امید برومندی / مجله اینترنتی اسرارنامه 

صد و نود و یکمین جلسه علنی شورای شهر سبزوار صبح یکشنبه 14 اردیبهشت 99 ویژه بررسی وضعیت کوی گلستان بعد از سیلاب اخیر برگزار شد. طبق گفته یکی از اعضا در طول 7 سال گذشته، این اولین بار است که جلسه ای فقط مخصوص کوی گلستان در پارلمان محلی غرب خراسان رضوی برگزار می شود.

اکنون نمی خواهم گزارشی از جلسه روز یکشنبه بدهم، زیرا خوشبختانه تمام جلسه به صورت لایو توسط چند رسانه از جمله توسط خود شورا در فضای مجازی پخش شد و از طرف دیگر واقعا از دید بنده که نزدیک 10 سال است خبرنگار این شهرم، بیشتر صحبت های مطرح شده در این جلسه دو ساعت و نیمه، چیز تازه ای نبود. این ها را بارها گفته اند و شنیده ایم. اما وضع کوی گلستان تغییر مطلوبی پیدا نکرده است.

با اینحال از آنجایی که این جلسه به خاطر اهمیت کوی گلستان، برایم بسیار مهم بود، شخصا حضور پیدا کردم و چند نکته خاص بیش از بقیه توجهم را جلب کرد که به شرح زیر است:

1- وقت طرح مسئله نیست. وقت حل مسئله است. اهالی کوی گلستان در این جلسه حضور داشتند و تقریبا نیمی از سالن محل برگزاری جلسه را رو به روی شورائیان به خود اختصاص داده بودند و به بیان بعضی مشکلاتشان پرداختند. چیزهایی که گفتند شاید همه حق بود، اما تازگی نداشت. آخر دیگر چه کسی هست که مشکلات کوی گلستان را نداند؟ اکنون به نظر می رسد درباره کوی گلستان بحث از مرحله طرح مسئله گذشته است، حالا وقت حل مسئله است. واقعا در این مدت باید اقدامی عملی انجام می گرفت. اما به هرحال بخش عمده ای از جلسه یکشنبه دوباره به طرح مسئله مشکلات کوی گلستان سپری شد. حالا تا ببینیم آیا جلسات بعدی هم باز صرف طرح مشکل می شود یا اینبار مسئولان می آیند و می نشینند و درباره درصد پیشرفت کار ها و خدمات صحبت می کنند؟

2- هر کدام از نمایندگان اهالی کوی گلستان که صحبت می کردند، معمولا خیلی زود به سراغ شاهد مثال هایی دینی می رفتند و از ائمه معصومین می گفتند و حتی چند بار مظلومیت و غریب واقع شدن خود را در قلب شهر با اشاره به مظلومیت و غربتی که برای امام حسین در کربلا پیش امده بود، توضیح می دادند. اینکه برداشت و استنباط آنان از این ماجراهای تاریخی چه قدر درست بوده یا نه، مسئله ای نیست که من بخواهم درباره اش قضاوت کنم، اما فقط یکبار دیگر نشان داد که اهالی کوی گلستان چه ارتباط تنگاتنگی با مفاهیم و ارزش های مذهبی دارند و اعتقادات دینی چه قدر تا عمق ذهن و ضمیر خودآگاه و ناخودآگاهشان پیش رفته است.

3- اهالی کوی گلستان اتفاقا انصاف خوبی هم داشتند. خودشان در چندین مورد به اشکالاتی که از جانب خودشان هست نیز اشاره کردند. مثلا چند نفر از آن ها قبول داشتند که در لوله کشی های آب و فاضلاب بسیاری از سکنه کوی به صورت غیرقانونی عمل کرده اند و همین موضوع بخشی از دلایل آبگرفتگی های اخیر در این محله بوده است. باز اینکه برداشت و نظرات آن ها در این زمینه چه قدر درست بوده است، مسئله ای است که بنده نمی توانم درباره آن قضاوت کنم و نیاز به نظر کارشناسان است. در نهایت اگرچه خیلی خوب است که اهالی این کوی و البته همه شهروندان در قبال اشتباهات خود مسئولیت پذیر باشند، اما این را هم نباید فراموش کرد که اگر مردم در اثر فقر یا ناآگاهی رفتارهای اشتباهی هم انجام داده باشند، این توجیه مناسبی برای مسئولان نیست که آنان را تا همیشه در رنج و مشکلات خود رها کنند. مسئولان یک شهر و یک جامعه باید به هرحال به مشکلات مردمشان رسیدگی کنند. اگر قرار بود مردم همه چیز را خودشان به خوبی بدانند و درست رعایت کنند که دیگر نیاز به این همه مسئوول و دم و دستگاه اداری نبود. این ها هستند که تدبیر درستی بیاندیشند و از هر راهی که هنر و خلاقیتش را دارند مشکلات را مدیریت  کرده و تمام کنند.

4- اختلاف نظر در عین احترام و مدارا. نمایندگان شریف اهالی کوی گلستان، اگرچه در بعضی موارد با یکدیگر اختلاف نظر داشتند، مثلا چند نفر از آنان اقدامات شهرداری را در ارتباط با کوی گلستان را مناسب می دانستند و تعدادی دیگر شدیدا انتقاد داشتند، بعضی هایشان در بحث کرونا معتقد بودند باید توجه ویژه ای به این کوی می شد و بعضی دیگر می گفتند مگر چه فرقی بین کوی گلستان و بقیه مناطق شهر بوده و نباید طوری رفتار می شد که به ذهنیت های منفی درباره این کوی دامن بزند. حتی با هم در چند مورد بگو مگو هم کردند. اما خودشان بسیار کنترل خوبی بر مباحث داشتند و تا آخر احترام یکدیگر را رعایت کردند. این خلاف تصوری بود که شاید سالها درباره خوی خشونت گری در بین اهالی این کوی، در ذهن برخی مردم سبزوار که کمتر گلستانی ها را می شناسند، شکل گرفته است.

5- در طرف دیگر سالن محل برگزاری این جلسه، شورائیان روبه روی اهالی کوی گلستان نشسته بودند. آن ها هم با هم اختلاف نظراتی داشتند که طبیعی هم هست. بعضی هایشان چند بار حرف هم را قطع کردند، با خشم و کنایه با هم حرف زدند، کمی صدایشان را بالا بردند و روش های یکدیگر را غلط، نمایشی، منفعلانه یا خودخواهانه می خواندند. اما خدا را شکر درنهایت این سمت ماجرا هم بخیر گذشت. امروز نهایتا طرح تشکیل کارگروه توانمندسازی و بهسازی کوی گلستان با محوریت آقای فروغی در کمیسیون عمران و توسعه شهری با 4 رأی موافق از 7 عضو حاضر در این جلسه به تصویب رسید.

6- اینکه اعضای شورا با هم اختلاف داشته باشند و حتی با هم دعوا کنند و گاهی جلسات به تشنج کشیده شود، یک چیز عادی است. اتفاقا اگر برای مشخص کردن حقیقت و گرفتن حق مردم باشد، ممکن است گاهی اجتناب ناپذیر باشد. هر چند شخصا ترجیح می دهم رفتار دیپلماتیک تری بر چنین محافلی حاکم باشد اما خیلی هم خوب است اگر در صورت لزوم رگ گردن نمایندگانمان برای مردم اینطور بالا بیاید و حرص و جوش مردم را بخورند. از این بابت برافروختگی و عصبیتی که در برخی لحظات جلسه در چهره آقایان پسندیده و کلمیشی و خانم بخشی و سایر اعضا مشاهده می شد، از بعضی جهات قابل ستایش هم بود. در پارلمان های ملی و محلی پیشرفته ترین کشورهای دنیا هم دعوا و اختلاف بین نمایندگان پیش می آید. فیلم هایش را بسیار دیده ایم که حتی گاهی کار آن ها به زد و خورد فیزیکی هم می کشد. در سبزوار هم مردم شورا انتخاب نمی کنند که اقایان بروند خیلی مرتب کنار هم بنشینند، گل بگویند و گل بشنوند، برای هم تعارف تکه پاره کنند و اگر ماه رمضان نباشد، چای و شربتی بنوشند و بعد بروند خانه هایشان. نه اتفاقا آن جور شورا هم شاید زیاد به درد نخورد. اما چیزی که مردم انتظار دارند این است که از پس این دعواها و جنجال ها بالاخره نتیجه ای در عمل به نفع مردم حاصل شود. نه اینکه شاهد دعوا و جنجال فقط برای دعوا و جنجال باشیم.

7- وقتی به صحبت های تک تک اعضای شورا گوش می کنی، می بینی که هر کدام به نوعی حرف های حسابی برای گفتن دارند. مثلا یکی می گوید شهردار طبق قانون مصوب شده در شورا باید 300 میلیون تومان در سال گذشته در کوی گلستان هزینه می کرده اما هیچ مبلغی را هزینه نکرده است. خوب مسلما در اینجا شهردار مقصر است. اما یکی دیگر می گوید وقتی میراث فرهنگی بر محله کوی گلستان دست گذاشته و آنجا را خط قرمز اعلام کرده و اجازه هیچ کاری را نمی دهد، طبیعتاً شهرداری نمی تواند دست به کار خاصی بزند. دیگران می گویند شهرداری جایی که دلش می خواهد مثل کوی گل افشانی به خاطر اینکه داماد یکی از آقایان در آنجاست، علی رغم مخالفت های میراث فرهنگی، تخلف خود را انجام می دهد، پس چرا در کوی گلستان به بهانه اجازه میراث فرهنگی دست روی دست گذاشته است؟ دیگری می گوید چرا اینقدر که به فکر تبلیغات و کار نمایشی هستید، از نهادهای دیگری مثل اداره کل میراث فرهنگی یا چرا از استانداری سئوال نمی کنید و چرا سراغ آن ها نمی روید که طرح های مربوط به کوی گلستان را معطل نگاه داشته اند و ... به هرحال همه این حرف ها به جای خود صحیح است. البته نیت هر کدامشان را فقط خدا بهتر می داند و خودشان. ما فقط می توانیم حرف هایشان را بشنویم و عملشان را ببینیم. و مسئله مهم برای مردم اینجاست که اگر دعواهای داخل این پارلمان سرانجام به نتیجه مطلوب نمی رسد و اعضا توانایی آن را ندارند که بالاخره در بعضی بزنگاه های حساس با یکدیگر همدل و همزبان شوند، حداقل مشکلشان را از راه دیگری و مثلا با کمک گرفتن از نهادهای بالادستی و ... حل کنند. 

8- حالا بالاخره کارگروه بهسازی و توانمندسازی کوی گلستان هم در شورای شهر سبزوار تشکیل شد. گویا شورائیان سر اینکه نامش کارگروه باشد یا کمیته و درکدام کمیسیون شورا تشکیل شود هم با یکدیگر اختلاف داشته اند. جزئیاتی که قطعا برای مردم مهم نیست و فقط نتیجه اش مهم است. حالا این کارگروه تشکیل شد همانطور که چند سال قبل دبیرخانه بازافرینی و توانمندسازی محلات هدف نیز در سبزوار راه اندازی شده بود. تشکیل آن یکی هنوز تأثیر چشمگیری در کوی گلستان و بهبود زندگی مردم این کوی نگذاشته است. ان شاالله این یکی بتواند سریعتر به نتیجه ای در عمل منجر شود.