر
 
دوست داشتن سرزمین و مردم از اصول هنرورزی است؛ اما کسانی که خودشان را از مردم متفاوت می‌بینند بعید است راه دشوار نویسندگی را طی کنند.
 
این جمله محمود دولت‌آبادی، نویسنده پیشکسوت، است که پس از پی‌گیری کانون ادبی پنجره دانشگاه صنعتی اصفهان شامگاه دوشنبه (11 اسفندماه) در ویژه‌برنامه «کافه داستان» و در جمع دانشجویان این دانشگاه حضور یافت.
 
دولت‌آبادی که استقبال دانشجویان را از این نشست دید، گفت: هنگامی‌که وارد دانشگاه شدم احساس سربلندی کردم که در یکی از شهرهای بزرگ ایران چنین فضای خوبی ساخته شده است.
 
او با بیان این‌که بسیار خرسندم از این‌که چنین فضاهای فرهنگی بدون سر و صدا در اختیار جوانان گذاشته می‌شود، اظهار کرد: البته به قول آقایان، مضایقی برای برگزاری چنین جلساتی وجود دارد؛ اما مهم برگزاری و ساخته شدن چنین فضاهای ادبی و فرهنگی برای جوانان است.
 
این نویسنده ادامه داد: این‌جا دانشگاه صنعتی است و هنگامی‌که واژه صنعت می‌آید انسان یاد آهن و انبر می‌افتد، البته امروزه صنعت به نقاط مرتفعی رسیده و دیگر نمی‌توان به اندازه آهن و انبر از آن انتظار داشت.
 
دولت‌آبادی اضافه کرد: جدای از نخبگانی که از کشور رفته‌اند اکنون در ایران نخبگانی را می‌بینیم که در محیط صنعتی مشغول به کار هستند. اما می‌خواهم بگویم وجود ادبیات و هنر در محیط صنعتی یک الزام است. ممکن است کسی بگوید شما می‌خواهید مهندس شوید و چه کار به ادبیات دارید؟ اما من جواب می‌دهم برای این‌که انسان صنعتی دچار خشک‌مغزی نشود نیاز دارد تا به تئاتر و ادبیات و هنرهای دیگر توجه کند. همین امر موجب شد تا با تمام خستگی‌ای که دارم این دعوت را بپذیرم و ضرورت این مسئله را بیان کنم.
 
او با بیان این‌که هنر و صنعت در گذشته با معانی یکسانی به کار برده شده است، گفت: صنعت یعنی توانایی، و هنر یعنی کاری که برخی می‌توانند انجام دهند و بسیاری نمی‌توانند انجام دهند. بنابراین افرادی که هنر و صنعت انجام می‌دهند، توانایی دارند و کاری را انجام می‌دهند که سایرین نمی‌توانند انجام دهند.
 
نویسنده «کلیدر» و «جای خالی سلوچ» افزود: هرکار مهمی را که انسان در گذشته انجام می‌داد هنر می‌نامیدند و می‌گفتند «هنر کرد». پس هنرمندان و صنعتگران زمانی که در بالاترین جایگاه خود قرار گیرند در جایی قرار دارند که توانایی می‌گوییم. این امر قابلیت و توانستن را نشان می‌دهد و امیدوارم شما ظرفیت این توانایی را داشته باشید و توصیه من به دانشجویان دانشگاه صنعتی این است که به هنر بپردازند.
 
دولت‌آبادی ادامه داد: سوالاتی از من پرسیده شد که می‌خواهم به آن‌ها پاسخ دهم. اول این‌که چرا در زمان حاضر نویسندگانی همچون احمد محمود، هوشنگ گلشیری و بهرام صادقی نداریم؟ جواب روشن است چون هر دوره چهره‌های خود را ارائه می‌کند.
 
او تصریح کرد: این نویسندگان بعد از سال 1320 متولد شدند، یعنی 50 سال بعد از ادبیات جدید که می‌دانیم از دوره مشروطه آغاز شد. این ادبیات در دوره پهلوی اول دچار سانسور می‌شود و در آن نه چیزی از فرموده‌هایش بیرون می‌آید و نه از نفرموده‌هایش.
 
این نویسنده با بیان این‌که در دوره پهلوی اول برخی همچون ملک‌الشعرای بهار به تحقیق در مورد ادبیات قدیم پرداختند، اظهار کرد: برخی نیز در مورد قهرمانان ملی ایران همچون مازیار نوشتند و در جبهه مقابل حکومت نیز ادبیاتی بیرون آمد که رنگ و بوی روزنامه‌یی داشت و صادق هدایت و بزرگ علوی در صحنه ادبیات داستانی ظاهر شدند.
 
دولت‌آبادی با اشاره به هم‌نسلان خود اضافه کرد: ما برآمده تناقضات 50 سال قبل خود بودیم و وقتی به عرصه یادگیری رسیدیم گذشته ما عبارت بود از درگیری‌های حزبی با حکومت و درگیری‌های سیاسی از چپ به راست و از راست به چپ. بنابراین ما میراث‌دار یک فضای سیاسی بودیم تا ادبی.
 
او گفت: پس از سال 28 مرداد 1332 نهضت ترجمه در ایران پا گرفت و به یاری ما آمد. ترجمه‌ها چشم ما را به دنیا باز کرد، بنابراین مجبور نبودیم تنها همان فضای اپوزیسیون و دیکتاتوری پهلوی را که ارائه شده بود ببینیم.
 
این نویسنده پیشکسوت با تأکید بر نقش مترجمان تصریح کرد: مترجمان با سیاستی که پیش گرفتند به نتایج مهمی رسیدند و به این نتیجه رسیدند که دانایی ما از جهان کم است و باید آن را گسترش دهیم و این کار را خواستند با ترجمه انجام دهند.
 
دولت‌آبادی با بیان این‌که با ترجمه، دانایی یافتیم و با جهانی روبه‌رو شدیم که هم با آن غریبه بودیم و هم به تدریج با آن آشنا می‌شدیم، اظهار کرد: نجف دریابندری عضو حزب اپوزیسیون دیکتاتوری بود و در سن 24 سالگی در زندان به این نتیجه رسید که دانش ما از فلسفه کم است، بنابراین در سن 24 سالگی در حالی که در زندان بود زبان یاد گرفت و کتاب فلسفی ترجمه کرد.
 
او افزود: در آن دوران یک نفر ادبیات روس را ترجمه کرد و دیگری ادبیات فرانسه را و به تدریج ادبیات جهان ترجمه می‌شد، بنابراین من و هم‌سالانم به عنوان جوانان شایق و علاقه‌مند با گستره‌ای از ادبیات 30 ساله دنیا آشنا شدیم و دوره کتاب‌خوانی یا کتاب‌خواری ما این‌گونه سپری شد.
 
نویسنده «نون نوشتن» ادامه داد: در آن زمان خوشبختانه برخی چیزها وجود نداشت. رادیو و تلویزیون نداشتیم و مقولات ارتباطی بسیار محدودتر از امروز بود، بنابراین عمده یادگیری ما از طریق کتاب بود و معدودی از نخبگان نیز گاهنامه‌های هنری و ادبی منتشر می‌کردند.
 
دولت‌آبادی با اشاره به «کتاب هفته» اضافه کرد: این مجموعه را افرادی همچون هشترودی، به‌آذین و شاملو منتشر می‌کردند و دایره‌المعارفی برای ما بود که با آن ارتباط برقرار می‌کردیم. همین موارد موجب شد تا از بوستان ادبیات جهان بهره‌مند شویم.
 
او تصریح کرد: به مرور به این نتیجه رسیدیم که صرفاً خواندن و آشنایی با ادبیات مدرن کافی نیست. این‌که به گذشته خود تفاخر می‌کنیم و می‌گوییم فرزندان گذشته چنین و چنان ایران هستیم چیست؟ باید گذشته خود را می‌شناختیم. پس من، گلشیری، شاملو و دیگران به دنبال شناخت ادبیات گذشته خود رفتیم.
 
نویسنده «اوسنه باباسبحان» ادامه داد: ادبیات داستانی ما کافی نبود، البته ادبیات جهان غنی بود اما فردوسی، ناصرخسرو، بیهقی و سعدی چه می‌شوند؟ پس به دنبال شناخت آن‌ها رفتیم. اکنون شما 50 سال به آن 20 سال اضافه کنید که در این مدت ما طلبگی کردیم.
 
دولت‌آبادی اظهار کرد: برخی می‌گویند من از زمانی که بیهقی را خواندم چنین و چنان نوشتم ولی باید بگویم ادبیات ایران منحصر به یک کتاب نیست.

او افزود: آدم‌هایی که می‌خواهند فقط از من متأثر باشند چیزی ازشان به دست نمی‌آید. همه آب‌های کوه‌های بختیاری جمع می‌شوند تا زاینده‌رود به وجود می‌آید. از یک آب‌باریکه زاینده‌رود بیرون نمی‌آید. بنابراین نویسندگان باید تحت تأثیر جامعه و انسان‌ها باشند، سفر کنند، با آدم‌ها آشنا شوند و کتاب‌های بسیاری بخوانند.
 
نویسنده «سلوک» با اشاره به سفر خود به یزد گفت: در یزد پرسوناژ، آدم‌های گوناگون و... دیدم. این‌ها آموزه‌های کسی است که می‌خواهد نویسنده شود. کسی که فقط من را تکرار کند نویسنده نمی‌شود. باید با عشق بگردد و ببیند و بخواند.
 
دولت‌آبادی با تأکید بر دوست داشتن ایران افزود: مملکت خودمان را همیشه دوست داریم و همیشه یکی از شرط‌های اصلی کارهای مهم ما در همه هنرها دوست داشتن است.
 
او ادامه داد: بعضی شدید و عاشقانه دوست دارند و برخی خردمندانه که البته من دومی را می‌پسندم، اما به هر صورت دوست داشتن سرزمین و مردم از اصول هنرورزی است اما کسانی که خودشان را از مردم متفاوت می‌بینند بعید است که راه دشوار نویسندگی را طی کنند.
 
این نویسنده اضافه کرد: خوب است جوانان در این سرزمین سفر کنند و مردم را بشناسند. مردم یک کشور با ادبیاتش شناخته می‌شوند. دوره‌های ایدئولوژی‌زدگی را گذراندیم و در حال گذراندنیم اما اصل و جوهر کار مردم است.

در این برنامه دو نفر از دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان به داستان‌خوانی پرداختند و محمود دولت‌آبادی نیز یکی از داستان‌های کوتاه خود را برای دانشجویان خواند.

اهمیت شناسایی بازیگران از طریق انجمن های بازیگری از زبان «جمشید مشایخی»

بازیگر سینما و تلویزیون با بیان این که شناسایی و معرفی بازیگران فقط باید از طریق انجمن های بازیگری انجام گیرد، گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و این انجمن ها نباید به راحتی اجازه دهند تا افراد خارج از این مجاری وارد عرصه بازیگری شوند.

جمشید مشایخی شامگاه دوشنبه درحاشیه جشنواره خیرخواهانه مجمع خیران شهرستان آمل برای کمک به بیماران سرطانی، گفت: هرکسی که انجمن های فعال در عرصه بازیگری او را به عنوان بازیگر قبول دارد باید جلوی دوربین برود نه این که هر کسی وارد عرصه شده و هر کاری دلش می خواهد انجام دهد.

وی خواستار توقف و برخورد جدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با برخی عوامل از جمله تهیه کنندگانی شد که به گفته او پول می گیرند و افراد را به بهانه بازیگر شدن جلوی دوربین می آورند.

مشایخی بابیان اینکه این افراد اصلا تحت هیچ شرایطی بازیگر نبوده و نیستند تاکید کرد استعداد و نبوغ باید در وجود افراد برای ورود به این حرفه باشد.

وی گفت: افراد پیش از ورود به این عرضه باید در کلاس ها و دوره های مربوطه شرکت و زیرنظر اساتید این حرفه آموزش ببینند.

این بازیگر پیشکسوت اظهار کرد: این افراد باید تلاش کنند تا هنرمندی مثبت بوده و وجود آنان در سینما و تلویزیون اثرگذار باشد تا نوجوانان و جوانان را با اجرای برنامه های درخور کمک کنند.

مشایخی، ادامه داد: افراد با استعداد بسیاری در عرصه تئاتر داریم و باید از آنان در سینما و تلویزیون استفاده شود.
 
درحاشیه عیادت از «محمدعلی کشاورز» مطرح شد

مدیر کل روابط عمومی سازمان صداوسیما به نمایندگی از رئیس رسانه ملی به عیادت محمدعلی کشاورز هنرمند پیش‌کسوت عرصه بازیگری رفت.

مدیر کل روابط عمومی سازمان صداوسیما به نمایندگی از رئیس رسانه ملی به عیادت محمد علی کشاورز هنرمند پیش‌کسوت عرصه بازیگری رفت. نعمتی در این دیدار در گفت‌وگویی صمیمی جویای احوال وی شد و با ابلاغ سلام سرافراز، رئیس سازمان صداوسیما برای سلامتی او دعا کرد.

استاد کشاورز نیز با قدردانی از حسن توجه مسئولان رسانه ملی، از صداوسیما خواست برای آشنایی مردم دنیا با فرهنگ مردم ایران تلاش کند. وی تأکید کرد: ما با فرهنگی چند هزارساله و دینی به بزرگی اسلام باید بکوشیم مردم دنیا را با مشاهیر و افتخاراتمان آشنا کنیم.

بازیگر سریال پدر سالار از کارهایش برای عرصه هنر سخن گفت و با یادآوری روزها و شبهایی که سخت کار می‌کرد افزود: با اینکه بازنشسته هستم بیست سال است که با عشق و علاقه به صداوسیما می‌آیم و کار می‌کنم .

خالق نقش های ماندگار در تلویزیون و سینما به هنرمندان جوان توصیه کرد به نقاط مختلف ایران سفر کنند و بافرهنگ جای جای این سرزمین آشنا شوند تا بتوانند نقش همان مردم را با همان فرهنگ بازی کنند.

استاد محمدعلی کشاورز از علاقه ایرانیان به هنر نمایش و موسیقی و اهمیت کار در این دوعرصه سخن گفت و از فعالان این عرصه ها خواست تا بیشتر در این زمینه کار کنند. وی سپس به نقش صداوسیما در زندگی روزمره مردم اشاره کرد و گفت امروز مردم با تلویزیون و رادیو زندگی میکنند، روضه هایشان را از صداوسیما گوش می‌کنند و مناسبت‌های شادشان را پای همین برنامه‌ها می‌گذرانند. ما باید برنامه‌های شاد و مناسبی برای مردم بسازیم تا آن‌ها بتوانند شادابتر و سرزنده‌تر برای این کشور کار کنند.

این هنرمند پیشکسوت از جوانان خواست برای اعتلای ادبیات کشورمان بکوشند و فقط به آشنایی با چند غزل از حافظ وسعدی یسنده نکرده بلکه با تحقیق و پژوهش بیشتر در این زمینه این ادبیات کهن را به مردم سراسر دنیا معرفی کنند.

وی در پایان ضمن آرزوی سلامتی برای مردم و اهالی فرهنگ و هنر از توجه رئیس رسانه ملی و همکارانش به سلامتی وی تشکر کرد.

اهمیت ترویج فرهنگ نیکوکاری در جامعه توسط رسانه ها از نگاه «داریوش ارجمند»

بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون از رسانه های گروهی و فعالان عرصه سینما و تلویزیون خواست، برای ترویج فرهنگ نیکوکاری و کمک به همنوعان در کنار خیران تلاش کنند.

داریوش ارجمند شامگاه دوشنبه در سومین شب برگزاری جشن گلریزان مجمع خیرین شهرستان آمل گفت: از رسانه ها و فعالان این عرصه می خواهم که نیکی ها را در جامعه نشان داده و نیکوکاران را به جامعه معرفی کنند.

وی افزود: تاریخ و فرهنگ در ایران اسلامی سرشار از افرادی است که اصلاح جهان را خواسته و تنها بودند.

وی با اشاره به این که سرحلقه مردان تنها و محور کائنات امام علی(ع) بود که همه خود را شیعه آن حضرت می دانیم، بیان داشت: تنهایی به انسان قدرت می دهد و قدرت خدا در تنهایی او نهفته است که این تنهایی به معنای دوری از هم نوعان نیست.

این پیشکسوت عرصه سینما و تئاتر تصریح کرد: فردیت های قوام یافته خود را نیرومند می سازند تا با شیفتگی جان در خدمت مردم باشند و ما باید بهای آرزومندی دیگران را به زندگی خود بپردازیم و خداوند این را در وجود ما نهادینه کرده که از برکات حضرت حق است.

ارجمند ادامه داد: وقتی در فردیت آدم بزرگی شویم می توانیم جمعیت بزرگی را به وجود آوریم و در لحظاتی که کار خیر می کنیم تنها خداوند شاهد است که جوهر این بخشایش فیض الهی بوده و کسانی که این کار را انجام می دهند، لذت آن را درک می کنند.

وی با بیان این که کاری که خیرین انجام می دهند برای به رخ دیگران کشیدن نیست، گفت: در جامعه جهانی ما انسان ها به خاطر کمیت ها، وسعت حساب های بانکی و ثروت تکریم می شوند که فردیت قوام یافته در وجود این افراد قرار ندارد.

وی اضافه کرد: کسانی که روزی حلال کسب می کنند، خدا راه درست را به آنان نشان داده است.

بازیگر مطرح سینما و تلویزیون یادآور شد: باید درد همنوعان را درک کرده و بدانیم همه آن چه خدا به ما ارزانی داشته، به ما تعلق ندارد.

جشنواره خیرخواهانه مجمع خیران شهرستان آمل با هدف کمک به بیماران سرطانی این شهرستان از روزشنبه با حضور هنرمندان برجسته سینما وتلویزیون کشور ازجمله جمشید مشایخی، داریوش ارجمند و برخی چهره های دیگر حضور داشتند.

منبع: بولتن نیوز

کوچه پس کوچه پیوندها

کلیک کنید:

مژده بهار محمود دولت آبادی در رسانه های اصولگرای ایران