سعید برآبادی: هر افزایش حقوقی بهنفع کارگران است؟
سعید برآبادی در روزنامه شرق نوشت: در حالی که نمایندههای دولت، کارفرمایان و کارگران در ششماه آخر سال به در و دیوار میزنند تا نرخ جدید افزایش دستمزدها را تعیین کنند، بیتفاوتی کارگران به جلسه یکشنبهشب که نرخ دستمزد سال٩٤ را مشخص کرد، عجیب است.
صادق که در یک کارگاه ساختمانی در خیابان عباسآباد مشغول کار است، میگوید: «کل این دعواها برای ٥٠هزارتومنه؟ خب اینرو هم ندن، چه اتفاقی میافته مگه؟» او برای ١١ساعت کار و سهشب در هفته نگهبانی از کارگاه ساختمانی، یکمیلیونو٥٠٠هزارتومان حقوق میگیرد و فکر میکند که حالا این افزایش ١٧درصدی چه گرهای از زندگیاش میگشاید: «راستشرو بخواین این افزایش حقوق نیست، درواقع جبران بیارزششدن پوله اما در نظر نمیگیرن که منِ کارگر تو سال جدید با گرونی همهچیز روبهرو میشم و این ٥٠هزارتومن پول، ماست یههفته خانواده منم نمیشه، بنابراین خودم را خیلی درگیر نمیکنم.»
در برابر این بیتفاوتی، مهیار که کارگر یک پارکینگ دولتی است، نظر دیگری دارد: «سوال اصلی هر کارگری اینه که چرا افزایش حقوقها براساس حقوق پایه است؟ چرا حقوق من باید ٥٠هزارتومان اضافه شود و حقوق مدیرم، ٤٠٠هزارتومان؟ اگر قرار است هردو برای تورم سال بعد آماده شویم چرا این تبعیض وجود دارد؟»
او میگوید که سالهاست براساس نرخهای مصوب دولت، به استخدام جایی درنیامده و همیشه براساس توافق با کارفرما حقوق گرفته: «کار ما تخصصیه، یعنی ما هم دوره کمکرسانی گذراندهایم، هم رانندگی خوبی داریم و هم بهنوعی نگهبان هستیم بههمینخاطر حقوقم همیشه بیشتر از کارگر معمولی بوده و خب بههمینخاطر افزایش حقوق خیلی به من ربطی پیدا نمیکند.»
گروههای دیگر هم هستند، مثلا محمد که خدماتی پیمانی یک بانک خصوصی در همین خیابان است و میگوید هر افزایش حقوقی بهنفع کارگران است: «الان شرایط طوری شده که حقوق خیلی مهم نیست بلکه اعتبار مهم است؛ من با حقوق فعلیام میتوانم در نهایت ضامن یکوام پنجمیلیونتومانی در یک صندوق بشوم و برای خودم وام بگیرم اما هرچه حقوقم بیشتر شود، اعتبارم بیشتر خواهد شد و دستم بازتر است.»
کارگران زندگی عجیب و پیچیدهای دارند؛ همهشان یکجور مخ ریاضی و مدیریت هستند؛ ادارهکردن یک زندگی با ٧٠٠وخردهایهزارتومان وجه رایج مملکت، تقریبا به معجزه شبیه است و آنها گویی در هرجایی که باشند، هرروز و هرلحظه معجزه میکنند.
منبع: روزنامه شرق