سید نورالله رضوی،مدیر فرهنگی دانشگاه حکیم سبزواری بازنشسته شد.

 این خبر در ظاهر یک بازنشستگی ساده است اما اگر بدانیم که  در تمام سال هایی که او سمت مدیریت فرهنگی دانشگاه حکیم سبزواری را برعهده داشت چه تأثیرات شگرفی در پیکره ی مدیریتی دومین دانشگاه بزرگ شمال شرق کشور به ویژه در حوزه فرهنگ ایجاد شد، پی خواهیم برد که این خبر چندان هم ساده نبوده است.

بی راه نیست این حرف، اگر بگوییم او کسی بود که در تبدیل دانشگاه حکیم سبزواری از یک نهاد دانشگاهی و آموزشی صرف به یک نهاد آموزشی و فرهنگی معتبر در غرب خراسان رضوی نقش موثری داشت. برگزاری برنامه های متعدد و سنگین فرهنگی و هنری اعم ازجشنواره ها ، سمینارها و بزرگداشت های مختلف از جمله کنگره بین المللی بزرگداشت حاج سید عبدالاعلی سبزواری که البته در زمان حضورش در ریاست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی سبزوار اتفاق افتاد، نکوداشت ملی شاعر انقلاب حمید سبزواری، جشنواره ملی تئاتر تک بازیگر رضوی، جشنواره ادبیات داستانی رضوی و ... و همچنین سامان دهی به کانون های فرهنگی دانشجویان و برگزاری منظم جشنواره های حرکت و رویش در دانشگاه و کسب چندین مقام کشوری و منطقه ای و بسیاری دیگر ازجمله فعالیت های این مدیرنمونه کشوری در رویکرد فرهنگی سازی دانشگاه بوده است.

مدیری که فضای فکری و گفتمان فرهنگی – دانشگاهی را تبیین نمود و با ایده های نو و روشهای نوین با تمامی توان و همت خود برای بهسازی و بهینه سازی کالبد فرهنگی دانشگاهی گام برداشت و توانست به پیشرفت های چشمگیری دست یابد . پیشرفت هایی که تنها در گرو وحدت و همدلی بود که به سبب مدیریت شایسته او اتفاق افتاد، زیرا وحدت اتفاق نمی افتد مگر آنکه سعه صدر و میانه روی و اعتدال را مشی امور قرار دهیم و این نوشتار نیز سخنی است در مدح مردی که اعتدال و میانه روی رویه ی اوست صفتی  که هم اکنون سخت به آن نیازمندیم که عرصه فرهنگ، عرصه اخلاق، ادب، خودباوری و عزتمندی است. پاس می دارم این سالهای همراهی، همگامی و این تلاش بی کرانه را که بی گمان هرگز از یاد نخواهد رفت.

الهه رامشینی

در ادامه یادداشت گروهی از همکاران ایشان را به مناسبت بزرگداشت و ارج نهادن به این همت و مجاهدت سی ساله می خوانید.

نام و یادتان در خاطر خواهد ماند

افق های دور به روشنی در نگاهش موج می زند و همین  نگاه امیدوارش به آینده  پیچیدگی ها و دشواری های کار در حوزه ی فرهنگی را آسان و هموار می نمود. هر کس که فرصت همکاری با او برایش فراهم شده از رفتارش می گوید که آنقدر صمیمی و انگیزه بخش است که شور و نشاط همراه با آرامشی دلنشین برای همنشینش به  ارمغان می آورد.

تحول خواهی و توسعه نگری ترجمان دغدغه هایی هست در او برای پیشرفت و آبادانی و توسعه فرهنگی نهاد دانشگاه و دانشگاهیان.

همواره و در طول این سالهای خدمت، دانشگاه را کانونی جهت وحدت و همیاری ، نشاط و شادمانی می خواست تا بدین گونه دانشجویان فردایشان را بهتر از همیشه بسازند و به خاطر بسپارند. پس شانه های استوارش زیر بار کارهای بر زمین مانده رفت.

امروز دانشگاه را می بینی که جان گرفته؛ نهاد های فرهنگی هنری و اجتماعی و علمی در قامت خانه هایی نو به میزبانی دانشجویانی رفته اند که دغدغه ها  و نیازهای فرهنگی شان را در کنار هم واگویه کرده و باهم بودن و در کنار هم بودن را تجربه می کنند. بی راه نیست بگوییم او پنجره ای گشوده به سرای دل دانشگاه، پنجر ه ای که تضمین می کند فردا های پرفروغ را.

آری امروز، سلامت معنوی، نشاط و شادابی، آداب مسلمانی، آیین زندگی و مهربانی، حجب و حیای ایرانی، ترنم کلام نورانی وحی و مهارت های زندگی و ... و همه و همه، دیگر راه شان از دل پنجره ای می گذرد که با نگاه بلند مردانی از جنس همین مردم و با عشق و علاقه به آنان، ساخته شد. در کنار این بنیان های نیکو، توجه به محتوای فعالیت ها و برنامه های فرهنگی  و اجتماعی، جریانی از حضور  و مشارکت فعال دانشجویان  را شکل داد تا استمرار کار فرهنگی در دانشگاه حکیم سبزواری ضامن ارتقای فرهنگ این نهاد باشد و از آسیب های در کمین نشسته بکاهد و این مسیر تداوم نخواهد داشت مگر از طریق خدمت خالصانه و رفتار صادقانه با مردم. همان ویژگی که در رفتار و کردار او خوش درخشید.

سید نورالله رضوی مردی که شایستگی های او بر تارک این شهر می درخشد و کالبد نوین فرهنگی دانشگاه حکیم سبزواری در سایه همت و تلاش او رنگ و بویی تازه تر گرفت.

امروز اتفاقات مهم و جریان های پردامنه ای که به همت این مرد و دیگرانی چون او در پهنه ی فرهنگی این شهر به راه افتاده از مسیر های بسیاری در گذر است مسیرهایی که همگی در امتداد خود به آفتاب  می رسند. این نور از شماست. همواره یاد و نامتان در خاطره پیکره ی مدیریتی دانشگاه به نیکی و بزرگی خواهد ماند.

خداوند نگهدار شما باد

از طرف جمعی از همکاران

با سپاس از الهه رامشینی جهت همکاری درتهیه این مطلب