امید برومندی / مجله اینترنتی اسرارنامه

وقتی که در اواسط مردادماه گذشته به همراه تیمی از اصحاب رسانه سبزوار و اعضای بسیج رسانه و شماری از مسوولان صنعتی شهرستان به بازدید از کارخانه صنایع چوب نیگرا در شهرک صنعتی شماره 2 رفتیم، با خبر شدیم یکی از دستگاه های مهمی که سرمایه گذاران این کارخانه 9 ماه انتظار آمدنش را کشیده اند، یک روز قبل به سبزوار رسیده است. این اتفاق علاوه بر اینکه خود این صنعتگران را بسیار خوشحال کرده بود، ما را نیز سر ذوق آورد که در بین همه چشم انتظاری ها و معطلی هایی که سالهاست به خاطر تحریم ها و حالا هم به خاطر کرونا، گریبان فعالان اقتصادی را گرفته، هنوز می شود گاهی خبرهای خوشی هم داشت و از آمدن ها و رسیدن ها و انجام شدن ها هم نوشت.

البته چند هفته بعد وقتی نوبت به پیاده سازی گزارش مربوط به بازدید از کارخانه نیگرا چوب رسید و برای تکمیل اطلاعاتمان خبرنگار اسرارنامه با آقای حسن آبادی یکی از سرمایه گذاران این کارخانه تماس گرفت، متوجه شدیم که کمی از نشاط و خوشحالی اولیه اش کاسته و به نگرانی تبدیل شده است. وی در این تماس با ما از نگرانی های چندگانه خود و دیگر برادرانش در این شرکت چه از بابت دریافت وام، چه از جهت  عدم دستیابی به بعضی قطعات مورد نیاز برای راه اندازی خط تولید جدید(به خاطر تحریم ها) و چه در زمینه عدم توانایی در تأمین ارز لازم با توجه به این نوسان شدید قیمت دلار صحبت کرد.

 با همه اینها برادران حسن آبادی هنوز آنقدر همت و انگیزه دارند که، باز هم به فکر تقویت صنعت چوب در سبزوار و گسترش بازارشان در دیگر شهرهای کشور باشند و حتی به صادرات خارجی بیاندیشند. آنچه در ادامه می خوانید اظهارات  مهدی حسن آبادی یکی از 6 برادر سرمایه گذار کارخانه نیگرا چوب است:

راه اندازی این کارخانه را با 2 میلیارد تومان سرمایه اولیه از سال 96 شروع کرده ایم و اکنون 45 نفر در سه بخش تولید روکش طبیعی طرح چوب روی نئوپان و ام دی اف ، دستگاه سی ان سی که طرح های منبت روی ام دی اف را انجام می دهد و بخش وکیوم که نوعی روکش کاغذی پلاستیکی است کار مشغول به کارند.

برای ساخت 400 میلیون تومان هم وام دریافت کردیم که رقم ناچیزی بود. تازه همان را هم قرار بود وقتی که کار ساخت را به 60 درصد رساندیم بدهند، اما آنقدر طول کشید تا ما با هزینه خودمان کارخانه را ساختیم وقتی که کاملا تمام شد بعد از آن وام به دستمان رسید و برای همان 400 میلیون فکر می کنم 400 صفحه مدرک بردیم.

اکنون طرح توسعه نیز داریم، که شامل خط جدیدی است و دیروز با رسیدن یک دستگاه پرس که هشت یا نه ماه منتظرش بودیم، بخشی از خط تولید جدیدمان برای نئوپان سازی در اینجا فراهم آمد. این دستگاه را که در اصل بلژیکی است ما از ترکیه خریده و وارد کرده ایم و به خاطر دو موضوع تحریم ها و کرونا چند ماه در گمرک مانده بود و حالا بالاخره به سبزوار رسید. اما خط تولیدش هنوز کامل نیست چون باید سوله ریزی هایش انجام شود و همچنین قرار شده 6 قطعه دیگر هم به ما بدهند که به این دستگاه متصل می شود و هر قطعه را باید یک تریلی حمل کند.

دستگاه پرسی که آورده ایم بزرگترین دستگاه پرس ایران است و برای خرید آن یک و نیم میلیارد تومان هزینه کرده ایم و راه اندازی این خط تولید جدید 40 میلیارد هزینه نیاز دارد و فعلا هنوز چون تسهیلاتی نداده اند با جیب خودمان داریم جلو می رویم. البته خیلی گفته اند حمایت می کنند، که اگر حمایت شود مطمئناً خط تولید نئوپان را در سبزوار راه اندازی خواهیم کرد.

یک مشکل دیگر هم برای راه اندازی این دستگاه داریم و آن این است که سمباده اش آلمانی است ولی آلمان به خاطر تحریم ها فعلا سمباده اش را به ما نمی دهد و تازه اگر آلمان هم بدهد هم الان به خاطر وضعیت دلار که هر روز یک قیمتی است اصلا نمی شود خرید کرد.

آقای برادران فرماندار سابق شهرستان، پشت ما بود و هر وقت گرهی می افتاد می آمد یا ما می رفتیم خدمتش کاری می کرد که او هم رفت. فعلا که فرمانداری سبزوار با سرپرست اداره می شود تا ببینیم فرماندار بعدی چه کسی خواهد بود.

در کل همه دوست دارند حمایت کنند. در اداره صنعت و معدن سبزوار و همچنین در شهرک های صنعتی شهرستان هم اینطور نیست که کاری از دستشان بر بیاید و انجام ندهند اما بعضی مشکلات هم آن ها دارند که شاید ما نمی دانیم و فکر می کنیم اگر فلانجا کارمان راه نیافتاده است، حتما نمی خواهند کمک کند. این را هم باید در نظر بگیریم که در واقع مسوولان در سبزوار زیر نظر استانند و متاسفانه استان چندان حمایتی نمی کند.

حالا اگر مسوولان شهرستان نامه ای هم بزنند به بانک ها که به فلان صنعتگر وام بدهید وقتی بانک ها قبول نمی کنند، فایده ای ندارد. مگر کم نامه داشته ایم تا به حال؟ بانک ها می گویند ما شرایط خودمان را داریم. از نماینده های قبلی نامه گرفتیم و رفتیم بانک گفتند کشو ما پر است از این نامه ها. نزد نماینده ها که می رفتیم سریع نامه می نوشتند ولی دیگر پیگیر نبودند که ببینند به کجا رسیده است؟

اخیرا به این نتیجه رسیدیم که بهتر است مبلغ وامی را که می خواستیم از بانک ملی بگیریم، کم کنیم تا بتوانیم در قالب یکساله از آن برخوردار شویم. برای وام فعلی سند همین کارخانه به عنوان وثیقه ارائه شد و قرار بود واممان 6 یا 7 میلیارد تومان باشد که رسید به 3 یا 4 میلیارد و الان اگر موفق به دریافتش شویم، با آن مبلغ ساختمان مورد نیاز را در جوار همین کارخانه فعلی می سازیم تا بعد بتوانیم برای وسیله ها هم وام بگیریم. (در زمان انتشار این مطلب در 13 مهر 99 تسهیلات به مبلغ 1 میلیارد تومان پرداخت شده است. توضیحات تکمیلی در انتهای متن)

جایگاه قابل توجه صنعت نجاری سبزوار در ایران

اکنون در داخل ایران محصولات ما به خیلی از شهرها و استان ها می رود. غیر از خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، خیلی شهرها و استان های دیگر نظیر کرمان، یزد و ...هم هستند. حتی بعضی تولیدی ها هم از ما می گیرند.

کلا در صنعت نجاری سبزوار نسبت به جمعیتی که دارد در کشور قطب است و اکنون حدود1300 نجاری دارای جواز در سبزوار فعالیت دارند و با حساب بدون جوازها شاید 2000 نجاری در سبزوار داشته باشیم که به نسبت جمعیت شهر خیلی زیاد است و مسلما همه تولیداتشان برای خود سبزوار نیست و به شهرهای دیگر صادر می شود. حالا اگر خط تولید نئوپان هم راه بیافتد این جایگاه قطب بودن سبزوار در صنعت چوب کاملا تثبیت می شود. در حال حاضر غیر از ما که در مرحله راه اندازی هستیم، دو خط تولید نئوپان دیگر در خراسان هستند که هر دو در مشهد مستقرند و از آنجایی که زیاد هزینه نکرده اند، در حد محلی باقی ماندند. ولی خطی که ما داریم می آوریم توان تولید بسیار بالایی را در روز خواهد داشت.

همه مسوولان فعلی هم این جایگاه خاص سبزوار را در صنعت چوب می دانند ما هم داریم سعی می کنیم که چند تن از دوستانمان را بکشانیم به شهرک صنعتی و وارد کار چوب شوند. احتمالا تا سال آینده 3 الی 4 نجاری بزرگ دیگر در شهرک صنعتی سبزوار راه اندازی می شود. درست است که اینها رقیب ما می شوند ولی چون خود ما صفر تا صد کار دستمان است، باز همین رقبا هم یک بخش از خریدشان را از خودمان انجام می دهند. یعنی اگرچه در محصول پایانی رقیبمان می شوند ولی در کار اولیه رقبیمان نخواهند بود.

ظرفیت های بالای سبزوار در صنعت چوب

علی امید بخش، رئیس اداره صنعت، معدن و تجارت سبزوار نیز در بخشی از این بازدید گفت: سبزوار در بحث صنایع چوب و ساخت مصنوعات چوبی در چند سال گذشته رشد خیلی خوبی داشته و اکنون ظرفیت های نیروی انسانی بسیار بالایی داریم.

در حال حاضر حداقل 3 واحد صنعتی اصلی با نام های نیگرا، فوکا و ارژن چوب را در بخش صنایع چوب در شهرستان داریم که فعالیت می کنند و علاوه بر آن بسیاری از واحدهای صنفی و کارگاهی تولید کوچک را هم داریم که در این زمینه فعال هستند و در جاده روستای ابارش کارگاه های کوچک و بزرگی دایر کرده اند و خوشبختانه کیفیتشان به شکلی است که به نظر می رسد توان رقابت با برندهای معتبر را در بسیاری از زمینه ها از جمله تولید مبلمان یا سایر مصنوعات چوبی دارند.

آقایان حسن آبادی هم در چند سال گذشته از واحدهای صنفی ما بودند ولی تصمیم گرفتند که کارشان را توسعه بدهند و بیایند به بخش صنعت و با خریداری این زمین در شهرک صنعتی شماره 2 و ساخت آن هم اکنون به صورت خانوادگی در اینجا درحال تلاش و فعالیت هستند.

صنایع چوب نیگرا واحد بسیار موفقی است و خوشبختانه یک طرح توسعه هم در مجاورت این واحد تعریف کرده اند و دارند کارهایش را انجام می دهند و طرح نئوپان سازی را برای آینده دنبال می کنند. ما هم انشاالله کمک کنیم و در ستاد تسهیل استان هم مطرحشان مطرح شده فقط از آنجایی که این واحد به نام شخص حقیقی ثبت شده، باید به شرکت حقوقی تبدیل شود و الان دارند کارهای ثبتی اش را انجام می دهند تا برای دریافت تسهیلات طرح توسعه پیگیری کنند.

حسین طلوع نیا رئیس خانه صنعت و معدن سبزوار هم که در این بازدید حضور داشت، با ارائه توضیحاتی درباره شرایط دریافت وام و وثیقه مورد نیاز، به بررسی چالش پیش روی واحد صنعتی نیگراچوب در ارتباط با دریافت تسهیلات پرداخت.

اطلاعات تکمیلی:

از آنجایی که بین زمان انجام بازدید در اواخر مردادماه و تنظیم و انتشار گزارش در نیمه مهرماه 99 فاصله ای دوماهه ایجاد شد، قبل از انتشار خبرنگار اسرارنامه مجددا به سراغ آقای حسن آبادی رفت و در تماسی تلفنی با این صنعتگر آخرین وضعیت پروژه را جویا شد.

مهدی حسن آبادی به خبرنگار اسرارنامه گفت: از مبلغ وام درخواستی مان تنها رقم 1 میلیارد تومان به صورت 6 ماهه پرداخت شده است که این رقم بسیار کمتر از چیزی است که انتظارش را داشتیم و عملا نمی توانیم با این مبلغ هیچ کاری را پیش ببریم و فقط باید به فکر بازگرداندن 6ماهه اصل وام به همراه سود 18 درصد آن باشیم.